Alle inzendingen over wijk aan zee

Zij golft 't zwaarmoedig gezang, gebracht op het zuchten van de wind, verhalend over smart en wee en hoe zij nooit zal wijken voor de zee.…

Adem van de zee streelt het lichaam en de ziel je geeft je over in vervoering de euforie van geluksontroering heelt door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdwijnt de grens die ik verzon in oneindigheid wenkt stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven hier aan de zee vloeide onze liefde tomeloos…

Onderkruip den Haas zijn nering, En word dokter van de Wijk. -------------------------------- Bijtje van Beverwijk aan degene die te dichtbij uw honing komt helder bladeren lekker mollig goed gevormd hoe kan het je zo goed gaan terwijl meisjes schapenmelk kook je een vruchtenmoes lik je druivensap hou je er een uitzonderlijke…

Mercatorplein doet een wijk ontstaan. Het noorderlicht wil je zien in de Vespuccistraat. Hoofdweg met strak gevelaanzicht als ader met bloed. Portieken met tegels in glazuur maken het zoet. Stempel van de Amsterdamse School is de maat. Houtbewerkte deuren herbergen eigentijdse buren.…

Ervaringen van eenzaamheid, Vreugde, treurnis maken zich uit Mijn onderbewustzijn los wanneer Ik de Canto speel, ook al is het Voor de zoveelste keer, Bach helpt mij om deze Wonderlijk veelzijdige muziek Te spelen, en toch neem ik De moeite om met mijn diepste Gevoelens de confrontatie aan te gaan - Essentieel in deze muziek Is…

Wijk C, Utrecht zo als het eens in zijn stadshart leefde. De Willemstraat, de Korte Koestraat, de Waterstraat; waar een volksbuurt zo met het centrum verweven, nabij het Vredenburg, iets van een klein geluk nastreefde.…

de zee glanst glad geen golven vandaag ligt de wind plat voorover tot aan het strand daar waar het water stukjes knabbelt uit het land dat niet wil wijken in de lucht valt rust te proeven en eerbied wordt geplukt met een open ziel die ziet hoe de winterzon waakt over haar ontelbare planeten er wordt storm voorspeld met huizenhoge golven…

hoog opvliegend zand verontrusten mensen op de dijk wolken zweven snel voorbij de wind zingt een droevig lied “waarom geen respect” versta ik in haar woorden de middag kleurt van blauw naar zwart water klotst nu op het strand maar het komt niet allemaal van zee… de wind start volop met huilen haar weeën ze kan ze niet meer…

de stranden de luchten, de wenkende zee…

Wij zijn polders en dijken ...........rijk Wij nemen hals-over-kop de wijk als water opdringt tot over dijken het sjouwen van zand in zakken zonder zin of nut Wij zitten plotseling in de put met onze voeten in 't water Dit is de kater in De Lage Landen aan rivier en zee 'Luctor et emergo'.…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

De tijd is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt. Ik ben alleen; ik pers mijn strakke lippen samen op eenzaam deze grote sterre, die ze bijt.…

De lange strip Doorheen de chaos en alle zoetigheden Zie je de waarheid op ieders lip De waarheid van het licht en kwaad op het verleden Man vrouw jong en oud willen niks anders dan alle miserie vergeten Lachen zonder lach en huilen zonder traan Het leven leeft hier maar het voelt verlaten aan Iedereen heeft wel wat geklaag En heeft hier…

Om 't lied dat klinkt van over zee, een steeds opnieuw beginnen; om taal en teken, huid en haar, om hier en nu beminnen - een glimlach naar Hierboven…

Den Bosch is veilig, ga er maar eens kijken Vanuit het hele land komen agenten Om in te hakken op de delinquenten Waardoor vervolgens de problemen wijken Men vraagt aan Rotterdam te assisteren Precies op het moment dat ze passeren…

ik wil geen duimbreed meer wijken zwerf nu door mezelf heb me uitgeschreven uit deze wereld op reis naar het nieuwe ergens ik had nog een tegoedbon voor huisvuilzakken die had ik ook wel nodig opgeruimd staat netjes ik hijs mij op aan de touwen van het nieuwe vertrouwen reikhalzend in de verte gloort het mooie…

De Maasstad heeft zijn leiders afgekraakt Waar Opstelten geen kauwgom weg kon krijgen Schijnt Aboutaleb soms nogal te neigen Naar dat hij dingen niet altijd afmaakt Hij moet op straat de boel flink aan gaan pakken Dan blijft hij heus nog wel een tijdje plakken…

Voor geen koning wil ik wijken, Voor geen prins of rijke vorst, Ik wil tonen, ik wil bereiken, Ik, die vroeger nimmer dorst. Voor geen machten wil ik zwichten, Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen, Voor geen strijden, voor geen richten, Voor niemand deinzen, neen, neen, neen!…

Lood in water zwartgrijs Grauwe kou natte tocht Vochtig kil bitter koud Alles voelt oud Nuon-centrale olie gestookt zonder protest gedubbeld dagen en nachten braakt het dat het rookt Witgeverfde koolmonoxide planologie hier is een ramp elk spitsuur slibt het dicht een overvette kansloze kransslagader vrijheid is hier: te laat komen…

Ik zag Anish en Magnus in de Blitz Fenomenaal, de snelheid van het spel Neuronen en synapsen in duel Een knock-out die beslist werd in een flits Al scoort het slecht tussen de volksvermaken Het blijft een zinderende sport, dat schaken…

de avond is tot de nok met nachtblindheid gevuld ons beider ogenblik is de schemer al voorbij maar er is meer, wat scheelt het eigenlijk, wat is deze plek in de zintuigen van ons heelal, waar komt het licht uit sterrenstof vandaan, water naar de zee, schaamrode golven voor de boeg, alsof zij voor hete adem wijken dit voorgordijn…

Ik heb de zee met haar gevechten, haar brute krachten lang aanschouwd, hoe zij met nietsontziende golven de bange kuststrook heeft benauwd. Ik heb gezien hoe zij vernielde wat haar geweld dorst te weerstaan en toch, na eindeloos geworstel, moest wijken en ten onder gaan. En dagen later zag ik hoe zij in rimpelloze tooi verscheen.…

De zee is zee alsof de zee bestond, maar niets daarvan is waar. Er staat een klaproos te wijken van haar gebrek aan verweer. Er waait wind die liefde was en lust. Er is zon die huid van haar bescheen. Er valt geen licht op het onzijdige. Het leeft en telt de dagen af, één na één. Het weet niet eens waar het is aanbeland.…

Wie krijgt haar boer en vindt de boer zijn vrouw Zal Linda ooit nog in maat 40 passen Gaat Paay nu zelf ook iemand onder plassen En wat moet Jinek verder zonder Pauw Is Rokjesdag al officieel begonnen En heeft Humberto echt iets met Dionne?…

even snel na het wijken het opnieuw bezwijken…

geen mens kan maken in me de zekerheid van thuis zijn door pure liefde die nooit zal wijken voor Katwijk…

Ze had van veertig wijken in ons land Die lelijk in problemen zijn geraakt Bijzonder graag weer prachtwijken gemaakt, Maar dat heeft zij nu niet meer in de hand, Want Ella kwam al gauw in de problemen Zodat die prachtvrouw zelf de wijk moest nemen.…

al haar kracht zou vooral met al haar liefde naar Hoek van Holland gaan waar zij mijn vader leerde kennen (1930) maar waar vooral de zee was haar zee, haar Noordzee zij zou de pier op struinen zou zich stevig staande houden Zij zou zo genieten van de storm en deze overwinnen als zovele stormen in haar leven!…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

Zijn zee van zijn Wat hij in leven dacht te zijn was slechts een druppel schijn wat hij in wezen was was veel méér oceanen vol meer nu koester ik enkel nog de mooiste herinneringen en zijn as…