Netgedichten

netgedicht (nr. 13.925):

Zeerust

de zee glanst glad
geen golven vandaag
ligt de wind plat voorover
tot aan het strand daar
waar het water stukjes knabbelt
uit het land dat niet wil wijken

in de lucht valt rust te proeven
en eerbied wordt geplukt
met een open ziel die ziet
hoe de winterzon waakt
over haar ontelbare planeten

er wordt storm voorspeld
met huizenhoge golven
zal de natuur opnieuw herstellen
wat haar allemaal werd aangedaan

maar vandaag is er nog stilte
ik wandel een eindje weg
met mezelf en de zee