11483 resultaten.
Ster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 693 Ster, stenen leven
valt wazig naar beneden
zwart op wit, ons licht.…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.075 voor steen…
Drie stenen zitten op een steen...
gedicht
4.0 met 6 stemmen 13.012 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leer, kinderen, dit uit zijne mond:
houd steeds een vuist boven de grond.
-------------------
uit: Tirade 1968…
Soms
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 124 Ik probeerde alleen maar wat.
Ik deed iets. Niet iedereen
was, is er blij mee.
Toch was er altijd die ene
grote zee, die bleef trekken.
Alleen mijn handen kon ik
uitstrekken... naar Gods engelen.
Soms, deed ik iets, waaronder
een ander mens leed.
Soms, denk je iets, wenk je
alleen voor jezelf!…
wind tanka
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 hoor
wieken op de wind gezet
het maalt maar door
in de grote zomer stroomt
van de steen heel helder wit…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Kijkend naar buiten, in al haar pracht
staan daar stil maar ook vol kracht
witte bomen.
De vorst en rijp, maken takken wonderschoon
het is prachtig, heel gewoon
kale bruine takken, prachtig wit.
Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
Ik zit in de kilte
gedicht
4.0 met 8 stemmen 3.523 Ik zit in de kilte van steen.
Wit zijn de muren bedoeld, maar ze
breken; andere levens krioelen
erover, erdoorheen.
Op mijn schoot je marmeren lichaam.
Houd je ogen niet zo gesloten
wil ik je vragen, lach naar je moeder
sta op, wees wat lichter.
Nee.…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…
achterblijven (graffiare)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 ze begon
bij het
begin ze
keerde naar
binnen en
maakte de
zwarte steen
wit ze
kraste er
lijnen en
letters in
de sporen
van het
ingekerfde
versteende
verleden
dat ze
achterliet…
zonsopgang
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 627 zwarte ogen
wit op mijn gezicht
wit in mijn haar
in het donker
vroeg
in de morgen
is het donker
zwart
zwart
als de tranen
in mijn hart
zwart
als mijn handen
die je rug
van steen
niet meer strelen
niets
kan me nog schelen
ik heb mezelf verloren
in het donker
van je hart
vanmorgen
vroeg
in het donker
was
het…
De Steen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.337 Ik ben een steen.
Geef me een duw
En ik geef je te leen
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben, een gewone steen.…
blauwe steen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 345 tussen beelden
in het park
tast ik je stilte af
geboren
in de zee
lig je ingetogen
gestold
een blauw gedicht
van steen
nata in mare
innemend als de welving
van je been.…
De steen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 408 Als een steen mij op de maag ligt
Ligt hij mij niet in de weg
Als een kei mij op de weg ligt
Moet ik daar dan omheen
Als ik een kanjer van een rots ben
Beklim mij met een groot allure
Kun je zeggen dat je die steen
Met het meeste gemak hebt gehad.…
schrijf
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 schrijf in woord
aan een stijgend
beeld
dat ons in stenen
steedsverdeelt
tot mensen die
weer verder komen
langzaam rustend
in de mooiste
dromen…
het heeft de nacht gezien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 onze liefde was
als een kostbare steen
in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de…
twee in buurland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 150 Iedereen 2cb
koel de trip
je leven een vuurwerk
of niet?
Beter is geïsoleerd
goed is niet haalbaar
verlicht nooit verleerd
intergalactisch gebaar.
Melancholisch gewaar
in twaalf stappen
de weg en het gevaar
wie zal `et ooit snappen.
Iedereen een eiland
niemand de rots
in de branding
en uit de brand
het schouwspel
de leugen…
vuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 jaar na jaar
de vuursteen heeft
geen besef van tijd nodig
liggend wat oncomfortabel in
een rivier
steen te zijn
toevallige voorbijgangers schaatsend
met ijzers
is het ijs het enige
wat de steen
nog scheidende houd
om een vonk te creëren…
monoliet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 opmerkelijk genoeg
liggen in zwaar gesteente volle
kleuren in het verschiet
we gaan onze stenen nog breken
zo dadelijk
met blote hand
of tegenwoordigheid van geest
maar nu even niet…
Een ezel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 er was eens een ezel
die zich drie keer stootte
aan dezelfde steen
die midden op zijn pad lag
de eerste keer was het donker
de tweede keer had hij dorst
de derde keer was hij verliefd
hij zag niet waar hij ging
hij leerde aan zijn nageslacht
dit pijnlijk fenomeen
elke ezel echter zal zijn
eigen hoeven stoten
.…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.738 't Peerd schudt waaiend met zijn manen
trekt en snuift en grinnikt, wringt
met zijn poten dat een vuurvonk
uit de harde stenen springt.…
Boodschap van naastenliefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 229 de nacht
sloot met een steen
het graf waar hij
gewassen en gebalsemd lag
een lichaam
op de witte lakens
verlaten door de ziel die zich
in handen van de vader gaf
de vroege morgen
zag de steen verrold
het doodsbed leeg
verschrikte vrouwen in geween
maar hij verscheen
aan volgelingen en getrouwen
vroeg hen zijn boodschap
van naastenliefde…
Graniet en steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 ik wil doder zijn
dan jij
ook kouder
de bloemen
koelen
ouder
ben jij
dat witte
die zo rust
kus
de stilte
op je wang
ik ben
te warm
en niet bang
huil
graniet
en steen
ik ben alleen
maar zo
alleen met jou…
stilte op je wang
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 569 ik wil doder zijn
dan jij
ook kouder
de bloemen
koelen
ouder
ben jij
dat witte
die zo rust
kus
de stilte
op je wang
ik ben
te warm
en niet bang
huil
graniet
en steen
ik ben alleen
maar zo
alleen met jou…
In het wit gewaad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 516 bloed aan de
steen die ik raapte
ze rotste aan
verkeerde kant
heb haar herinnering
nog altijd in mijn hand
ze liep langs wegen
die gevrijwaard leken
daar bleven mensen
komen die geloofden
in het wit gewaad en macht
van kabbala’s dromen
zag de aanslag
op het steen
jouw bloed in herwaarderen
ook zij beleefden hun bestaan
waarom…
Witte doeken spreken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 549 rolde stenen weg
voor het graf
waar in de witte
doeken lagen
was tijdelijk
begraven op het linnen
dat een afdruk van
jouw wereld schreef
hebt gegeven
om in drie-eenheid
weer te leven
vader zoon en geest
de witte doeken spreken
in tal van preken
met pasen heb ik al
jouw verrijzenis gevierd…
Steen op Steen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.417 Steeds als Henk weer ging verbouwen
en met stenen liep te sjouwen
voor een muurtje dat hij maken zou
dan was hij de sigaar
want zijn vrouw die er op toe zag
en als sfinx er op de bank lag
klaagde meters steen en been
en gaf hem zinloos commentaar
Zeg Henk, je moet het zelf weten
maar je bent een steen vergeten
en dus zeg ik het maar even…
Steen-voor-steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 'k Was thuis en
Dacht dat ik droomde
'k Was daar en
Zei tegen mijzelf:
Voor áltijd
Nooít meer eenzelfde
N-E-G-E-N - E-L-F…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Ik kan niet dichten
al sla je me met een hamer
ik kan wel mooi zingen
vraag maar aan mijn badkamer
Toch heb ik een blauw vermoeden
dat er een gedicht in me zit
of een lied van verlangen,
belofte, liefde en gemis
Snelle dagen splijten ons uiteen
en voegen ons weer samen
steen voor steen metselen we aan dit huis
en nestelen ons in geborgenheid…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 ik bak de
stenen zelf weer
heb genoeg geraapt
met wat voor handen was
uit rotsen die een
levenlang partij beloofden
in voegen slechts een fraaie
schoorsteen deden roken
de fundamenten delen we
steen voor steen zal
ik gaan bouwen met specie
om samen van te houden
zie je ogen in het
nieuwe licht verschrikken
door de open ramen…