Alle inzendingen over wolken

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

Stel voor dat er een flitspaal aan de lucht had gestaan dan was menig wolkje vandaag wel op de foto gegaan!…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

De sterren glommen stil en breder Als parels in der neevlen zee, Zilver-doorvloeid was 't maanlicht weder, Wij liepen zwijgend en tevree. Vol was de maan, wier stralen banden In zuivre kring de dampen grijs, Gelijk een meer in marmren randen Omcirkelend een hel paleis. De wegen lijnden blank door donker. Bomen geveld de bermen…

je bent er niet dan ben je er weer wel niemand die je ziet ik voel het aan mijn vel vandaag ben je er nog niet straks misschien toch wel alvast zing ik dit smekend lied ik wil je kussen, kom maar snel het werd tijd, je bent gekomen je maakt me zo blij en wel want zon laat mensen dromen... ik hou zo van je warmte op mijn vel…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten van ‘t moment in de mist met beide ogen open overnachten in de hemeltent ontdekken waar de tijd toch blijft onzichtbaar is aan ‘t firmament met ons tussen de wolken…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

voor de vroege vinder van een vrolijke vlinder fladder, fladder, fladder vind voor jezelf een ladder klim vliegensvlug omhoog tot in de regenboog en verwonder je over de vlucht van de kleurrijke dagpauwoog…

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

Wolkenzee drijft hier in alle sereniteit over en voorbij.…

Kijk naar de wolken stuk voor stuk meesterwerken taal van een hemel Wanneer ik in de ochtend mijn raam open, kijk ik vol bewondering naar boven, een lucht bekleed met hier en daar verschillende wolken gegoten in ongerept en uitgestrektheid op hetzelfde moment komen nieuwe ontwikkelingen op het pad.…

Het zijn wolken die in hun eenvoud en onvolmaakt schitteren tegelijk is het bijzonder hoe ze voorbij drijven in de uitgestrekte lucht opdat het kind in mij hen probeert te volgen en stuk voor stuk vangen met de hand.…

in lijn en kleur in mest en geur de boer de kunstenaar in veld en schuur aan balk en muur bezielen zij elkaar de tand des tijds splijt biels en steen is grenzeloos gaat nergens heen maakt kracht ontwerpt, vervormt beroert, bestormt je geest tot scheppen en ontvangen tot voelen en tot zijn het leven mag vergangen…

Een konijn zit in de maneschijn naar de lucht te staren Daar trekken de wolken traag voorbij en dat gaat zo al zeven jaren Soms dreigt het brave dier zichzelf in het wolkenspel te verliezen Maar omdat dit dagelijks anders is durft hij niet te kiezen Toch hoopt hij dat binnenkort hij dit alles kan vergeten Omdat hij zeven jaren lang genoeg…

achterliet Hopend dat je ergens zult wachten Als toen we voor het eerst kwamen Ik blijf er altijd in geloven Op een dag zijn we weer samen En tot die tijd zal ik dromen, Zal ik elke nacht in jouw wolken wonen…

verzamel de wolken die voorbij trekken gretig met donskoppen lui buikig aan de zomerlucht dik vol gevreten schapen in een kudde half verdoold dan weer trouw bijeen gezworven of trotse schepen met bolle zeilen op een wijd uitgezette koers het karveel aan een dunne kabel voortgesleept of een voc schip lodderig stil liggend in een windstille baai…

Ik kijk naar de wolken- ze pakken zo mooi samen- in de lucht- steeds nieuwe vormen- een andere schakering- gevormd door de wind- en het licht- ik denk aan jou- geloof niet in een god- of leven na de dood- maar weet dat je me ziet- draag je met me mee- zie je mijn dochters- wat zijn ze mooi he mam- zo volmaakt- je zou van…

Terwijl wolken het zonlicht roven, vliegen vogels rusteloos naar de zee. Ik kan geen behouden reis beloven maar in je schaduw vlieg ik mee.…

In de schaduw van een grote boom de ergste hitte wat ontvlucht, leg ik mij neer en tuur wat loom naar de bijna oneindig lege lucht, waar net een wolkje de zon passeert meegedreven op een zachte wind. Ik kijk hem na geamuseerd, het is net een spelend kind onwillekeurig lach ik terug en zwaaide zelfs heel even, maar mijn geesteskind was veel…

Als wolken drijven soms mijn gedachten voorbij verbeeldend en vrij…

bloemsuikerspinnen, zo smaak ik u in roemrijker bundels bind je regendichten niet oranjerood verstart in u een cyclus van verschijnen verdwijnen, als tuur ik door het kijkglas van de stoof naar u naar buiten dan stuift een straaljacht door uw ruim het laat u schuimen als het strand dat pas werd gladgespoeld. de lucht die is van u van mij…

Wolkenvelden kleuren het leven dat krijgen wij zomaar gegeven een schilder probeert het te imiteren maar zoiets kun je niet aanleren het is veel te mooi, veel te machtig daarom is het leven ook zo krachtig ik wordt vrolijk van die wolkenpartij dan weet ik zeker: ik hoor erbij bij het leger van mensen die Hem loven en dagelijks blij zijn dat…

ik zie jou ik voel me uitgelaten ik zie jou ik voel me ondersteboven ik zie jou ik word rood ik zie jou ik word gek ik zie jou ik ben warm van binnen ik zie jou ik ben helemaal mezelf niet volgens mij ben ik verliefd op jou…

Een bolle roze wolk spatte uiteen in duizend tranen. Alle tranen bij elkaar vormden jaar na jaar een stil gedragen reservoir. Later in de tijd Verdampten alle duizend tranen tot een nieuwe roze wolk die mij soms opzoekt in de nacht.…

Aan het blauw azuur waar de wind speelt met grijze wolken die de zon laat verdwijnen en haar ingehouden tranen van de zomer weer zal uitstorten in een nieuw seizoen en de aarde laat drinken wat een verademing is voor het laatste zomergroen dat langzaam wordt onthuld in een allesoverheersende compositie van sprankelende kleuren die ogen…

Een krakende trap 't was niet alleen de tijd die hem dat lapte zoek de zonkant kind dacht ik toen mijn buurmans kat daar lag te spinnen een trap van steen klimt in de wolken als daar maar geen regen van komt…

verward, wanneer ik blad'ren veeg en herfst mij even geurt terwijl de zon nog zomer schijnt zó, dat het hemel blauw gevoel zich wolkt en in weemoedigheid verdwijnt…

Het is wat het is, je bent nou eenmaal wat je bent, wat je was en altijd wel zult wezen: mijn niet te rijmen wolk.…