Alle inzendingen over wolken

Het is wat het is, je bent nou eenmaal wat je bent, wat je was en altijd wel zult wezen: mijn niet te rijmen wolk.…

Ik pak wolken van de grond graaf bloemen uit de lucht pak sterren van de straat ’t is de maan die hoog staat. Ik graaf bloemen uit de lucht pak wolken van de grond, want stel je voor, dat er iemand met zijn lompe poten opstond?…

Donkere woeste wolken razen over haar heen ze voelt zich plots weer zo intens klein en alleen ze wil wegkruipen, zich verstoppen voor deze angstaanjagende razernij ze wil hier aan voorbij maar weet, ook dit hoort bij het leven dus blijft zij met al haar verworven kracht dapper en fier, rechtop staan zij laat deze waterval van woesternij…

in dit stadium van volgegeten magen in staten staart dit volk in een lege ruimte het zijn vrienden noch maten alles om ons heen zal vroeg of laat sluiten vertel mij nog eens dat verhaal van haat waarin alles verdwijnt in de dood leeg plein leeg bord lege straat de zon wordt warmer en warmer rood het orgel klinkt als die van Manzarek Jim…

Verstop je niet achter een wolk. Na regen komt zonneschijn; Wacht niet te lang met schijnen; Jouw warmte vind ik ook zo fijn. Verstop je niet achter een wolk.…

Belangstellend kijk ik naar de wolken Voorspellend een dag vol wind en regen Torenhoog als gigantische reuzen zijn zij Omhoog klimmend zover ik kan zien Aarde verlatend in het vliegtuig stijg ik Bedaarde plukken enorme wolken in wonderlijke kleuren Omringen mij roerloos Doordringen mij, vergeten is mijn wereld Uitgestegen boven het…

Een idee komt aan gedreven niet vast omrand of wit of grijs hamer, kwast en schroevendraaier onthullen zich deels zichtbaar. Zwaaiend met tas steek ik over om de spijkers op te halen die liggen in de hooiberg is mij toegefluisterd.…

In het vroege morgenuur als alles nog sereen is en puur zweven wolken als witte watten spelend met de zon in het hemelse blauw het gras nog nat van de morgendauw nog geen geluid de stilte verstoort maar wel het zingen van de vogels dat bekoort ontwaakt langzaam de dag uit de nacht en de aarde zich laat strelen door het prille ochtendlicht…

Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde, de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht schuiven donkere wolken langzaam maar zeker over de stad. Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker, zie jij het ook?…

Storm op komst. De lucht werd geschilderd met de meest intense kleuren die de goddelijke kunstenaar op zijn palet durft te mengen. Het was donkerblauw en pikzwart. Dreigend grauwgrijs een kleur apart. Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht. Ik keek ernaar en slaakte een zucht. Door de inval van het licht waren de bomen fluorescerend…

Het moet in de genen zitten, Het heeft altijd in mij gesluimerd, want ik ben een crack in wolken lezen. Ik kon als kind terwijl ik naar de wolken keek alles voorbij zien waaien van mystieke figuren, landkaarten, dieren en natuurlijk die eeuwige lachende gezichten. Ik kon zo mijn potlood nemen en de contouren op mijn blad weergeven.…

wolken lagen in het water wolk te wezen in mijn ogen die de lucht bezaten gaf ik mezelf aan jou die verstrengeld mijn wezen las ik die brandde een toorts van was smolt in jouw handen als dompelaar die zelfs de donkerste wolken warmt…

Sinds er een vrouw boeken over schreef, is grijs niet meer hetzelfde. 50 tinten, weet je wel. Dat weten ze aan onze kust natuurlijk al lang. Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs. Je geraakt gemakkelijk aan 100 op een doordeweekse dag. Alleen wie de schoonheid van grijs in al die termen weet te appreciëren heeft aan de Noordzee iets te…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien strogele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

Wolken schilderen in de helderblauwe lucht een stiltemoment. Wat is het heerlijk om naar hemel te kijken en zien hoe wolken jou kleurenpalet met rijk geschakeerd assortiment schitterende tinten bieden: van volmaakt witte versie tot mat zwartgrijs met een gouden randje gemengd op blauwe achtergrond.…

Het is verkiezingstijd dus elke leider Schuift op tv weer zeer betrokken aan Door hun program zal het straks beter gaan En wordt ook u gegarandeerd weer blijder Maar achteraf valt het dan toch wat tegen Want links of rechts….uit elke wolk valt regen…

Mijn roze wolk naar jouw wolk te brengen, om vreugde en verdriet te schenken, lachen en te huilen zon en regenboog te veroorzaken, en zo een einde maken aan lijden en pijn: een prettig leven voor allereerst jou en mij, ook vooral ieder te laten zijn!…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

Hoewel de herfst zijn in- trede heeft gedaan Was buitenzitten zeer aangenaam Vliegtuigstrepen tekenen het Luchtruim als teken van voorspoed Vliegen als een vogel, tussen de wolken net Als zij. Vrij zijn op jouw eigen vleugels Tussen de wolken Wilde jij. En jij wilde Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo vaak jij kon.…

Wolken, zwaar, zwanger Symbolen, vol van vocht, woede Haasten zich voort donker, blind Willen mijn verdriet niet zien…

ik zie ze drijven met de wind mee hoog boven als schaapjes gedwee om dan ineens in het niets te verdwijnen alleen het blauw achterlatend kijk ik tot ze weer verschijnen…

liefde witte wolken een heerlijk bonzend hameren in het diepste van je hart door heel je lichaam sidderend met een onnoemlijke kracht liefde grijze wolken de leegte, bestaan in het ijle een onrustig, dwingend gevoel wachten op het aankomen droevig en wanhopig om de leemte...om niets…

Wolken drijven vloeiend Langs de blauwe lucht Niet wetend waarheen Wolken samen of alleen Gedreven door de wind Wolken als plukjes watten Rafelen ze zich uiteen En pakken ook weer samen Het spel van de wolken Niet wetend waarheen Wolken ver langs de lucht Donker kunnen zij verschijnen De aarde wordt zwart gekleurd Het moment van verlatenheid…

Wolken, blijven jullie altijd zo mooi?…

valt op zijn plaats De wolken links, de zon rechts En ik er middenin Maar voor nu heb ik jou Die me op de plaats houdt…

Wolken, zwaar, zwanger. Symbolen, vol van vocht, van woede. Haasten zich voort. Donker, blind. Willen mijn verdriet niet zien.…

- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide En wijst me wat hij in de wolken ziet, Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet De verre wolken waarom moeder schreide -…

De stoom om je hoofd vormt een wolk. Je stijgt boven jezelf uit.…

een hemelbed met open dak bevrijde vogels zweven op zachte wind van zomerzee mijn adem om te leven een carillon het hart een bron het ruisen van de halmen compleet geheel het links en rechts van handen in mijn palmen waar liefde daalt de duif verdwaalt daar tortelt thuis voor eeuwig…

Vertederd en verscheurd las je de prachtige melding over die wolk van een baby die jij nooit baart. Zoekend naar vervanging die je hiervoor niet vindt, je raapt weer al je moed bijeen en bewondert hun lieveling.…