Alle inzendingen over wonden OR bedrog

En weer wordt hier bewezen dat door, dit in fluweel verpakt bedrog innig omarmt door eigen hebzucht en angst voor wat er na ons komt, ieder opnieuw naar de afgrond stormt.…

(voor Mirjam) De tijd en het onzichtbare doet vervagen, dat weet iedereen, stofwolken achterlaten is een methode om te verdwijnen, maar wat in mijn ziel is gebrandmerkt laat zich niet bedotten. Je hebt me heel wat moois voorgespiegeld, ik geloofde erin als een naïef kind, totdat je leugens wel heel bizar werden en ik onraad ging voelen.…

De wielersport is door en door verziekt Voor Rabobank is dat vandaag een reden Om per direct als sponsor terug te treden Want wie de zaak bedriegt wordt niet gestiekt Het zou de hele bankensector sieren  Als zij nu ook eens stopten met bankieren. Vanwege alle dopingschandalen stopt Rabobank de sponsoring van haar wielerploegen.…

jij bent de mooiste en mijn liefste maar je zegt zoveel niet als ik je vraag dus moet ik je nemen zoals je bent maar wie ben je ? oke, misschien is dat een vraag die niet telt maar waarom zou dat niet mogen tellen? wie weet ben je een bedriegster maar waarom bedrieg je mij ? doe beter niet,want dan ben ik boos en ben ik gevaarlijker…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Engelenvleugels op haar rug getatoeëerd en toch deed zij nors...…

Op mijn eenhoorn trotseerde ik de eeuwige jachtvelden waarbij velen het moesten ontgelden Ik maakte jacht op spiritueel bedrog, dat is waar ik tegen vocht Gefrustreerd hadden zij het genootschap de rug toegekeerd en werden gestimuleerd om zij die het licht wilden betreden de ziel te ontnemen. Hun laatste uur sloeg in het vagevuur.…

zich mag verpozen tussen schuld en onwetendheid, neem dan mijn leven dat ik draag in een kleurloos hemd en kleed mijn sterven in de armen van het kind alwaar ik spijt en bedrog zal bekennen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

en ril Als een piraat uitgedost Met bivakmuts en zonnebril Het lover vertaalt de dorst Naar een lied dat openvloeit In de enge kamer van mijn borst De wakkere vlam schroeit de wonde dicht.…

ontheemde ik mezelf van liefde en zelfrespect nu de nacht als zand mijn huid bekrast het bloed uit de wonde rijkelijk vloeit, pijn onbeheersbaar mijn adem ment is er niets meer wat me aan het leven bindt…

de ridder op het witte paard die de nachtmerrie bereed hij nam haar achterop een droomwereld in de droom bedrogen zoals de droom het bedrog bedroog het einde een begin dagdromen, dag dromen dag in dag uit geslapen uitgeslapen slaapt ze niet meer in…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

"Eerlijkheid duurt altijd het langst" hoor ik mezelf tegen je zeggen, maar voor die eerlijkheid ben ik juist het bangst, het doet me mijn grenzen weerleggen. Je knikt gehoorzaam op en neer, maar ook jij weet net als ik, dat het niks uit maakt voor de volgende keer, dan geeft het weer net zo'n kick. Dus neem ik je weer in mijn armen,…

Zeemzoete woorden, op een witte achtergrond. Ze voeren strijd met het papier. De letters willen geen woorden vormen. Als er geen woorden zijn, kan een zin niet bestaan. De inkt stribbelt tegen, wordt beetgenomen en gedwongen, om de letters te laten komen. Pijnlijk, maar er is geen ontkomen aan.…

Jij verdient een oscar Voor rasecht volkstoneel De schijn mooi opgehouden Belazerd, veel te veel Voor glashard kunnen liegen Dag in dag uit die rol Met alles te bedriegen Hoe hield je dat toch vol? Je krijgt een gouden kalf Voor zoveel acteertalent Ze weten nog niet half Hoe goed jij eigenlijk bent Geniet maar van je prijzen Om mij gaf…

lijden lag languit te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

letters kromden zich om te kunnen raken geen wit, geen fractie werd onberoerd gelaten zinnen werden verzacht om geloof hard te maken compassie ontfutseld uit goedgelovigheid versluierde regels waaierden vol aantrekkingskracht richting naïef opengesperde ogen die alles wilden geloven wat de harde waarheid ook maar enigszins zou kunnen…

En nu, na zoveel vervlogen jaren, zie ik je weer en herken je aan je ogen, en denk terug aan al jouw bezwaren, aan toen je mij hebt bedrogen. Onder je schone oogwallen, zie ik betraande ogen, mondhoeken die naar beneden vallen, en weet, ook jij bent uiteindelijk bedrogen.…

Het is een bedrog het sprookje dat hij vertelt ik trap er niet in.…

er werd iets weggeslagen toen ze plots haar hoed afzette zonder wimpers die als schaduw tussen ogen vielen was de andere kant niet mooi hoewel verpakt in lieve woorden fluisterde bedrieglijk vals wat hoop in de breedband van de rand stak een blikken knoop, ze stond haar goed totdat – ineens - de middag korter bleek en ik verloren…

Stilte is geen rust, voordat we verdergaan Verspillen is een traan, verloren hij die kust Het hart doet zeer, is haast onhoorbaar Voor nu niet klaar, zij gaat tekeer De tijd tikt langzaam, het is gelogen Samen bedrogen, maar toch zo eenzaam…

VW wou met een lage uitstoot pronken En speelde jarenlang behoorlijk vals De schadeclaims die volgen zijn niet mals De klanten zijn er -zeg maar- ingestonken Het aandeel op de Beurs wordt fijngestampt En op het hoofdkantoor klinkt luid: 'Verdammpt!'…

Zwart De kleur van het zonet afgereden gras Dat onder de boom met bloesems groeit De zwarte boom Met zwarte bloesems Wonden Littekens Littekens Ontstaan door oude wonden Wonden Bloed Littekens Telkens weer herinnert aan de wonden Wonden Bloed Pijn Angst!…

Toen jij tegen me loog en me bedroog, maar ik heb het je nooit kwalijk kunnen nemen. Nu ligt alleen het dal nog voor mij, de oase van verdriet. De tijd heeft de wonden kunnen helen en daarbij, zonder de steun van mijn vrienden redde ik het ook niet. De kist kan nu voorgoed gesloten worden, ergens in mijn hart weer veilig opgeborgen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Tijd heelt alle wonden, zegt men toch, Maar de wond zit er nog. Veel tijd is er al verstreken, Maar er is mij gebleken, Dat de wond steeds groter wordt. Tijd is betrekkelijk kort. Ik word te vaak herinnerd aan vroegere tijd. Nu wordt het tijd, dat het eindelijk slijt.…