Alle inzendingen over woonoord

Hoe hier vrij gedachten hangen op deze plek... om ze zomaar te plukken en tot een veldboeket geschikt, in een mooie vaas te sieren bij vieren 's nachts.…

De koude duisternis voert een stille strijd, hangt over het woonoord van een bosgeest. Schuilt onder zwarte dennen een schimmig beest, dat mensen aanspreekt, naar het moeras leidt? Weldra dwalen in dit wonderlijke woud...…

Hij krijgt in zijn woonoord menige keur: "Een monster duikt op: vlucht voor je behoud! Vang dat beest! Straks geeft het fijne braadgeur. Speelkameraad voor knaapjes in 't oerwoud."…

Eén zet kan de betovering kraken: Olivier leest in zijn gezellig woonoord in alle rust een boek over schaken.…

Eens was de grote tuin welke zijn helende adem over het woelige Drachten deed waaien en mensen riep om hier te genieten van bonte bloemenpracht waar vlinders en bijen hun leven kracht gaven een geliefd woonoord van eenden en zwanen die in en rondom de vijver rust en vertier vonden de graag bezochte lusthof behoort tot het verleden…

Onnoemelijk veel welkome burchtjes heelt het knoestenrijk onder taaie slingers hop: ruime wildernis binnen 't knusse woonoord.…

verdwaalde vingers van bergbeken op sommige plaatsen borrelt zijn versnelde stroom rondom zware stenen boven de grote siervijver oogt een lange smalle brug als de enige weg over het ravijn uit verre wildernis dichte doornstruiken beschutten vogels en diertjes van stads en dolend bestaan die hier tezamen genieten van hetzelfde woonoord…

In dit jonge vaderland vol rijke bossen en weiden leef ik genoegzaam gezeten heb binnen mijn woonoord hert en zwijn wat na korte jacht altijd goed smaakt breng hier mijn nageslacht voort om die leergierige welpen in kennis te stellen met vreugde en zorgen van het wachtende leven mijn neus vangt zwevende geuren de Oostenwind nadert snel…

De Coöperatie, geprezen initiatief wat betreft arbeiders’ verheffing, legt het loodje in de strijd met Kopen bij de Spar en De Gruyters Snoepje van de Week. De VW-bus met dagelijks vers brood verdwijnt, stem en verschijning van bezorger Nieuwenhuis vervagen gaandeweg. De melkboer met zijn losse melk en pap, de slager die ook slacht… Het…

het dorp lag daar zo stil afgelegen ver van stadsgewoel, het gaf in mijn jeugd zowel plezier als onrustgevoel. kon zwerven langs oevers met water dat haar omgeven had zwaaiend naar de mannen op scheepjes met haar lading op weg naar die onbekende stad. duikend vanaf de brug op warme zomerdagen wat verkoeling gaf, niet beseffend dat die…

Als eens zijn moeders schoot is hem het huis vertrouwd waar hij zijn dromen bouwt tot aan de deur. Over de drempel ruikt hij een andere geur, treft hem intens de kleur van tuin en weg. Nog even is de straat van het gehucht voldoende voor zijn jonge zucht naar avontuur. Vlug kent hij de geluiden van elk uur. Achter de 'gelagen' zal…

Dat we door de tuin lopen Dat we er hand in hand lopen Dat bloemen ons verbaasd aankijken De voorjaarszon op onze schouders gloeit Wij weten van geen wijken Het is aan lente wennen Willen het pad terug naar de tuindeur niet kennen Knopen het zingen van merels in ons oor.…

Speels licht laten we overvaren Als een voetveer keer op keer Eenmaal schipper schipper andermaal Van oever naar wal en terug Aanleg zo kortstondig Zoveel meer en anders dan een brug Valt dit te verklaren: De terugkeer,dagelijks, van het licht?…

Het versgeploegde veld bezaaid was vlug al omgedraaid in vinnig groene stengels. Toen ving het huis in d’ andre straat langzaam te verdwijnen aan. Nog even dreef de zwarte klink en ook de boer zijn bovenhelft boven het mobiel gewelf. Een week nadien, ‘t was wasselijk weer, bewoog nog slechts zijn norse kop over de wiegende maïszee. En opgelet…

het lijkt niet eens moeilijk vliegen met stramme vleugels schateren met de wind mee pluizen volgen op hun vliegroute een vink uit een pimpelmees een arend naast een valk of het gekraai van wat wel een kraai moet zijn herkennen maar giftige kruiden uit heilzame vertrouwen versus wantrouwen zwijgen als goud en het sprekend zilver dat is…

Ze zijn een paar hij, de man zij, de vrouw Je herkent hem aan z'n groenblauwe kop zij heet verre van 'n schoonheid Ze zijn elkaar al jaar en dagen trouw Ze wonen aan de veste Grave met zicht op de rivier Ze kennen er stroming en verval ommuring,het zand van loswal Ze dobberen bij avondlicht wieken op bij gul strooien…

Soms kom je op een kerkhof langs een prachtgraf, waarbij je denkt, zo, hier hebben ze hun hele leven naartoe gewerkt.…

De tijd tikt weg, de klok slaat door, de leemte wordt gevuld met leegte en verhalen die niemand verlangt. Getijden komen en vooral gaan; niets blijft dan verbleekte herinneringen waar niemand nog naar hunkert. Wij proberen plezier te maken: soppen krakelingen in de thee, blazen bellen als kleine kinderen. Op het ziekbed zien wij het plafond…

verscholen in de slakkenhuizen van de stad schrapen zij de resten van de dag in ’t schijnsel van lichtend neon…

Gegroet, schrijvers van Nederland, uitgevers in je grachtenpand. Dag dichter in je koninkrijk. Dag gek mens in je vinexwijk.…

Ik heb geen woning nodig met lastige buren, ik hoef niet in de stress te zitten om het betalen van de huren, verhuren, geld om gewoon te wonen: op aarde, want de hele kosmos is mijn thuis! De kerk, de priester, mijn geest, ons verbond: zo sterk, ontstond al zo lang geleden, ooit in verleden? Wij hebben samen een overeenkomst, we zijn samen…

Laat lente nu haar hymne zingen niet binnensmonds ...uit volle borst Verschoond van plotse hagelbui de kans teniet op sneeuwrand,ijskorst? Elfstedenzucht of koorts geen vorst meer aan de grond Laat lente schuchter noch verlegen zijn geen toontje lager zingen hoogste tijd voor het koor van vroege vogels Boom en twijg…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

Een lied zingt zingt door mijn hoofd 'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan' is ons beloofd Regels en wetten zijn door de natuur aan de laars gelapt Is het nog een handvol dagen? weken misschien? een kleine...maand? Voor Lente... wordt nu pas -achter de rug van winter om- een weg gebaand. Wind uit de goede richting…

De huizen als geplakt tegen de helling van bergen Van bovenaf lijken wij, ongeoefende klimmers ......dwergen Wij voelen onze spieren van kuit en bovenbeen Zijn de wandeling nog niet moe maar nergens een cafe,terras Het is niet dat ik ween het bergdorp ontroert me tot tranen toe.…

Je wilt het vreemde je eigen maken Je doorkruist een stad,de straten stegen,een stadspoort Een plattegrond met wat over is van verleden over blijft Je gaat voort geeft je ogen ...de kost Opent kerkdeuren -niet met een hand- deuren van cafés Waar bier klokt en aan wijn wordt genipt Het verschil lost nimmer en niet op…

De rivier willen we oversteken met het veer Hier aan de stoep gaat ie heen en weer Dwars op de stroom met volle kracht Het is de veerman die op ons wacht De motor komt voor ons even tot zwijgen Het is alleen de rivier die -als de derde- lacht Ze liefhebbert in een natuurlijke stilte Een reiger stelt het opvliegen…

Het water willen we temmen van rivieren.... het liefst kanalen maken Aan bocht en kronkel een broertje ........dood De snelheid van water willen we afremmen zelfs tot stilstand brengen Dijken worden hier baken zover het oog,bloot reiken kan Van water en loop raken we verwonderd ....in de ban nu willen we de stroom…

Erica zocht ik aan oever,langs berm in het veld Ik vroeg het voorbijgangers vroeg het dieren in hun nest of hol Zij moesten aan mijn vragen wennen Ik bood hen geld haar -mede- te zoeken haar op te sporen Niets was me te dol zelfs advertenties in de bladen Zij kon me -in dit jaargetij- zo bekoren bij zon en 't blauw…

De zware deur zou je willen openen ontsluiten Binnen kunnen gaan na een handdruk kus,omarmen Een ruiker in cellofaan bied je -vriendelijk- aan Je wilt je kunnen verwarmen aan de haard want buiten heeft zon je in de steek gelaten Je wilt bijpraten al is het maar over koetjes en kalfjes Halfjes.... glimlach je…