Netgedichten

netgedicht (nr. 82.031):

VAN HAERSMAPARK

Eens was de grote tuin
welke zijn helende adem
over het woelige Drachten
deed waaien en mensen riep
om hier te genieten
van bonte bloemenpracht
waar vlinders en bijen
hun leven kracht gaven
een geliefd woonoord
van eenden en zwanen
die in en rondom de vijver
rust en vertier vonden

de graag bezochte lusthof
behoort tot het verleden
struiken en planten
voelen zich thans verlaten
kijken verslagen in 't rond

de oude hoge bomen
vol levenswijsheid
kennen de geschiedenis
der beplantingen
binnen hun takken
ruist hoopvolle toekomst
voor Drachtens park
dat zijn pracht wil herwinnen.