Tehuis

De tijd tikt weg, de klok slaat door,
de leemte wordt gevuld met leegte
en verhalen die niemand verlangt.

Getijden komen en vooral gaan;
niets blijft dan verbleekte herinneringen
waar niemand nog naar hunkert.

Wij proberen plezier te maken:
soppen krakelingen in de thee,
blazen bellen als kleine kinderen.

Op het ziekbed zien wij het plafond,
de handen gevouwen in een kramp,
een mond vol ingeslikte klachten.

Wij voelen ons ontkend en misdeeld
en weten nog slechts te wachten op
een God die ons eindelijk eens ziet.

(naar Bergman)

ziekte woede woonoord

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 611