Alle inzendingen over wreken

alles reed voorbij en jij zat weer een stoel te ver bij me vandaan ik zag je lippen gaan en hoorde vaag je woorden in een zacht geroezemoes je vroeg me met je ogen, ik zag nog dat je handen mee bewogen je maakt me gek met je verlangen dat me brandt en spant tot ik verrek ik ga me wreken zacht zal ik je breken mijn duizend…

Als één mijn lieven zou verwonden Of van het leven zou beroven Dan kwam het beest in mij naar boven En werd de engel weggezonden Ik zou in staat zijn om te doden Een woesteling vervuld van wreken Zou razend met een dolkmes steken Lak hebbende aan Gods geboden Om door het lint te gaan, volkomen Temidden van die consternatie Zou ik iets…

Vier dingen dient gij wel te weten: Geleden onrecht snel vergeten Ontvangen weldaad lang gedenken Geen mens door achterklap krenken En hebt gij lust uw leed te wreken Zo gaat en betert uw gebreken Want een die betert zijne staat Doet leed degene die hem haat.…

VROUWEN VOOR VREDE Kan je wraak met wraak wreken? Kan je een oorlog winnen op het slagveld? Kan je vrede maken? Ja, vrede die kan je maken!…

Sinds die avond vraag ik me af of jij me echte liefde gaf Je was zo zuiver en onbeschreven en toch twijfel ik aan de gebreken die onze hartstocht kunnen wreken Kan het ooit goed verlopen als je me niet zegt aan wie je je gedachten wilt ontbloten Kan ik je alles geven wanneer jij door valse gevoelens begint te beven Kan het zijn…

De dag dat ik ga wreken komt alsmaar dichterbij. Niet met fysiek geweld, noch an'dre vorm van delict. Woorden. Moorden. Wat een spel.... *met opzet bedreven...…

De plankenvloer kraakt het verleden gesmoord door stof verstopte kieren onder kaal getreden pluche kleden spijkers buigen; de koppen geroest niet willens hun houtgreep te vieren nagels woest geslagen in de knoest ruw wreken de splinters zich tegen de vuile zolen die hen open gekrast achterlaten na een regen van vegen Nee, de delen barsten…

ons soldaat voor een oppermachtig heilig land stoere man, hief zijn hand tot granaat wij vechten mee tegen de vijand demissionair den haag larmoyant dat is ons politieke dukaat miljarden begrootten het kwaad en velen lieten van zich spreken in harmonie getroffen vrijstaat vroegen niet de oorlog van morgen wezen naar zijn lust om te wreken…

winden waaien over akker zon staat niet meer op haar hoogst regen tikt mijn wereld wakker na het zaaien zal ik maaien wat ik heb geoogst tere bloemen snijd ik dierbaar droog ze leg ze naast mijn bed maar van wat ik ook geplant had is een kostbaar deel geplet ruk de wortel van het onkruid niet in wilde woede weg nagels breken tranen wreken…

Alsof ik al die tijd al wist dat die momenten zich zouden wreken door me nu, met elke traan zoet of zout, langzaam te breken.…

gemaskerd achter een gezicht heeft het kwaad wat aangericht men liet het wapen spreken om de profeet te wreken mensen van het vrije woord werden openlijk vermoord gekwetst door de satirekrant nam het kwaad de overhand religie heeft geloof verward volgen nu hun eigen hart voor zichzelf de grens verlegd in hun hand zelfzuchtig recht.…

- 't Knopje zweeg en hoorde 't aan; Maar de middag kwam haar wreken, Deed haar boezem opengaan, En de volle roos verbleken. Hoop en dartelend Genot! Zie uw beeld en 't menslijk lot!…

zo mysterieus als de Openbaringen Zelfs Johannes wist niet te interpreteren Wat God hem gegeven had… Na zes openbrekingen volgt de mijne Het zevende Zegel, gevreesd en gewild Wanneer gebroken zal blijken Dat ik u nooit misleid heb En dat mijn aanraking altijd vergezeld gegaan is Met liefde, zachtheid en rechtvaardigheid Ik zal mij niet wreken…

ik nam je hand in je ogen zag ik muren breken vergeten zorgen weer bewegen in het stof van niet meer weten je blik verwees mij naar de verte lichaam in een afscheidsgroet je gezicht verzachtte in zijn trekken je mompelde het gaat je goed ik bouw een wereld met mijn eigen wegen slecht horizonnen stuk voor stuk ik zal bekrompen beelden wreken…

ACHTTIEN GRAM, WAT OLIJFDRAB AAN ZIJN TEENTJE Hamas, Hezbollah, Israël Ontvoeringen en doden Angst en gewonden, kommer, kwel Geen spoor van Tien Geboden Het gij zult niet verdwijnt uit zicht Bij het zichzelf verweren Het hele leven wordt ontwricht Als wraakgevoel gaat zweren Oneerlijk werd de grond verdeeld Dat zal zich blijven wreken…

Hij kerft in de schedel Als een verdwaalde dwerg Scheld ik naar de sterren Want zij kunnen zich niet wreken…

Tot ik ooit de moed vind om je op te wachten en te wreken wat je mij en al die vege hoeren in je naam hebt aangedaan.…

Ik wilde breken, wreken,lijden en slapen met duizend and're meiden. Maar de tijd heelt niets, dat is een leugen. Jij bent nog steeds bezit van mijn geheugen. En die ene wens wil ik maar niet verzaken. Want na al die jaren gaat geen dag voorbij van weemoed en van rusteloos ontwaken, denkend, lag zij maar aan mijn zij.…

Wat gebeurt er met het woordgeluid wanneer kanonnen bulderen en stromend bloed de nacht inluidt voor doden en gewonden waar is de stem die vrede liegt terwijl geweervuur steeds meer harten grieft mensen niets meer vragen dan doden-loze dagen is er geen zin geen woord of taal die einde maakt aan dit verhaal van wreken en verdelgen…

Wat gebeurt er met het woordgeluid wanneer kanonnen bulderen en stromend bloed de nacht inluidt voor doden en gewonden waar is de stem die vrede liegt terwijl geweervuur steeds meer harten grieft mensen niets meer vragen dan doden-loze dagen is er geen zin geen woord of taal die einde maakt aan dit verhaal van wreken en verdelgen…

De westerse vredesduiven Zien de wereld verschuiven Omdat er geen gepaste antwoorden waren Die de lucht bij veel mensen zouden opklaren Een nieuwe pad Een nieuwe koers Op dit nieuwe gegeven Waar gaat de wereld zich in begeven Rampspoed Door hoogmoed Die de stem van veel mensen negeerden Het volk is gaan spreken De verdeeldheid Is gaan wreken…

ik wil met pijn je raken, de diepste passie in je smaken daag maar uit met harde ogen zachtheid is gedogen ik zal je breken zodat je eigen jeugd zich in gevoel kan wreken voor de hardheid die is aangedaan toen ze jou alleen liet staan eindelijk de kern voelen die ongeraakt bleef woelen dan je overgeven aan genot ik laat je…

wilde lasso's van ontladende kracht, bliksems die zich in verten kruisen, drijven dreundondersalvo's tot druisen voortrollend in de ijldiepe nacht rukwinden wreken zich op iedere kruin bladerloof juttend over veld en wegen over land gutst de hevigste regen beken zwellen tot wildkolkend bruin uit krakend en bonkend hemelgeweld wordt ijsloden…

Naar jouw verlangen KUNSTGREEP (truc) Voorbij de kunstgrepen Van de in 't geheel mislukten Ontstaat glorie Zich Artistiek uitend Voorbij hun fantasie Borrelt hun toekomst gruwelijk Katheders die Zich Niet gaan inhouden: Voorbij mooie woorden Zal een belofte gepaard gaan Met daden die Zich Kunstzinnig wreken…

is een duivel uit de cirkel van het dolgedraaide graan weer zal hij onzichtbaar landen het vuur van valse tongen likken en laaiend zijn teken branden Arthimeo, Arthimeo, laat ons gaan Beëlzebub is een duivel uit de cirkel van het zwartgeblakerd graan kom laat ons de bodem breken grommend als een kolkende vulkaan de hellegeest in magma wreken…

gevoeld en ondoordacht Mijn hand lag open, voor iets nieuws dat Niet te pakken was, onverstoorbaar ligt de vogel voort Waarom zijn de bomen zoals ze zijn, kan men ze niet verlaten Zonder te weten dat alles op den duur toch wel sterft Gevlogen woorden schieten door haar strot Geen moment dat haar bezielt en ze loslaat om zich verder los te wreken…

Wees dapper, ja maar nu ik in de nacht Na al die jaren waak, en onverwacht Je rode haar zie en je zacht hoor spreken, Geeft noch Gods woord, noch buurmans raad mij kracht De tranen te weerstaan, die aan mij wreken, Dat jij ginds ligt en ik nooit aan je dacht. ---------------------------- uit: Zon en sneeuw (1942)…

Wij willen elke daad weer wreken door oorlogen te voeren tegen elkaar 't vertrouwen in de mens is verdwenen en zo blijft het gaan, jaar na jaar. Toch zal er ooit vrede komen dat heeft God ons zelf beloofd wanneer dat zal zijn weet niemand want hoeveel mensen worden er eerst nog door zinloos moorden van hun leven beroofd?…

Wanneer ik destijds met Yvonne Iets waarlijks prachtigs was begonnen Dan was mijn kans op jou verkeken Gegarandeerd, dat zou zich wreken - Yvonne, Joke, Pia, Mieke Hoe heette toch maar weer die chique Renate, Isabel, Charlotte Daar waren niet echt van die vlotte - Ik nam ze mee om te ervaren Of zij wellicht de ware waren Constateerde keer…

wanneer zullen de muggen komen en zich wreken voor de rode vlekken bloed, zo talrijk op de muur na onze muggenjacht met kussens dacht ik, en ik stelde me de donder voor: een oude man die dorstig in de kelder doolde rammelend met bakken bier.…