inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.022):

daag maar uit

ik wil met pijn
je raken, de diepste
passie in je smaken

daag maar uit
met harde ogen
zachtheid is gedogen

ik zal je breken
zodat je eigen jeugd
zich in gevoel kan wreken

voor de hardheid
die is aangedaan toen
ze jou alleen liet staan

eindelijk de kern voelen
die ongeraakt bleef woelen
dan je overgeven aan genot

ik laat je wonden
voelen van de scherven
die de jaren je deed erven

ik zal je tot het uiterste
met pijn gaan strelen, dan
helen in het samen bloeden

verloren tijd vergoeden
kan ik niet, je nieuwe openheid
geeft alle vrijheid aan je eigen lijf

Schrijver: wil melker, 30 juni 2004


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 828

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)