Alle inzendingen over zacht

Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

Als in een vacuüm rest het luisteren naar het fluisteren van de zachte wind Langzaam loslatend tot de stilte komt van daaruit de keuze voor een nieuw begin…

Het is een bloem om er met een vaantje om rond te gaan en zacht te zingen. Het is een bloem om niet meer burger te zijn, maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…

Ik laat je gaan Kan niet zegt mijn hart Jij doet je ding Kom hier wil mijn wil Zo zacht zo levend lief Mij rest ontroering rijk…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

als je straks het smaken proeft van liefde, op wat wittebrood bedenk me dan in natte dromen en de zachte bruid die jou haar allermooiste hartslag bood…

Altijd in mijn gedachten Ik kan er niet omheen Een zacht gloeiend lichtje Ik zag het niet meteen Nu kan ik niet meer zonder Het maakt me warm en blij Het mooiste licht op aarde Dat ben jij voor mij!…

In het zachte licht brengt ze haar golven naar het strand. Op deze laatste ochtend ben ik thuisgekomen en keer ik niet meer om.…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Grenzeloos gekleurd door windvlagen langs het hoofd als een zachte bries gaat elk herfstblad zuurstofloos alleen zweven door drijfveer.…

waar lila liefde paarst het violet nog ongeweten laat koester ik het infra rood de zachte warmte van verborgen bloot…

De herinnering aan jou streelt nog immer zacht mijn huid Krult mijn lippen in een glimlach Warm en hemels zoet proeft nog je stem…

De intercity glijdt zacht weg van Mol naar Geel. De eerste borrel schuurt bitterzoet in de keel, verjaagt even corona.…

Ik wacht terwijl ik zacht praat tot de nacht die naar me lacht En soms als ik wacht met geduld, of minder verander ik ongezien van een rups in een vlinder…

lippen smaken als ik je kus Een stil genieten van je schoonheid laat mij zweven Onverzadigd blijven mijn ogen je lichaam observeren Je zachte rondingen golven door je rode blouse heen Zacht ontsnapt er een kreun van ultiem genot Bedankt dat je heel even voor mijn ogen verscheen...…

Liefdevol lijk sprookjesijskristallen, zacht witblauw getint en opgewarmd. Ontdooit zacht dampend hete adem, op een besneeuwd gesloten vensterraam. Laat dagklaar in volle glaskristallen nacht winterlicht in opgewekter zielsrust stralen. Zacht kust de maan met winterglinsters het diepbevroren hart wakker welk hoopt.…

Een zachte rode avond streep boven de wazig blauwe bergen is ‘t eerste wat je ziet wanneer je binnen komt. Iets verderop een groot en zwaarder beeld: De somber zwarte bomen steken als verticalen recht omhoog. Diezelfde zachte rode avond streep fluistert er nog net door heen, en volgt die wazig blauwe bergen.…

Toen ging ze weer weg waarbij ze even glimlacht, een witte engel zacht ruisend uit het zwakke licht.…

Kamer in schemer Licht ontstoken Ochtendmist Voorjaarsbloemen Snel Ontloken Scherm op muur Lichamen naakt Ochtendzon Mystieke mist 't Prille voorjaar dat Ons raakt Warme handen Strelen verblijd Masseren Kneden zacht Terwijl de ochtend van Jouw schouders glijdt Vingers glijden Zacht. 't Schijnt Naar de bron.…

Sprankelend lacht het heldere water rimpels het is een nieuwe dag na de geboorte van gisteren de roetaard drukt haar snavel in het riet en verpakt lente in zachte streken, bekt de stengels af en verstopt ze met zicht op vloeiende stroming asfalt fluistert zacht doch danig verhit, zwarte wielen opzij, morgen, morgen, morgen…

Sigaret pils een dronken kroeg hij tilt een lach en anderen naar muziek en krullen vingers martelen vol gedrevenheid toetsen de tintelende sounds van jazz en blues dwepen zacht in varianten octaven jagen in het rokerige beelden klanken als weeën hard zacht klevend aan golfjes vervoering in sfeer speelt ritme vogels zuidwaarts en…

zo af en toe voel ik in gaan en staan je vleugels van aanwezig zijn de kleine hint een zacht begeleiden het geluid dat niet is te vermijden in opmerkzaamheid er is nooit de discussie van eigenheid wij delen dit bestaan waar wij ook gaan zonder interventie kruip ik onder zachte vleugels als bescherming tegen angst en pijn…

Een verdwaalde paddestoel in het zachte mos gaat spontaan blozen. Jouw zachte uitstraling en open blik maken het plaatje compleet Bij het scheppen van de kleuren heeft God jou rijkelijk bedeeld...…

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

De zachte streling van je tong, de beroering van je lippen, laten een zacht geluid aan mijn mond ontglippen De aanraking van je hand, liefdevol over m`n billen, doet me, denkend aan het vervolg, onhoorbaar gillen. Diep in me wakkert een vuur dat jij hebt ontstoken, En dat er voor zorgt dat mijn bloed begint te koken.…

tussendoor Streelde me als de wind Dit, bewaar ik als herinnering daaraan lief, warm, teder en hartstochtelijk Daarna waren we nat als een zachte regenbui in de lente…

maar ongewild blijf vergelijken Met die ander die ik zacht riep en beloofde: één nacht zal ik bij je zijn, maar wacht op mij tot aan die nacht Hopeloos verweven door wanhoop omgeven niet meer willend wat het leven en de liefde mij kan geven.…

Ineens zie ik je, onbereikbaar, mijn vingers tekenen je lach in het niets zacht raak ik de lijntjes om jouw mond geloken ogen verstoppen verdriet, stil kijk ik de zon in je gezicht, waar zachte stralen warmte geven aan nooit verwacht later, terwijl ik de wijzers vooruit kijk, open jij je ogen en kijkt me recht aan, nooit was je dichter…

Dan fluistert een zachte stem: opstaan, het is tijd om naar school te gaan.…

zoek ik mijn eigen pad Leg soms een luisterend oor op het zachte groene mos in mijn geliefde bladerbos…