Alle inzendingen over zaken

ze gieren over dat strand zesendertig kilometer op de ATB voor de Egmond Pier Egmond langs Castricum en Wijk aan Zee ze voorspelden bevroren zand blijkt het toch zacht gezond zak je weg wat dacht je wat die bikkels gaan harder rijden achter de finish wacht een menigte struise meiden…

Een allochtoon als Korpschef, daar hou ik van Ook vrouwen vallen bij mij in de gratie Die beoordeel ik niet op hun prestatie Dit in tegenstelling tot de blanke man Zie mij maar als voorbeeld en doe je best Ik functioneer ook niet, net als de rest …Minister ter Horst (Binnenlandse Zaken) wil dat voor de volgende benoeming van een Korpschef…

laat ogen dwalen langs het water zakken in zacht als zuiver water innig kronkelend vredig harmonieus door de ochtendnevel monden geproefd uit de vinnen van water je diepte ligt binnen kusbereik er zijn veel kleuren in je vochtige lichtvlagen laat ons dwalen zoeken vragen in het meer dat liefde he…

OVER EEN OOIEVAAR Een nijv're ooievaar te Leiden besloot zijn zaken uit te breiden. Bij zijn soort werk, zoals je weet, staat men én dag én nacht gereed. Dus is het nodig, sprak het beest, dat ik naar klanten in Oegstgeest voor 't tijdig vullen van de wieg niet ooie-vaar, maar ooie-vlieg.…

ook al zet ik spotlights aan het zal schaduwen niet raken en probeer mee te gaan in mijn onzichtbaar denken, bunkers verdedigen het ontwaken zakken vol met woorden liggen al op de vuilnishoop snoep met stroop geslepen messen doeken met tranen doorlopen niets kon het versteende vlies doen slopen ontmaagden: het is hakken in…

Als geslagen hond blijf je liggen opgekruld in de hoek waardoor het beeld vertekent jouw rekbaarheid beproefd stuwt tijd je gestaag voort ook al dunkt het vergeefs lonkt het dageraad tot op 'n kier zodat de zon naar binnen kriebelt en een heel ander licht over de zaak drapeert…

gisteren ontmoette ik een dichter, die me (alsof hij het allemaal netjes uitgedacht had) vertelde hoe de zaken in elkaar zaten 'ginds aan de horizon, waar dit pad de hemel pleegt te kussen: daar vatten wij het onbereikbare en proeven van de waarheid, toch?'…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

Nou hadden we toch bijna een record Maar ook door zuchten, puffen, steunen, hijgen Kon u het kwik vandaag niet hoger krijgen Ook Ell was even hot, maar het verloor Gezegend is het volk dat dit soort zaken Tot topic van een zomerdag kan maken. ---------------------------------------- Het Limburgse Ell wist het verwachte temperatuurrecord…

‘n Rauwe, hedendaagse streekroman Rond zaken die bij woningbouwbuurt-buren Al vele jaren wringen, schrijnen, schuren Waarop dan steeds ‘n plan komt voor ‘n plan ‘n Docu vol oud zeer in arren moede Ik spreek de taal niet, maar ik voel de woede…

Aan het einde van tweeduizendveertien hebben weer velen de weg naar de knoppen gevonden, hun leven verruimd, verruild voor zicht op het Al, hun zaken versneld tot elektronische successen, het menselijk contact gedimensioneerd... Dank, dank, techneuten, computernerds en verbindingsatleten!…

hij schuifelde zonder houvast geruisloos want de stoep was nat zijn armen onbeweeglijk in een lange regenjas handen in de zak zijn haar grijs artistiek en op de schouders zo kruiste ik zijn pad een trotse kop met felle blauwe ogen een scherpe neus mediteraan gebogen hij lachtte zon en jeugdigheid de regen maakte in zijn…

Van hun gezamenlijk lot nog geen weet, en ze zakken traag, onder mijn vinger scholen zij samen, onwetend hoe de zwaartekracht hun bedroog. Vanuit het groot geheel keert er nimmer een terug; ze vallen omlaag, nooit omhoog.…

eh, ik zou het eigenlijk niet weten, niets rijmt op twaalf ik heb er ook weinig trek in we leven in maand dertien na de stilte volgt een moeilijk gesprek, over van alles wat behalve de kern van de zaak daarmee hebben we het gehad ik richt mij woordblind tot u er is nog een lange weg te gaan ongeëffend over ongerijmd u bent moeilijk…

Is dit de wereld van fysiek strijdend om tijdelijke zaken die middels dienen van repliek slechts ego’s laat blaken? Met zelfingenomenheid trekkende naar het front Goede bedoelingen ten spijt ontsteken wij het lont. Zo klinkt de duizendklapper herhaalt zich alsmaar rapper zijn gillende keukenmeiden niet meer te vermijden.…

Wij zetten plannen op de rails maken ons oprecht druk over: 'de duur der zaken en dingen' duurzaam... 'de nieuwe trend' Klinkt er niet -verbolgen-: 'Het uur....…

Ja, ik weet van wie ik stam nooit voldaan zoals een vlam waaraan ik mij gloeiend bezeer vuur, zuurstof en dikke teer Licht wordt alles dat ik pak tot brandstof word ik in een zak door warmte naar de maan gedreven Ik ben waarlijk een gestage vlam vuur geworden om te verbranden dood een vonk die woedt in de ingewanden…

de buitenkant van wat men zeggen of schrijven wil laat zich zelden vangen in een woord alleen het is als water dat zich vertakt in rivieren wat binnenin gebeurt is een duistere zaak een gesloten boek een enigma zoals je wilt een onzichtbare oceansche rivier die diepe zeeën zoekt hoe stroomt taal naar buiten hoe vinden…

behoedzaam hebben wij rustpunten aangebracht in de opvoeding van kinderen bij toeval lopen deze parallel met hun ontwikkeling maatschappelijke setting en talent maar ook wij hebben in deze drukte rust nodig en niet alles mag en kan worden uitbesteed of afgekocht geld en macht kunnen verantwoordelijkheid niet ongedaan maken in zaken…

Ik kan echt toveren...het kan verkeren Wel kantje boord maar ‘k heb het net gered Voortaan houd ik nog meer onder de pet Wat ze niet weten kan ze ook niet deren Onder een pet...je weet dat dát niet past Haal snel je grootste hoed maar uit de kast…

Ga je aan het zakken. 60... Krijg je ongemakken. 70... Heb je 't niet meer zo druk. 80... Loop je misschien wel met een kruk. 90... Ben je niet meer zo kras. 100.. Draag je waarschijnlijk een houten jas!…

De Bijenkorf verkoopt een nieuwe lijn Van trendy, bijna goddelijke kleren Wie hip wil blijven, moet zich conformeren En moet voortaan bij Fifty-Fifty zijn Dus in de zak met al je ouwe boel En koop het terug als dure mode. Cool!…

Je mist bij mij wat dingen Levendigheid, initiatief en nog wat van dat soort zaken En daar wil je naar op zoek, wat van je leven maken Maar je zoekt het niet in jezelf Een ander moet dat geven Maar waar is toch de zoektocht in jezelf ineens gebleven ?…

In de palm van mijn hand schitterde slechts een enkele nacht het zeldzaamste stukje Arnhems Goud uniek en kostbaar betoverend breekbaar magische glans ik struikelde bij de laatste dans en liet het vallen in de Rijn berooid en wazig van de wijn ontwaakte ik vanmorgen had ik het in mijn zak gestoken was de magie niet zo abrubt verbroken…

een puntige zak of een puntzak: ontvangen moet je leren rammerrie - onbereikbaar kloot de jacht mijn rug op, min tien onbereikbaar - mannen! paf voor paal, druppels gespleten golven fluisternis toekomst ontluikt ommuurd....…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd aan de drempel waar hij thuis is trekt en scheurt het soms voor kort dan denkt hij aan afgeleide zaken hoe de bliksem langzaam insloeg er ramen dicht vriezen als helemaal de natuur om verlies niet treurt slaap kan het vallen verzinnen als troost of het dagelijkse breuklijnen markeren de grens…

Meestal liggen zijn handen vastgespijkerd aan de drempel waar hij thuis is trekt en scheurt het soms voor kort dan denkt hij aan afgeleide zaken hoe de bliksem langzaam insloeg er ramen dicht vriezen als helemaal de natuur om verlies niet treurt slaap kan het vallen verzinnen als troost of het dagelijkse breuklijnen markeren de grens…

Discriminatie smoort men in de kiem Door afkomst, naam en aanverwante zaken Volledig onherkenbaar te gaan maken. Sollicitanten blijven anoniem.…