Alle inzendingen over zee OR tevergeefs OR horizon

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat wie zijn horizon…

in de pas lopen van ochtendritme dichter op de huid gezeten vriesdroog, neutraal als een weerpraatje het pellen van hemelbrood in vergeefse poging blinde muren op een kier zodat je die gaat bestormen sneller dan aftellen tot onvoorzien een dagsluiting, de geelheid van een mosterdveld en dan af te haken nog vóór mijn openingszin…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik vond je onder sijpelende rotsen naakt in weerloosheid stilte schreeuwde wind tot huiverende golven en ik reikte verder dichter tevergeefs je dreef als tanend schuim traag over zee…

Zon zee en golven meeuwen vliegen boven zee naar de horizon.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee…

Zo je best doen dat de onderste steen boven komt en toch tevergeefs. Zo je best doen dat de kinderen wijs worden en toch tevergeefs. Zo je best doen dat het licht mag doorgang vinden en toch tevergeefs. Zo je best doen dat er iets verandert en toch tevergeefs. Zo je best doen dat de glimlach terugkomt, niet tevergeefs.…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Aan de horizon intens paarlemoeren zee adembenemend…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ik houd afstand van het leven ik neem afstand van jou en mij ik kan je niets meer geven ik maak je niet meer blij ik ledig mijn hoofd zwaar om te dragen ik fluister naar de dood stil, zonder klagen ik fluister nog zo hard ik verdwaal, stap voor stap de avondkilte omhelst mijn ziel kan jij dit dan echt niet zien ? waarop heb ik dan toch…

zonder dat ik het wil horen luister ik naar wat je zegt doch de pijn kan ik wel voelen daar waar jij je vinger legt zonder dat ik iets wil zeggen praat ik door je woorden heen diep gekwetst zoeken jouw ogen of ik wel mijn woorden meen en je warmt je koude handen tevergeefs aan wat er was waar eens de liefde brandde rest alleen nog smeulend…

Ik wacht , kijk , kom dan naast je staan Al ben ik mezelf niet Ik denk, bezwijk , verloren door je glimlach Geboren, getogen in m’n gedachtengebied Ik wil, ik kan, maar mag niet van wie Wie heeft het recht mij jou te verbieden Ik zou als ik mocht maar jij hebt de macht Jouw wil zal en moet geschieden Verdomme gedaan ik kan’t niet meer aan…

mijn ogen sluiten en zien in het donker helder mijn schaduw gekromd passeren achter betraande ruiten mijn stem stokt de keel verengt als ik mijn handen wil strekken naar het verloren verleden tevergeefs de tijd heeft een blind paard bereden…

Tevergeefs, zeggen zelfs de wolken; grassprieten kluiven dus maar en hopen dat zij nog bestaat zoals ze bestond, zonder trachten te begrijpen hoe precies; snuitkevertjes observeren. Haar haar droeg ze soms opgestoken. -------------------------------- uit: 'Miniem gebaar', 1995.…

De uitgestoken hand werd niet gezien liefderijke woorden werden niet gehoord kleine goede bedoelingen werden niet begrepen aanwijzingen in de goede richting niet opgevolgd je zou toch denken in nood worden ogen geopend oren gaan veel beter horen gevoelens worden steeds sensitiever overal wordt dieper over nagedacht nee, niets van dat alles…

tevergeefs het wachten op de terugkeer een teken, een woord blijven ogen voor altijd gesloten wegebbende glimlach veranderde jouw bestemming plots van het aardse naar het hemelse waar engelen zich nu over jou zullen ontfermen waar je voor altijd schijnen zal…

Tevergeefs toch een woestijn zonder een waterbron. Bleek deze ideologie een hoogstaand van andere orde.…

Tevergeefs. Ik heb aan jóu gedacht. Elke dag, En elke nacht. Tevergeefs.…

Willen dat ik altijd jouw hand kon pakken, van tijd tot tijd Voor troost en bij gezelligheid Of, om de warmte van liefde dan te voelen stromen Zonder dat je haar afsnijdt Of je hoofd afwendt Mij niet echt ziet of horen wil En ik tevergeefs reik…

Drenkelingen zijn we die wanhopig over schemergrenzen reiken naar het licht dat werd geroofd uit ogen van een mens wiens zien zo lief had tevergeefs de dood heeft elke sprank gedoofd en laat ons achter in een leven zonder tastend zoals de horizon die voor zichzelf ongrijpbaar lijkt maar vaag een stormzee nog in het oneindig voert…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…