Alle inzendingen over zee OR tevergeefs OR horizon

Ik zoek toegang door de deur van nieuwe dromen, tevergeefs want ik word niet aangenomen waarna ik afdaal in spelonken waar de zon en maan hun vingers op hebben gelegd, stromen zilveren vonken door het duister in geluidloos licht van kindervleugels, illustraties van gewichtloze gedichten, verschijnt de kleur op de lippen van de zee…

de wind jaagt over de golven omlijst hen met bleekwit schuim aan de horizon kleurt de avond jouw dode masker nacht vervaagt de zee laat branding hoorbaar breken herhalend ritme van stromen eeuwenoud daglicht onttrekt de zee aan het duister aan de horizon kleurt de ochtend vaag herinnering…

Hoewel niet aan zee Leef ik van golven en wind Vanaf toppen Naar de dalen In eeuwige deining Van horizon tot horizon Stromen mijn gedachten En ideeën Langs stranden Onder zon Of stormen Zonder merkbare Verschuiving van vormen.…

De zee: Het water van de zee is tijdloos zal altijd blijven stromen en in beweging zijn. Als men kijkt naar de horizon komt het begrijpen dat leven een cirkel is van komen en gaan. De zee zal nooit de bodem bereiken water zal altijd blijven bestaan stroomt door zonder einde.…

Verdrietig keek hij naar de horizon En wenste dat hij vliegen kon Plotseling hoorde ze zijn stem En daar zag ze hem Ze sloot haar ogen en pakte zijn hand Maar greep tevergeefs in een hoopje zand Haar hart vervulde zich met verdriet Maar ze voelde dat hij bij haar was, ook al zag ze hem niet In zijn gedachten vloog hij naar haar land Ze…

zijn wijzer geen enkel golfje zie je bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren terug alleen ik doe tevergeefs…

met haar dansende benen stroomlijnen die in dijen verdwijnen speel ik eb in mijn hoofd en vloed in mijn buik de duik in haar golven is een wanhoopsdaad waar de nacht van vol is loopt zij van over zand in de ogen betovert mijn voeten de zee is rond en zij loopt aan de horizon…

en elke avond zakt de gouden zon in die grote blauwe zee dus we varen naar de horizon, want mijn hart brandt van verlangen om die gouden zon... te vangen!…

jij dirigeerde wind en zee ik zeilde zonneschietend op de golven mee er was samenhang in elementen die verruiming gaf tot een oase van geluk op de grote plas horizon na horizon verdween nooit voelde ik mij eenzaam of alleen maar was een met alles om me heen pas in het strijken van de zeilen klonk de finale door wij gaan de bestemming…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik verzin ze waar je bij staat kwak de woorden uit mijn hoofd en het scherm vormt en vult de nacht stormt onmachtig de schuld waar vissersvrouwen eens op het duin op hun mannen wachtten, soms tevergeefs want de zee nam de boot, de mannen en hun netten en ik, ach, ik heb er zojuist eentje gesloten dat krijg je er van vissers gaan zo nu…

Een wolkenvuist beukt de horizon bloedrood de avond valt op het canvas van de zee en in Arnemuiden slaat de klok nèt te laat.…

de zee had een zee van tijd. met haar golfgewijs verlangen naar het eeuwige strand liet zij meeuwen schreeuwen als in een oud cliché. het grijze water verzoende zich met laatste straaltjes horizon en jij mijn lief werd liefde, een liefde voor het leven. toch?…

M’n ogen, Dwalen over het oneindig Verre landschap, Naar de horizon, Van over de zee naar de bergen, Door valleien naar een huis, En in dat huis, .... Zit jij!…

Je vliegt, over de rimpels van de grote zilveren zee. Gedragen, door de wind op weg naar de horizon.…

Het is voorbij de horizon dat ik je over liefde zou spreken. Herinneringen ophalen van de liefde diep in mijn hart. Kon ik maar zeggen wat de zon mij heeft verteld. Ze had al de warmte mee van ver over zee. Moest ik voorbij de horizon kunnen kijken dan kon ik mijn geest verrijken.…

Nu probeer ik je los te laten, tevergeefs. Nu probeer ik verder te leven, tevergeefs. Nu probeer ik weer adem te halen, tevergeefs. Nu probeer ik mijn tranen te koesteren, tevergeefs. Nu probeer ik door te gaan, tevergeefs. Nu probeer ik het te accepteren en het een plaats te geven, wie weet.…

soms is de zee de zee slechts water dat in schuimende golven en donderend geraas onaantastbaar het land aanraakt dan likken grauwe regenwolken zijn gulzige waterhand lessen zijn dorst tot wolk en water versmelten aan een lege horizon…

kruipt de Stena-line langs de horizon terwijl de zon afscheid neemt van de dag door de zee te kussen een eenzame minnaar loopt langs de vloedlijn wiens voeten omarmd worden door de zee al is 't voor heel even…

Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht De honden zwaaien vrolijk met hun staart Ik zwaai terug…

Glad en wijd ligt het ijs in een veeg wit en grijs en de lucht, tastbre kou, is gestolpt onder blauw. En mijn schaats met een kras als een schot onder glas trekt een veervormig spoor van mijn voet uit te loor. Ik scheer scheef op het vlak langs een donkerblauw wak. Na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De zee danste tot aan de horizon stormachtig - zodat ik het horen kon ik liep op blote voeten langs de kust en voelde de warmte van de zon © Francien (sien)…

de zon is verdwenen de zee siste kwaad achter de horizon beschaamd trok zij haar rode hoofd terug wraak is zoet weerkaatsend heeft zij de golven opgelicht…

Grasduinen langs de zee en nuttigen wat getijden brengen. De horizon drijft gedachten in golven naar wie zwemt. De zon beklemtoont beweging. Nieuws ruist tot in ons hemd.…

Als je me zoekt kom dan naar de kust waar golven ruisen meeuwen zweven de wind zingt de zee zacht het strand streelt je kan kijken tot aan de horizon daar zal je me vinden.…