Alle inzendingen over zee zand leven

Samen kijken we naar de lucht, de zee, de vogels golven beuken op ons in voeten worden nat de wind blaast jouw sjaaltje op Het zand zo heet onder ons de zetel uitgeplooid de parasol open gevouwen boven jouw hoofd Ogen vallen dicht armen voelen licht benen gevlekt voeten gezwollen uitkijkend naar elke straal De goden zijn met ons vandaag…

zag de drift van zand een woordeloze hand die storm tracht te keren rende voor je uit om ruggelings een luwte te creëren waarin in we goed konden communiceren maar in je lach wervelen de winden dwars door alle buien heb ik je kunnen vinden in het oog van jouw orkaan…

mijn beesten waren dons en pluche gekleurd knuffelzacht dichtbij zo voor het grijpen toch speelde ik er niet echt mee zij hadden geen naam roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij…

Met jou in mijn gedachten, mijn voeten in het zand, de zee hernieuwt mijn krachten, een leeg verlaten strand, een zon die niet wil schijnen, een schelp die open is, de krabben die verdwijnen, naar eeuwig duisternis.…

ziltig vlaagt wind blaast herinneringen door je haar dat gemêleerd lokt in natuurlijke kleuren in de verte het glinsterend lichte zand onder een groen polig opschietende helmrand in afnemende vloed krult nog steeds in het schuimend wit het welkomstlied van de blauwe zee anders was vroeger met opa familie en paard en wagen…

het schelpenpad trekt me dwars door zand en duinen vredig ruist de zee…

in grijs kleurde zee het verhaal van je leven traag rolden golven je zinnen al brekend op strand woorden verwaterden stroomden als letters over los zand ik pakte je hand we zagen het land en hebben het boek van verleden gesloten…

als het stille zand strandt in de golfslag en enkel water ooglicht vult -een behoedzame wader zoekend naar wat laatste wulkenresten niet te na gesproken - mengt zich zilte ziel met zee rouwt ze om haar diep geheim verborgen waar het wrak dat ooit haar leven was in de onderstroom tot de bodem is gezakt zwanger van de heimwee en zie de zee…

Half onder het zand bedolven Wacht ik angstig op de vloed En dan komen de woeste golven Hoop dat ik niet alleen de zee in moet Laat ons samen de zee in spoelen Samen verder drijven in het leven Samen de warme stroming voelen Ik droom dat het ons is gegeven…

Ik schrijf met mijn tenen, letters in het zand, de letters vormen woorden, daar op dat warme strand, de woorden die verdwijnen zodra de zee weer aanrolt. Ik schreef de woorden in het warme zand, alleen bestemd voor mijn ogen, daar aan de kust, in dat langzaam verdwijnende zand, in het water.…

Zand leeft van waaien De bomen tonen van binnen de aarde het groen Aan zee drinkt land los schuim, een witte egel, hunkerend, stekelig.…

de zee is niet het lijfbezaaide zomerstrand de buiken verankerd in het hete zand de zee is niet hengelaars op de pier hangend aan hun stok verstokt de zee is niet vissersboten zwalpend op de groene golven gevangen in hun netten de zee is zelfs niet meeuwen die schreeuwen in de branding of een zon die ondergaat in zee de zee is alleen…

blote voeten in het zand stemmen van water die mij langzaam trekken in de zee van eeuwige rust…

Ze weten van mij van jou De zee, het zand, de warmte Zonder vorm, zoals liefde Overvloedig en eenvoudig.…

Ze weten van mij van jou De zee, het zand, de warmte zonder vorm, zoals liefde overvloedig en eenvoudig.…

de ribben zijn van het geraamte het mooiste onderdeel, ze doen aan vleugels denken of een soort accordeon waar leven in- en uitgaat je ziet ze beter na de hongersnood of in het massagraf het zijn de rimpels in het zand als de zee zich heeft teruggetrokken het zijn de breekbaarste takken van de bomen die in open vrachtwagens worden weggevoerd…

Een hartspecialist uit Drongen is met zijn patiënte in zee gesprongen. Teveel haar hart gevoeld, zijn ze samen aangespoeld. Gelukkig dreef de liefde ’t water uit hun longen. Hun mond vol zand, liggend op het strand, Bleven ze gelukkig in leven om verder hun hartstochten te beleven.…

de zee houdt mijn gedachten in bedwang een tijd lang, tot ze het beu wordt en alles uitspuugt mijn gedachten belanden op het natte zand, en drogen op in de zon waar ze zich weer vermengen met het droge zand, en zo weer verdwijnen...…

geboren ben ik en opgegroeid aan zee ik zou niet lang zonder haar kunnen jij bent als de zee voor mij afwisselend rustig, speels en wild meester van het kind in mij meegesleurd door je stromingen ben ik het zand van je liefde maak je mij tot vrouw…

met een waaier wit golft de groenblauwe zee het verre schip zweeft mee caleidoscopisch krioelt leven zonder rust op een blakerende kust flaneerders bang voor plakkend zand kiezen charmant de boulevard pas avonds laat verdringt de wind met zilt de stank van frites en bitterbal zakt de zon in zee keert stilte terug met op het…

Onzichtbaar maar aanwezig laat ze alles dansen op het land Aan zee maakt ze rimpelingen in het zachte zand soms zwijgt ze en gaat ze even liggen onzichtbaar maar altijd aanwezig de wind aan zee en op het land…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

ik zie sprankelend blauw, met zijn verschillende kleuren in het water van de zee dat om mijn benen klotst ik zie het saaie bruin, van het zand in de zee ik zie bloemen in alle kleuren op de duinen ik zie de rode ondergaande zon in de zee. ik zie... de wereld…

- ik lag in 't gras in 't zand in 't water jij was daar altijd bij het gras staat hoog het zand is warm de zee een spelevaart maar waar…

de avondklok is voorbij we lopen naar het zand dronken en vrij aan de kust van Nederland met de winden van een storm en de temperatuur dicht bij nul zien ze hoe ik de zee bestorm in mijn naakte lul alleen één ding in mijn hoofd de avondklok is voorbij dit jaar heeft ons van veel beroofd maar dit leven blijft van mij…

Moeder natuur zegt: zonder vaderland kan ik niet leven. Het gras flirt met meibloempjes ook in april of juni. De zuidenwind neemt fijn Sahara zand mee niet tegen op te wassen. Mensen en dieren hebben een ander soort vlees gewicht in de schaal. De zee schudt haar buik maar krijgt het plastic er niet uit.…

bivak van zee zand en duin de branding dag en nacht mijn resonantie wisselstroom ongrijpbare krachtbron ik laaf mij…

Zee golven meeuwen voetstappen in zand vervaagd door de tijd herinnering aan heel lang geleden voorbij.…

." Het zand voelde ik niet meer en ook niet jouw hand. Ik keek achter mij en zag alleen de onmetelijke zee en één spoor van voeten in het natte, stille zand. Jij was er ook niet meer, je liep niet meer mee. "Vriend je dromen worden niet gauw werkelijkheid daarom heb ik het leven even overgenomen.…

Een zee met bruisende energie Het heet je altijd welkom Het geeft je vrijheid van emotie Verbonden met de natuur De wereld van leven en geven Dat is de waddencultuur Daar kom je pas echt tot leven.…