Alle inzendingen over zekerheden

Het is waar de mens aan lijdt Aan het zoeken naar zekerheid. Zijn hele leven Heeft stuwkracht gekregen Door onzekerheid. Zekerheden Zijn alleen zeker in het heden.…

een paar woorden je kunt ze tellen het regengebied breidt zich uit over het land en iedereen is vol heimwee naar een geliefde naar haar, naar hem naar jou, love you en in de vroege ochtend sta je op zeker nog steeds jij eeuwig en altijd hou ik van jou…

misschien bestaan we wie weet ook niet de meeuwen vliegen achter het schip in de golven en even later zijn ze er niet meer neem alle atomen en bedenk dat niemand dat is toch zijn we er en we zijn woedend…

In plaats van te doen wilde ik het zekere weten van de volgende stap Maar wat nu zeker waant is morgen lucht of regen leven kent geen zekerheden behalve dat het eindig is Je moet wel nemen wat voorbij komt anders komt het om te nemen terwijl jij wacht…

Er is geen zekerheid Niets is de enige zekerheid die eens komen zal Wanneer het Zijn er niet meer is…

Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft?…

Kwam op aarde voor de mensheid, zodat zij niet langer zonder hoop door het leven zouden gaan Die hoop is als een anker, zeker en vast. Niet steeds heen en weer geslingerd door elke wind en vorm van lering of lot, maar zeker, door geloof in het bestaan van God.…

Vertrouwen en moed monden uit in zekerheid. Zelfs in zware tijd.…

blind ben ik voor woorden die kleurloos als het gas mijn hart niet meer bereiken doof ben ik voor klanken die zingend als het glas mijn oren steeds ontwijken koud blijf ik voor bloemen die geurloos als het water mij niet kunnen bekoren wars ben ik van dromen die dwingend als een kater mijn evenwicht verstoren geef mij de kans…

Je hebt me gevangen Opgevangen Ik verdronk in je ogen Maar jouw armen hielden me vast En lieten me de werkelijkheid Geloven Jouw stevige greep Fluisterde “Jij bent van mij” En ik dronk uit je ogen Tot deze me vingen En me hetzelfde vertelden…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik mijden.…

Breng steeds een bewijsstuk mee als je terugkomt van 'benee' of misschien wel van 'hierboven', als je praatte met Sint Pieter of met een of andere geest, anders zal niemand je geloven als je zegt, ik ben er geweest.…

Wanneer je bijna bij het eindje bent dat je dacht te halen is er altijd een einde dat je niet kent, en loop je stevig te balen…

Laat mij weten waarom jouw energie- veld zelfs voor mij niet meer toegan- kelijk is terwijl wij mooie mo- menten samen altijd koesteren.... Leef geheid de inti- miteit…

Nul handen houden niets vast. Nul graden bestaat misschien, maar toch. Melk wordt ook zuur van onweer. Vulkanen hebben namen die ook blijven als ze niet spuwen. Dezelfde naam belooft niet dat je op elkaar lijkt. Water en spoken kunnen door veel dingen heen. Kun je door niets heen kijken? Spoken leven wel en niet. Absent is als je er bent door…

Steeds wanneer ik denk, dat ik iets heb begrepen, verlies ik mijn begrip. Steeds wanneer ik geloof, dat ik iets meen te weten, verdampt mijn mening. Steeds wanneer ik twijfel, aan de zin van mijn bestaan, is in de diepten van mijn ziel, het twijfelen al vergaan.…

Toekomst zoekt naar zekerheid; wordt soms langs vage wegen geleid. Toekomst zoekt kaarten te lezen; om te weten of het de boer of de heer zal wezen die zich op het ongewisse voorbereidt van wat meer geluk van tijd tot tijd.…

Ach beste vriend vergeet wat achter je ligt En leef je leven vandaag, leef in ‘t heden Gooi achter je de deur naar ’t verleden dicht Vergeet ’t verdriet wat je hebt geleden Kom vriend en recht je rug, ga moedig voorwaarts Zit niet gevangen achter een open poort Met gebogen hoofd ga je zo snel neerwaarts Geniet elke morgen als de zon weer gloort…

." Weet je het zeker? vraag ik haar, "Je kunt mij er toch niet bij helpen..." Ik zwijg vandaag dus maar...…

Maar ik wil het liefste bij je zijn Met je praten Naar je luisteren Even helemaal niets Ik voel voor je Ik weet niet wat Maar zeker toch wel iets…

Een sterke belofte na eeuwen bijna in vervulling liefde en goedheid als stralende omhulling de dood niet als einde van het leven bevochten overwinning als gift gegeven eindeloos verlangen houdt nu mijn hart gevangen in sterkmakende zekerheid van een nooit eindigende eeuwigheid.…

Langzaam maar zeker Deden jouw polariserende ogen De ijskap om mijn hart Smelten Langzaam maar zeker En eigenlijk oh zo snel Verbrandden je gevoelens Van pijn, verdriet en onzekerheid Langzaam maar zeker Smolt niet alleen het ijs Maar ging mijn hart Verder open…

Als veel niet zeker is en alles zweeft Zijn zorgeloze zekerheden ver verdwenen Zekerheid gereduceerd tot grond onder benen Waarheid alleen nog maar dat men leeft Al zoekende naar wat nog is gebleven Blijft weinig, maar wat echt is resteert Geld en goederen zonder reden begeert Bijna alles, weg, verdwenen en opgegeven Wat over is…

te onderwijzen zij willen contact en liefde vooral in echte bewijzen heb mezelf weggedaan in goede doelen aan de overkant gelukkig ben ik hier nog overeind gebleven maar mijn zekerheden zijn verdwenen dwaal rusteloos rond zoek houvast mag ik vandaag jouw blijde lach…

hij lacht hem wacht een zekere oogst zijn winter scoort als lente in het ochtendlengen gloort heb uw vijand lief is ook zijn bestaansadvies nog zijn de mensen bang voor hem in al een levenslang samen omarm wat niet te ontlopen is geef je schaduw een gezicht ook hij is aangedaan als wij alles maar laten gaan samen verder…

Als je hoogstwaarschijnlijk juist splitst Hoogst-waar-schijn-lijk Zou jij dan dat woord de betekenis geven van bijna zeker? Ik wel Naar alle waarschijnlijkheid…

kom laat in deze stille nacht ons dansen op de daken als kat en kater; alle pracht van heldere maan straalt daar alleen voor ons; wij lachen over hen beneden die niet vermoeden dat het leven heerlijk, mooi zijn kan en als wat steentjes op het water zo dansen onze dromen tot zij zelfs golven slagen in de hemel kom laat in wens van eeuwigheid…

Misschien wil ze met poppen dollen kleuren kladden op papier buiten spelen om ‘t kwartier krenten plukken uit de bollen misschien lacht ze om de regen die ritmisch klettert in een sloot of voert ze zwanen korsten brood die ze van oma heeft gekregen …ooit misschien vind ik mezelf verdwaald in haar levensechte dromen als ouderdom…

de lach in het donker glimmend in het licht het verlangen gevonden een schaduw van jouw gezicht jouw ogen warm en lief ben jij mijn hartendief je armen om mij heen ik wilde niet dat je verdween dromen die niet stopten en ik die jou fopte gedachten over jou waar jij over denken zou ik wacht op je zwoele blik en de geur van je haren…

Ik ben teruggelopen langs onbestaande stranden over korrels ondichtbare woorden door een tomeloze vloed van uitgestorven duinen met wuivend traangewas. Ik heb mij teruggevonden halverwege een droom, schudde het zand uit mijn ogen en schiep een gedachte.…