Netgedichten

netgedicht (nr. 2.538):

alles op een rij

blind ben ik voor woorden
die kleurloos als het gas
mijn hart niet meer bereiken

doof ben ik voor klanken
die zingend als het glas
mijn oren steeds ontwijken

koud blijf ik voor bloemen
die geurloos als het water
mij niet kunnen bekoren

wars ben ik van dromen
die dwingend als een kater
mijn evenwicht verstoren

geef mij de kans
mijzelf te zijn
zonder verlies van waarde
geef mij de rust
alles op een rij
mijn voeten weer op aarde

kind ben ik voor anderen
die jonger zijn dan ik
en ouder dan zij lijken

sloof ben ik voor hen
die tot hun laatste snik
de eer op blijven strijken

oud ben ik voor hem
het zevenjarig kind
dat opkijkt tegen jaren

mars ben ik voor haar
die venus in zich vindt
en mij dat wil verklaren

geef mij de kans
mijzelf te zijn
zonder te verdwalen
geef mij de rust
alles op een rij
ogen die weer stralen