Alle inzendingen over ziekte

de puinhoop in mijn hoofd groeit gestaag ruimtegebrek is een knelpunt de hulpdienst moet helaas prioriteiten stellen er rommelt iets in mijn bewustzijn een kapotte tegel wordt pijnlijk uit de puinhoop verwijderd ongeverfd hout ter zijde gelegd het sloopbedrijf is ingeschakeld om de puinhoop in mijn hoofd op te ruimen de grijper krijgt…

nu je huid het laatste zonlicht absorbeert en je ogen moeten wennen aan een wereld zonder licht ontdek je vaag waarneembaar de contour van een gezicht dat zich tergend langzaam naar je keert en met fluisterend geweld komt jouw naam over zijn lippen voel je vingers benig hard je zwakke lichaam tippen en weet je dat protest hem niet meer…

mijn maag keert zich binnenstebuiten herkenbare etensresten kriskrassen in de toiletpot alle perken te buiten doortrekkend vergeet ik te plassen met een zware plof val ik in bed trek de dekens over me heen verwacht de warmwaterzak aan mijn voeten let even niet op mijn hoofd knalt onzacht tegen de rand van het ledikant het bloed spat op…

De stank van ochtendpis staat altijd tegen. Incontinentie heet zo fraai haar kwaal. Ik kan de vel geworden kont niet vegen. De zuster doet het als ik koffie haal. Wat vlekken op haar borsten vastgezogen veeg ik vlug weg zij het met harde hand. In geen gebaar toon ik haar mededogen. Verbroken is de ooit zo hechte band. Intussen kijkt mijn…

mijn wreef ligt open de huid is stuk vocht loopt eruit ik kan slechts hopen op betere tijden gebruik nu een doekje voor het bloeden laat er niet in snijden smeer regelmatig zalf leg een gaaskompres knip stukjes leukoplast geloof half en half dat Balkenendes voet tegen wil en geweten mistroostig doeltreffend mijn wreef beïnvloedt…

jij hebt de pijnen ervaren van verdrogende boombast en de oogst van leeg gele aren zag hoe klei scheurde tot een rafelig patroon in uitgewoonde beddingen voelde hoe verlammende angst brekend krampte in een al zwaar geteisterde wereld ongezien zijn de natuurgebeurens van een al zwaar uit het lood geslagen stervend bestaan geen…

Hij liep, zo vond ik, vroeger nogal vreemd En omdat hij nu weer moet leren lopen Is het voor Balkenende maar te hopen Dat hij verrassend nieuwe stappen neemt En zeker dat men hem ervoor behoedt Dat hij weer voortgaat op de oude voet.…

de premier gaat weer vooruit stap voor stap, gelukkig maar we hebben alles 'op de voet' gevolgd zo'n operatie is best wel naar twee operaties waren mislukt toen kwam de vakbond in opstand "we laten niemand naaien, gaan voor elke burger in ons land !" dat hadden de doktoren begrepen ze bogen zich opnieuw over de voet en naaiden bij…

Opeens is jouw leven veranderd van de ene op de andere dag Opeens zijn interesses en blikvelden een stuk minder breed Opeens is het schateren omgetoverd in een cynische lach Opeens bewegingsloos terwijl je voorheen altijd alles zelf deed Opeens word je met medicijnen en slangen bestookt Opeens doe je niets meer terwijl je dat vroeger wel…

de logen van het ziekenhuis zijn prominent aanwezig het maakt principieel niet uit of je broodmager bent of vlezig bij uro kom ik voor het eerst vergis me bijna bij traumata ervaring slechts bij röntgen chirurgie interne en derma de sfeer in het hospitaal is uiteraard bijzonder positief met welke kwaal je ook komt alle medewerkers zijn…

jij hebt de paden uitgetekend op muziek van bovenaf over de kwaliteit had jij geen inspraak die kwam als liggend voor de hand waar zorg koos voor de verbetertoer liepen wegen dood zonder vervoer de trajecten hebben ondanks alle inspanningen ons niet verder omgeleid dan een rotonde aan een nieuw tracé wordt druk geheid de…

Weet je waarvan ik misselijk word? Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg? Dat Donnergedoe over gvd en godsamme, het gezanik van de Bond tegen Vloeken, het femelen van hen die het hoger zoeken…

Er was verwarring in het jazzlokaal. Toen een der uitgeblazen trompettisten ging zitten en daarbij zijn krukje miste, belandde hij naast drumstel en timbaal. Het leek in aanvang niet catastrofaal maar weldra bleek de ernst der situatie, de vraag klonk, met gepaste intonatie: “Is er misschien een dokter in de zaal ?” In kleine kring, maar ook…

wat is dat vraagt het meisje mijn ellebogen monsterend o dat slechte verf bladdert af…

Je ogen kijken smekend willen zo graag begrijpen In je hoofd hangt een giftige mist die voortschrijdt met verwoesting Jouw handen grijpen de mijne Hulpeloos kijk je uit het raam ziet kinderen rennen maar herkent je kleinzoon niet En meegevoerd door een warme traan verdwijnt er weer een stukje van jouw leven…

We zeiden: Samen sterk We konden dat mannetje in jou wel aan Na vallen en opstaan Versloegen we hem En net op het moment Van vreugde Viel het verdict En de strijd begon opnieuw…

Tranen van onmacht. Een waterval van verdwenen hoop en desillusie De belofte verkracht. Een triest geval van "niet te koop" en excecutie…

Ik kan niet zingen, ik zeg enkel tok En nooit heb ik mijn vleugels uitgeslagen: Ik scharrel op het erf rond alle dagen Of zit gekortwiekt in een donker hok. Het enige wat mij als vogel rest Is doodgaan aan klassieke vogelpest.…

Voortdurend klinkt: "Tok tok, alweer een ei", Alleen mogen de arme kippenboeren Al tijdenlang geen enkel ei vervoeren En zo vult zich de Gelderse Vallei. Geheid dat u daar dus succes zult boeken Als u met Pasen eieren gaat zoeken.…

in rusten zonder tussenpassen streel ik zacht de kleine stukjes dood die niet meer willen helen in het raken ben ik vergeten hen weer levend te maken te bezielen met de extra hartenklop herstel wil melker 07/07/2022…

Wellicht loopt het heel tragisch met mij af, Ik die als stugge roker noodgedwongen Voor het behoud van twee gezonde longen De pijp toch maar voorgoed aan Maarten gaf, Ik die het roken dus heb opgegeven Kom strak door longontsteking om het leven.…

Al sprak men officieel van grote zorgen Toch is het ook dit keer nog goed gegaan. Nee, van doktoren kun je niet op aan, Dus heb ik boos mijn pen weer opgeborgen. Reeds had ik een ontroerend vers geschreven, Maar niks ervan, Prins Claus blijft mooi in leven.…

Droom maar lieve zieke Van liefde, spel en schemerlicht Stilzwijgend heb je overzicht Jij ziet het al en wij nog niet Wij kijken, maar jij luistert niet waardoor je de begrenzing ziet en dan leed en liefde fluistert Jij neemt je eigen levensweg Aarzelend, en dan eenmaal rechtuit wanneer je tot het einde van je stille weg besluit Steel…

Je hebt er geen idee van wat ik allemaal moet slikken gele, witte of zelfs roze pillen maar het zijn vooral de dokterskritieken die me op mijn maag blijven liggen ik drinkt volgens de regel wel matig maar wat te regelmatig zoet en zout is uit de mode of wil je liever een trombose ja, zo praten ze, meneer als toemaatje krijg je heel…

liggend in bed happend naar lucht, starend naar het plafond slaak je een zucht. jij, mijn vader, nooit begrip voor mij gehad en nu... nu heb jij het, jij. ongeneeslijk, smachtend naar toch een sigaret. ook al voel je nu de 'maar' woede hier en toch heb ik meelij... met hem, mijn vader nú pas weet hij hoe ik me altijd heb…

ellebogen als verweerde krijtrotsen erosie van huid en psyche schilfers dwarrelend op de grond slagveld waar nagels constant pulken celdeling onverstoorbaar doorgaat op mismaakte knieën aangetaste enkels en steeds die nagels laten bloedsporen na op ellebogen verweerd als krijtrotsen mismaakt ik kijk ernaar en voel de plekken op mijn…

November/december 2001 Behoorlijk geschrokken zijn we van de week, je kwam binnen, had het benauwd en zag zo bleek. Binnen 3 minuten zaten we bij de dokter in de praktijk, daarna in stroomversnelling, besef van tijd een beetje kwijt. Binnen een uur lag je op intensive-care vanwege een infarct, dat hakt er stevig in, 3 dagen ben je er nu, opstandig…

Door het heden blijvend afgetroefd zit zij onbeweeglijk staart bedroefd naar een beeld ver in de verte ogen in één richting blijvend vastgeschroefd Slechts een ader klopt op haar hand als teken van leven Hoe communiceer je met de schaduw van een schim van een mens met haar hoofd reeds in de hemel en haar lijf nog op de aardse…

De huisarts sprak: "U bent echt niet in orde, Uw toestand vind ik akelig kritiek. U bent als u het mij vraagt zelfs te ziek Om naar het ziekenhuis vervoerd te worden." Maar de patiënt zei toen: "Ik zal wel moeten, Want anders krijg ik daar een wegblijfboete."…

Wil je mijn ring zoeken, vraag je, mijn vingers worden zo smal. We zoeken eenzelvig, beangst om wat ons ontglippen zal. Je gaat staan naast het bed op leden zo dun en onmachtig dat je er niet op kunt staan, maten ooit zo krachtig. En je valt in mijn armen als ooit, onvindbaar alleen, en ik leg je weer neer, gebroken een ring om je heen…