Alle inzendingen over zilveren regen

zilveren regen streelt kussenzacht mijn wangen vliegen wolkjes lief als oproep in hart gevoel stil gevouwen verleden…

regen weet waar de wind vandaan komt…

mijn voeten reppen zich door zilveren regen ik dacht: ik kleur de woorden en maak een zon later op de dag zal zij komen haar hitte verschroeit me zij zal vogels verstenen in oogverblindend licht vleugels gebroken niemand is veilig als het zomert laat mij winters zijn ik ruik bloemen op ijs mijn voeten reppen zich onder de koperen…

Zilveren dansers kussen de daken buitelen, spartelen in regengoten door regenpijpen zilveren regendansers bazelende waterdragers buitelende regen.…

regen over gras een vrije val verkleurt zich ronduit tot zilver .…

Druppels regen hangen aan de blaad'ren Ze glinsteren als zilver in de komende zonnestralen. De regenstromen zijn voorbijgegaan.... En de zon gaat weer stralend aan de hemel staan! Alles ziet er weer vrolijk uit. Niets dat meer op regen duidt.…

de hemelsluizen volledig open alles wordt kletsnat zelfs mijn slimme kater schrikt ,verdrinkt bijna , door al dat spoelend water wandelende mensen , schuilen vlug in een portaal of zetten het op een lopen, wippen vlug de winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…

hoe dom heb ik kunnen zijn door te denken dat onze vriendschap betekenisvol zou zijn dat zilveren randje aan de wolk waardoor je net iets harder zou lopen voor door regen overspoelde dag zijn betraande twijgen al dat rest…

herfstklanken dansen met de regen als zilveren klokjes klinkt het adagio meeslepend en ontroerend de natuur houdt haar adem in tot het crescendo klinkt van een symfonie die met fijne penseelstreken een overweldigende kleurenpracht schildert de geboorte van de herfst…

Aanvankelijk zag ik alleen maar saaie regen maar nu zie ik ook zilveren pijpestelen. Zij verraden het Mysterie en ik voel geluk van binnen. Ik denk daarbij aan wolken met zilveren randen met een achtergrond van Stilte, stilte en stilte.…

De zonaanbidders klagen het regent. De schaduw-mensen hoor je niet, 't maakt hen niet uit dat je nu een regengordijn ziet. Kinderen spelen binnen, want buiten worden ze nat, voorzien van t.v. boek of ipad hier en daar een p.c. worden ze niet nat. Vakantie in het regenwater, gewoon een buitje en toch: zit iedereen verscholen omdat het…

het water dat uit de fonteinen gutst snatert welgemutst gulpt als zilver in het blauw gerimpel er stoeien aan de hemel witte wolken de wind huivert voorbij palmen wuiven sinds vanmorgen dadelloos in alle weligheid boven mij weet je nog wat ik je gisteren zei er hangt iets vrouwelijks in de lucht net als jij.…

De zuinige boenster morst bloedend zilver op de trap. Zij veegt de druppels in haar blik, kijkt scheel de leuning omhoog en bloost bij de aanblik van zoveel onontgonnen. Voortaan staan er geen ongeschuurde eiken klompen in de gang. De laarzen gaan hoog gepoetst op de plank naast de halflage bergschoenen.…

Zwartwit geflakker berken schrikken zich zilver een ekster vliegt op…

Dood - Doder dan dood De kleur, de Buitenkant waarmee Je de strijd Gestreden hebt, Op het oog Voortijdig aan Je eind gekomen, Is daar het Zilver dat uit Je doodzijn Groeit Zilver, zo mooi, Zo zacht, zo Kunstig gevormd, Schoonheid uit De dood opgestaan…

(dubbele tanka) In de huiskamer brengt kaarsendamp fijne geur; hier en daar liggen bont en zilver, versnipperd: behaag'lijke rommel. Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

Stel dat je korting kreeg op regen, dat je zegels kreeg op sneeuw dat je airmails kreeg op wind, dat je een staatslot kreeg op storm? Maar als het droog is, zijn we de nattigheid vergeten! Dus zijn zegels nutteloos! Sparen eveneens.…

zesentwintigplus gensters komen gelijk met onder spanje de god uit de wolk wypisz wymalyj krakow kan altijd komen de gids een gedicht over voor mijn geboorte de kritiek te licht ronsard zevenster van de lopende band voor loopgraven regen en maanlicht in hun zilveren stroom vinden geen vorm…

voor jou heb ik de berk zilver gekleurd een kastanje getemd en kikkers gedrild voor jou heb ik van rozen een krans gemaakt sterren uit de zee geplukt en regen in blauwe ogen getroost voor jou heb ik zelfs het bos in sprookjes laten verdwalen en schrijf ik letters in het licht van dit zinnig dicht…

Het weer in Parijs, voelt aan dat de zon nu met schijnen volop zou misstaan!…

Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

De ganse dag heeft het gegoten ofwel geregend, net wat je wilt. De hele dag was afwachten of je nat zou worden, of gegrild. Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid…

De briefkaart vergeelt al zo lang Geen contact Ik heb geen adres om er iets aan te doen Bovendien, in gedachten gezegd slibben mijn woorden dicht met voorzichtigheid Wij delen alleen de wind die ons bedekt met zand uit Zuid pollen uit Oost, regen uit West en uit Noord komt de kou Dan trek ik een trui over mijn hart, strijk met…

Mager, handen ruwe huid een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn, geef me schoenen: zolang ik loop leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

Jij, omdat jij er bent je mij dus kent help me Zie je, heel de dag ben ik van slag van alles klopt er niet Ik heb geen fut, geen zin ik heb haren op mijn kin en vlekken op mijn bloes Er is geroezemoes het maakt me zo moe ik ben er slecht aan toe Ik droom fragmenten ik heb geen overzicht help me…

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

Eenzame mensen lopen tussen de mensen -- stil te verlangen.…

Wat werd er geroepen, alsook geklaagd de afgelopen dagen, of waren het weken, een ieder die je hoorde had het over: de regen die smakeloos naar beneden viel! Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt als er opnieuw een bui omlaag kwam de zoveelste al deze keer, jemig: wanneer stopt het eens een keer?…

met de regen kwam de koelte heel dicht schuilden wij onder het lover daar herkende ik de geur van negerjongens zo vertrok de laatste greyhound in het zilver zag ik heel even de gekleurde plukkers gebogen staan 'ze zullen nat worden ' sprak de jongen 'laten we gaan vrijen ' zei ik…