Alle inzendingen over zon OR schijnt OR schaduw

mij En de zon Ja die schijnt…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

De zon schijnt op de Synagoge de duiven koesteren zich op het dak en de Opstandingskerk een eindje verder wordt door dit licht onttrokken aan de nacht de Lodewijkskerk ligt nog in de schaduw de windvaan op de toren glinstert goud steekt uit boven de schaduw van het Kruytschip dit is het Leiden waar ik zo van houd het Park heeft buiten mij…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

ik wist dat in licht alles helder zou zijn zag je gezicht proefde de smaken van lippen die alles gaven in je ogen donkert nog schaduw maar je lach breekt al door schijnt als een zon vroeg in de morgen kleurt de parelende dauw transparant wordt de dag als wij bloemen van liefde uit licht kunnen maken…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Daar is de zon wat schijnt-ie je verbergt je in het licht pakt je koffer schaduw tegemoet wanneer je weg bent valt de nacht valt wanneer je weg bent niet eens zorgvuldig slijtage is te zien er wordt gegeten gedronken gedanst twee-armigen in blekere tinten je hebt al je vingers tel maar na gegeten gedronken gedanst anderen sterven nog…

tegenwoorden klinken met witte wolken die zwart lijken in hun eigen schaduw het vertrek dat stilstand opheft, de opluistering alom misschien komt het doordat binnenlaten iets prijsgeeft doordat buitensluiten de adem beneemt bloed geen kleur is met de zon in de rug zo schijnt het zolang het dag is…

Je mag zoveel mogelijk lachen in het leven. Huilen hoort daar ook bij, daar is niets op tegen. Heel vaak staan we meer in het licht dan in het donker, dat is maar goed ook. Een evenwicht in het leven zoeken valt niet mee, want je weet niet hoe het leven verloopt. Maak het zo goed mogelijk naar je zin want er is heel vaak iets, waar…

ze liggen overal, op straat de genen van de zon in bos en park blauw en licht vermomd als warmte dezelfde schaduw het voorwoord is van riet en oever nergens uitstel gaandeweg in alle hoofden naar een gedachte aan een onbekend thuis een tijdperk als bruggenhoofd…

de bomen slanken af dezer dagen (wat je van mij niet kunt zeggen) in het zeewater liggen schaduwen verborgen of zijn het zandbanken het licht is anders nu de lucht zo fris als de herfstappels in mijn tuin maar de zon schijnt nog in mijn humeur de woorden dwarrelen op dit blad papier dat zo zijn maagdelijkheid verliest maar wel…

Warmte, alom in de hartgebieden daar een zon ’t leven belichaamt Van verre schijnt een koude zon mij onverhoeds recht in het gelaat Ik herken in haar het eindstation; de schaduw van ’t wereld kwaad Ik ben op weg naar ’t echte licht naar warmte van het al vergeven Mijn ogen zijn naar boven gericht naar waar het eeuwige gaat leven…

Als de zon niet schijnt schijnt hij toch voor mij De schoonheid van zonlicht mijn lief dat ben jij…

ik heb je mogen spreken je werd een vreemde zonder zon je schaduw ging totaal verloren toen ik je zag en jij wegzwom…

Ik loop door het dorp De zon schijnt, de wind waait een beetje door mijn haren De luiken zijn gesloten met kieren dun als naalden met lange smalle ogen Mijn schaduw valt nergens binnen, er zijn er geen in de schemerige kamers waar het licht grauw verdoezelt wat er gaande is en wat de consequenties zijn van ieders doen en laten De…

Ook al schijnt de zon vandaag geen wolkje aan de lucht, dan is het nog maar de vraag of er niet iemand de dag verzucht. Het is niet altijd wat het lijkt misschien vriest het wel in harten, al hebben jij en ik vlinders in de buik er kampen mensen met smarten.…

De zon likt aan graven, gezichten zijn verdwenen, bloed kruipt over marmer. Waar het licht voor staat, vertrekken boze schaduwen uit de hangmat van de haat. Wie z’n sterren telt draagt het licht in de ogen van aardkinderen. Gat in de Melkweg, waardoor oneindigheid schijnt, verlicht zere plekken, worden niet door ons gedicht.…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

loop ik maar wat te lopen mijn blik gericht naar de straat de zon schijnt op de klinkers het gras ertussen heldergroen ik kijk omhoog en zie daar zonlicht dansend in de bomen het contrast van licht en schaduw doet mij stilstaan en ik bewonder de vogels die hun lied zingen ik luister naar de klanken vervelen doet het zeker niet deze…

ik heb het gras bekeken aan de onderkant witte wortels in zwart aardezand waar zon door woorden schijnt ondermijnen schaduwen in zinnen jouw voor de hand liggend gelijk heb moment en blikken vele dieptes toegedicht maar je gezicht rijmt niet met alles wat er was en is nog is er geen vervelen maar of je hart voor mij steeds open staat…

Het zachte mos nodigt uit tot liggen vogels te zien waar ze zingen een specht te horen waar hij driftig klopt Als de zon schijnt door het frisse groen beperken schaduwen zich tot donkere vlekken Door de bomen doorzichtige bomen is het bos nog te zien een eenzaam wolkje langzaam te volgen tot de ogen zich sluiten in het warme lentebos…

Het is vrijdag en ook nog de 13e het is een ongeluksdag de zon schijnt. Het is vrijdag de 13e een geluksdag want de zon schijnt, na een forse regenbui zie ik ineens de regenboog, wat nou ongeluk!?…

Net verslaafd maar dan al lang Verspilde tijd die ik in mijn kamer hang Zie de zon, voel verwarming Zon door glas, schaduw op behang Elektronische energie die ik opvang Gemuteerd tot dit nieuwe ding Schijnt de zon? Is het nacht?…

Maar de zon schijnt dwars door de wolken heen. Een straaltje bereikt mijn hart en zegt: "Zolang de zon schijnt zijn er kansen kansen om op te staan verder te gaan te genieten ook al is het maar van het feit dat jij er bent en dat de zon altijd schijnt ookal verstopt hij zich af en toe even achter een wolk."…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…