Alle inzendingen over zwavel stokje strijken

Nu ben je te zwaar lood in mijn armen een bodem van zink een ei van zwavel. Kon ik maar stromen in het bloed dat mij heeft gevoed. Kon ik maar lopen met de armen die mij hebben opgetild. Je bent altijd geweest. De toekomst sterft jou. O moeder van moeders rots in brandende eeuw.…

De aarde brak in twee als met de kracht van een vulkaan en lava stroomde in de zee uit zwavelende kragen De vogels vlogen hoger dan zij ooit waren gegaan nog hoger dan de hemel die het steen had stukgeslagen Dat droomde ik vannacht toen ik met ingehouden traan de dagen zag in spiegelbeeld vol wonderlijke vragen Maar toen ik weer naar…

'Er was eens' is niet strijk en zet de start van sprookjes, merken wij, want die beginnen ook wel met de woorden 'Als u stemt op mij'.…

[Haiku] op een leeg perron strijken zwermen kraaien neer traag verdwijnt de stad…

[Haiku] duiven strijken neer zwarte grond kleurt zilvergrijs door een handvol brood…

Zachtjes in mijn armen Zachtjes fluister ik je naam Zachtjes strijk ik door je haar Zachtjes wil ik je kussen En ook zonder dat hou ik van je.…

ik bespeel je niet als ik jouw snaren streel zij vibreren al het leven dat jou is gegeven je libido is sensueel gericht maar voor de klankkast ben ik ook gezwicht pas als we samen strijken en de juiste trillingen bereiken komt liefde in het spel gaan we van pianissimo naar sensitiever snel in strijk en zet om de finale…

Stokken strijken stille snaren tonen lijken gegeven als een breuk in het leven de trillingen die steeds dieper doordrongen het levenslied moeilijk te beschrijven laat staan te bespelen op vier snaren toch strijken stokken de vier snaren en voel ik tranen komen vanuit de bodem van mijn hart merk ik hoe het verleden zich met…

Een broodmagere slager in Gees Had een vrouw met behoorlijk wat vlees Sprong ze bij hem in bed Dan was het strijk en zet Dat hij werd bevangen door pletvrees…

spiegel gebroken onthutst klautert mijn gezicht tussen de scherven in een vergeefse poging strijk ik het weer spiegelglad…

Strijk naast mij neer Waak over mij Draag mijn gedachten Laat me in stilte Overzien Hervinden Wat verloren is gegaan…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Jouw kussen druilen onder mijn huid ze gonzen alle kanten op Mijn armen en benen hijgen Jouw adem voel ik fluisteren dat ik voorgoed betoverd ben Mijn verlangen zucht naar meer Jouw handen klaterkletteren ze ruisen mij helemaal natternat Mijn zweet gutst in jouw mond Jouw spieren dansen en dreunen ze zwavelen onweer in mijn neus Mijn…

Mijn mond je zachtjes omvatten totdat het stokje overblijft.…

vanavond trap ik door - hier nam ik zijn hand - langs Duivendrecht en Diemen een kampvuur op gras scholieren hangen op ritme uit een kofferbak als de maan een stokje had, zag ik de b, van begin…

Vanmorgen heb ik Archibald begraven Het lichtste wezen der menagerie -Hij was al roerloos sinds een dag of drie- Ligt in een ondergrondse tuinenclave De laatste dagen van zijn luchtig leven Kreeg hij zichzelf maar nauwelijks meer omhoog Wanneer hij moeizaam naar zijn stokje vloog Dan zat hij daar amechtig wat te beven Zo nu en dan klonk…

lieflijk streek muziek de plooien glad van tonen die in harde confrontatie het respect voor elkaar helemaal vergaten hun eigenzinnig geluid lieten zegenvieren ver boven alles uit anderen verweten hun partijen niet meer uit te willen spelen het stokje van de dirigent schreef overuren het gehoor had heel wat te verduren maar…

De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld, hoe ze was…

Ik strijk kaarsen aan voor hen die niet meer onder ons zijn in gedachten spreek ik hun namen nog een keer uit ik herdenk ze totdat de beelden langzaam vervagen en stap de dag in…

A4 door twee dat is hij, alleen een fragmentarisch man soms hilarisch, maar meestal betreurenswaardig met zijn pen, zijn blik oneindig, ja, onnoemelijk ernaast gericht hij heeft geen weet van het leven, hij schrijft inkten stokje in de hand en droomt zich weg naar papier dat scheurt mocht hij stinken, hij zou ruiken naar de dood…

Bea, moeder van Willem geeft het stokje af aan haar oudste zoon. straks hebben we een koning als 'volksicoon'. Op dertig april is het dan zover na drieëndertig jaar van hot naar her. Koning Willem-Alexander is ook een kanjer vast en zeker. Lieve Beatrix goed gedaan we laten toch een traan...…

ik leef eigenlijk van dag tot dag morgen werd mij niets beloofd dus leef ik met een lach ik geniet… en pluk de dag ik slenter door de tuin van Eden wil springen uit een vliegmachine misschien nog dansen op de maan dit alles wil ik vandaag nog doen de goesting zal mij nooit ontbreken leeftijd, kan er wel een stokje tussen steken…

geen woord vergeten in het slijk geen zon verstaan in de tijd geen woord nog rijp anders is gewoon steen de waarheid is veen waar rook nog niet stijgt is niemand ooit geweest wie leest is eenzaam nooit helemaal alleen in de kamer een kruis is geen uitslapen meer dat meer daar rustig en kalm alleen staat de maan aan de hemel nummer…

Iemand redden Frustratie erkennen Soelaas bieden Strelen maar strijken-check Naar buiten gaan-check Tampons halen Chocola meenemen…

Je moet wel uitkijken, Dat hij/zij met je geld gaat strijken.…

Bij het forum op de trap, dicht aan een kratertrap waar zwavel suist of in de wanden waar een weemoed huist. Er is een nacht, een landschap waar geschiedenis werd ongelegen. Zij liet de droefheid achterwege. ----------------------------- uit: In gedichten, 2004…

Om toch hier niet te lang bij stil te staan wil ik nog twee beeldjes verder gaan: Een dirigent zwaait met zijn stokje en een reclame voor een nieuw hondenbrokje.…

zullen we aan liefde doen met alle gekheid op een stokje? achter de luiken het landschap van het eeuwig groene gras. we lachen tot we huilen om alles wat ooit komen zal, om alles wat ooit was.…

Het betekent blijkbaar dat vrouwen niet langer voor mannen mogen wassen en strijken. Mannen mogen het misschien nog voor mannen doen, vrouwen voor vrouwen. Maar vrouwen niet meer voor mannen. Ook als die vrouwen dat zelf graag willen? Ja, ook dan.…

geen regen, geen schaduw, geen sneeuw, geen dooiende schemering die als een zwavelen zon in de rafels hangt van het weer, drijft mij terug naar het vuur van haar kamer, haar rode haard.…