581 resultaten.
schilder je huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 99 ik zie
je lichtblond vlassig haar
de bleekgele kleur van het paard
de geel gevlekte velden
de zonnebloem in je hand
het suurlemoengeel van de sterren
het amarillo van de wilde bloemen
ik voel
het okergeel waarmee
je ons lijven schildert
in doffe goudgele tinten
ik proef
de honingsmaak
van het gele saffraan
de gele kleur van zwavel…
Dans der geesten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 wanneer de nacht valt
schitteren ontelbare
sterren aan een immens
blauwe hemel
is het wachten
op de lichtshow
van oogstrelende
kleuren die uren
dansen zonder
akkoorden
toch bollen
hun rokken op
en gaan deze
feilloos over in elkaar
tot de Dagvorstin
het stokje overneemt…
HARTSTRIJKEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 106 ik strijk
over mijn hart
bespannen met de
meest gevoelige snaren
geen elegie
maar het is meer
een adagio wat ik er inzie
teder zonder klagen
ik strijk
over mijn hart
en wil de wereld
zachte klanken nadragen
die op mogelijk zinvolle vragen
en gedachten hopen
antwoorden te kunnen openbaren…
Pijnbank
gedicht
2.0 met 33 stemmen 73.795 Je strijkt. Terwijl je voet naar binnen staat
gedraaid lijk je ingekeerd te zijn.
Zodra je mij bedreigt gaan neus en lip omhoog.
Die geven tanden bloot. Je hoofd wordt rood
en je besprenkelt breed het pak
waarin ik zat. Je heetste binnenkant
komt stomend op mij neer: Een pijnbank
is die plank, je zet mij naar je hand.
-------------------…
En zet
snelsonnet
2.0 met 17 stemmen 1.916 Strijken maakt een oerdrift in ons wakker
Een man doet dat graag poedelnaakt (frontaal!)
Zijn harde body matcht heel goed met staal
Wie van de twee is scherper, harder, strakker?
Maar zij vragen zich ook af (hij en zijn bout)
Wie zich met dit soort research bezighoudt…
Met de hand over mijn hart
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 225 Met de hand over mijn hart,
strijk ik wederom, met mijn
hersens die tegensputteren
zeg ik nou ja kom
dan maar met gekruiste
vingers zeg ik weer ja,
omdat nee zeggen zo moeilijk is.
Dus strijk ik met de hand
over mijn hart en doe
wat ik eigenlijk niet moet doen,
maar ‘k ga weer overstag.…
Vanochtend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 466 Vanochtend
heb ik de zon
op een stokje gestoken
mijn arm steekt omhoog
uit de zee
ik houd het molentje
stevig vast
golfjes omspoelen
mijn slapend gezicht
de maan ligt op het strand
te baden in de zon
die op zijn houten been
aan de horizon staat…
Vogeltje
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 546 Het zit daar maar in zijn kooitje
Zielig en alleen
Het vliegt wat heen en weer tussen
de voederbak en het bovenste stokje
Het snakt naar vrijheid,
Het wil iets nieuws beleven,
Iets nieuws ervaren
Je maakt het kooitje open
Het is vrij en ervaart iets nieuws
Ware liefde.…
Strijk en zet
gedicht
2.0 met 507 stemmen 137.197 Ze perst zijn nek,
blaast hete stoom
het bovenste knoopsgat in;
de bout sist maximaal.
Ze legt gewicht in zijn oksels,
boven de plank broeit
een melange van gewassen zweet,
leugens en hitsige smoezen.
Ze glijdt van zijn buik
langs draden zonder knoop,
over vlees en volle darmen,
plet breeduit zijn krampen.
Ze strijkt zijn schouders…
Ruw strijken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 201 In de laatste zomerdampen
bruisen buiten de herfstbuien
hemelwater stroomt traag
-zoals het bloed van Abel-
schijnbaar achteloos het lege land in
kreunende kruinen buigen diep
ritselen kleedt zich in het geraas
van een onzichtbare hand
die meedogenloos het land ruw strijkt
het fladderen sterft in bulderen weg
totdat een schijnsel alles…
Strijken IV
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.062 Strijkend zegt zij: dat vergeten
van wat ik gisteren deed en zei,
dit langzaam aan wat minder weten
is het niet al de nacht in mij
die mij mijzelf maar laat herhalen
het leven loopt aan mij voorbij
ligt aan mijn handen te verschralen
voortdurend lijd ik averij.
Misschien betert het wel, zeg ik
en anders, moeder, valt er mee te leven.…
Strijken III
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.240 Zo kent het drooggoed lang haard handen
het zwijgend schikken, strijken
tot de laatste vouw.
Onzeker als zij is geworden
is goed niet goed genoeg voor haar
dus dient de laatste rimpel steeds gestreken.…
gehavend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 227 meeuwen strijken neer
gestrand in verhongering
wintervleugellam…
Duivels
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.215 De geur van zwavel waarvan ik braak
doordringt nu heel mijn wezen.
In jouw ogen staat de wraak
nu duidelijk te lezen.
Ik schreeuw het uit en ga tekeer,
niets kan me nog helpen,
te laat komt het verweer,
het bloeden niet meer te stelpen...
Mijn ogen open, ik kijk opzij,
de nachtmerrie is weer voorbij.…
Vurig vuur
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.275 Dit is de aarde die treurt
haar hete zwavel tranend
uit de diepste hellekrocht
sissende stoom van water
als haar bloed de zee verkleurt.
Zij weent,
en haar verdriet
verschroeit mijn ziel
en haar pijn,
wordt mijn pijn
totdat we samenzijn.…
Disparu
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 427 ergens moet je beginnen
met verdwijnen
in geschriften
ik probeer mijn tuin
waar de hondsdraf
aardbeien vergaloppeert
er is echter altijd
dat stokje
omringd door
narcissen dit jaar
en uitgerekend nu
loopt het zaad
van mijn koffieboontje voorbij
met zijn vriendin
ik ben nog niet beneden
of ik wil alweer naar boven
naar binnen…
XXVII - de oorzaak - 1920
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 785 mijn eerste gedicht
verdwaalt op de achterkrant
van de krant
voor een manif
opgesloten uit voorzorg
voor een nacht
een morgenster
die door het labyrint gaat
met kreatorius
vroondienst der muzen
bacchus steekt er een stokje voor
dans met sint vitus
de nachtwaker waakt
over jolige nachtbrakers
en hun drijfveren…
ijsland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 450 gletsjers stoom en zwavel
een donkere dreiging
van verre sombere vulkanen en
traag gloeiend lavageweld
rokende watervallen
eeuwig beukt wit schuim
op zwarte basaltstranden
onder wolken krijsende vogels
op ongenaakbare rotsen
bloeien kleine bloemen
fel rood en paars
op de troosteloze aarde
eens gloeiend en trillend
nu koud en wachtend…
De wespenkoningin
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 320 De koningin
komt uit
de voeg gevlogen,
burgers
steken hier
een stokje voor.
Zij, stekelig,
voelt zich bedrogen,
zoekt vasthoudend
alle voegen door.
Voegt zich ten einde raad
naar ‘t burgerlijk fatsoen,
vlucht ontheemd naar
‘t “Burger King - plantsoen.”…
Tot steen verstard
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 73 huize van de vissauskoning
Er was even wat consternatie
Bezorgdheid onder de vriendinnen
Als het maar niet zou herbeginnen
Het trillen tijdens glans en gratie
De wijn leek zorgen weg te spoelen
Maar aan het einde van de nacht
Ging alles plotseling bewegen
Je kon wat lichte schokken voelen
Maar niemand had de klap verwacht
Van zwavel…
sist nog haar venijnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 353 randen bijten
zich in blauw als
tanden van het magma
zwavel voert je naar
de hel in een geest-
verruimend lachmaar
het lijf van Gaia
is gestold maar sist
nog haar venijnen
je voelt het kloppen
van haar hart weet je
dicht bij haar geheimen
ze pulseert geen bloed
haar huid is warm en broos
de weeën komen woordeloos
ontvang haar…
sterven is leuk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 590 de dood is een gokje
wanneer ga je van je stokje
loop je net gezellig
in de koopgoot
slaat je hart hard over
en ga je gewoon, zomaar
dood
lig je terusten
in je bed
en vind je jezelf
de volgende morgen
ingeslapen
sterven is leuk
ik lig in een deuk…
Wie strijkt er voor mij?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 5.919 Al maanden
moet ik strijken
Maar er komt
gewoon niet van
Ik sta er alleen
maar naar te kijken,
want strijken?,
daar houd ik-
echt niet van...
De stapel wordt-
alleen maar hoger
iedere dag komt er
wel wat bij...
En steeds zeg ik
weer: Morgen!
Maar die gaat
zo voorbij
Zonder dat ik
gestreken heb,
Weet je wat?…
Spiegelbeeld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 242 Eenden strijken neer
de waterspiegel klievend
wolken klieven mee.…
Toveren
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.027 Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje
dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar
zwaaien met dat ding en mijn wensen deden
de rest...…
Het nieuwe goud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Nu de zomer
Voorbij is,
De koperkleurige
Herfst het stokje
Overneemt,
Zie ik pas
Hoe de groene
Plantenkleur
In goud verandert,
Een paar blaadjes
Hier even verderop
Lopen alvast voorop
En tonen het
Nieuwe goud
Op zijn allermooist -
Opmaat naar het
Nieuwe leven,
Leven dat uit de
Neergang geboren wordt…
Onze Roos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 224 Laat mij uw vleugelslagen weder horen
en strijk ze zachtjes, teder door mijn ziel
wat liefde was gaat nimmermeer verloren
Laat mij uw vleugelslagen weder horen
en herinneringen worden opnieuw herboren
onze roos gaat mooier bloeien dan voordien
laat mij uw vleugelslagen weder horen
en strijk ze zachtjes, teder door mijn ziel…
a capella
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.184 dein ik solo mee
op ijle tegentonen
volg de lage echo’s
terug naar het koor
grijp het trage stokje
van de oude dirigent
loop ik over water
in een soepel ritme
van kabbelende stemmen
murmelende fluistermonden
tot ik eindelijk meezing
met de muziek in stemmen
nog net op tijd
voor het slotakkoord…
Eilandvulkaan
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 825 Zij is eiland
en altijd vulkaan
met witte wolken
die haar sneeuw
getopte kegel raken
zij verjaagt mensen
die haar bevolken
en die haar rode lava
laten braken
zij is ook aardevrouw
en haar hete zwavel
daalt traag en treurt
als gloeiend bloed
met sissende stoom
die mij huiveren doet
en mijn koude zee
verkleurt
zij is soms boete…
Lucifer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 338 met ogen
gericht op het kerkhof
schoof je de rode gloed
dichterbij
dunne wind legde
een geur van benzine
op polsen en muren
toen je, in en uit
van mond naar mond,
dreigde met beloftes
van ons afscheid
lege ramen braakten
nacht, handen vol
zwavel achtergelaten
in het geschreeuw
je sprak van doden
en morgen lachte je weer
om…