inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 584):

Pijnbank

Je strijkt. Terwijl je voet naar binnen staat
gedraaid lijk je ingekeerd te zijn.
Zodra je mij bedreigt gaan neus en lip omhoog.
Die geven tanden bloot. Je hoofd wordt rood

en je besprenkelt breed het pak
waarin ik zat. Je heetste binnenkant
komt stomend op mij neer: Een pijnbank
is die plank, je zet mij naar je hand.

-------------------------------------------
uit: 'De beste honderd gedichten van 1997'.

Schrijver: Gwy Mandelinck
Inzender: sp, 31 juli 2005


Geplaatst in de categorie: huwelijk

3.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 73.876

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)