Alle inzendingen over zzp'er

al lijkt de aarde nog zo hetzelfde toch is dat het niet ondenkbaar is het bloed dat sinds jaar en dag vergoten wordt om dat ene stukje dat noch aan hem noch aan haar toebehoort maar aan ons allemaal…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Emoties vandaag Honderden mensen opeengepakt in de zaal voor het optreden voor hun idool. Bijeengepakt, zwetende blije mensen naadloos schouder aan schouder, buik aan rug, adem aan adem. Juichend, wuivend, glunderend. Ik keek het aan en een kleine droefenis greep me bij de keel. Ik voelde gemis. Niet zozeer om daartussen te staan,…

voor bepaalde mensen kan ik nog spontaan een traan laten voor anderen daarentegen voel ik enkel... compassie met hun... wederhelft!…

Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen. Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…

Er is er een jarig hoera, hoera, Dat kun je niet zien, dat ben jij Je woont hier ver vandaan jaja, Maar met onze band zijn we blij! Want door alle talen en grenzen heen, Over bergen en kloven zo diep, Schenken we vriendschap, het is niet te leen En daarom driewerf hieper de hiep!…

Je hoort de mensen over oorlog twisten Maar als soldaat wil je ervan genieten Zo’n weduwenpensioen laat je niet schieten En ach, als militair hou je van kisten Ze sneuvelen bij bosjes, per abuis Zo komen ze vanzelf terug naar huis…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

Er is weer kilometers dauw getrapt. En dat was nodig om goed warm te blijven. Geen verder nieuws waarover ik kan schrijven. Zo’n doordeweekse zondag? Nooit gesnapt. Geen snelsonnet dat actueel is, want ik haal mijn nieuws bij voorkeur uit de krant.…

Wanneer ik buiten loop stormt een buuf op me af, duidelijk geagiteerd, oh denk ik: wat deed ik in vredesnaam verkeerd? Maar neen, het is een afschuwelijk bericht, ze zegt onomwonden, dat ze bij haar dochter baarmoederkanker hebben gevonden. Ze moet worden geopereerd, net als haar zuster morgen, daar moet een borst worden afgezet…

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

Kalmpjes schuif ik over je te gekke meubelen en toon de kale muren een zichtbaar sms-je... Altijd heet ik je welkom. Vandaag en elke morgen. Ontvouw je nobele plannen. Ik kijk al eeuwen vooruit! Ik toon je mijn allure: soms fel of mild, verhuld. Welk duister er ook verschijnt- ik licht je bij met liefde. Na wat jaartjes kijk ik of…

Tijd voor genieten Even genoeg van het leed dat ons omringt mijn hersenen worden stiekem gespoeld Wat wel en niet gezegd mag worden Dus ik neem het weer over van mijn brein er is nog meer te beleven, de mooie kant van het leven Ik roep ze allemaal bij elkaar de vriendelijkheid, het plezier, sociaal mag blijven zitten die is nooit weggeweest…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Rijdend langs 't weiland, zie 'k twee paarden staan maar het waren er toch drie? Zou er eentje zijn doodgegaan speurend over het geheel, zie ik ineens in plaats van drie dat een moeder haar veulen koestert. Rijdend langs 't weiland op de weg terug speur ik naar de vier, geboortes blijven mooi!…

Ooit komt de dag da'k er niet meer ben mijn ogen blijven dicht mijn adem weg, zelfs niet licht. Er komt 'n dag, dat m'n hart niet meer klopt, dan houdt het voor mij ook op. Ooit komt de dag da'k naar hemel vlieg want daar beland ik zeker weten, want: ze zeggen allemaal: je bent zo lief! Dus als mijn hart stopt mijn adem 't niet meer…

vergeet voor één keer de miserie verdrijf de pijn en het verdriet... speel muziek en zing een lied in tijden van het corona mysterie hallo mensen, hier een leuk bericht iemand komt je glimlach halen zie ze geven, zie ze stralen dus daarom trek een blij gezicht de velden open, de weide klaar wortels en zaden ontkiemen reeds bloemen en…

Wat waar is kan niet vastgelegd worden Het is als een vlinder komt even dichtbij vervliegt ... Je ziet het gaan zo mooi en alweer ver weg Enkel niets is voor altijd.…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

De rode paddo's met hun witte stippen Zijn nog maar met heel weinig in 't land En dat is onvoorstelbaar balen, want Die zijn nou net zo fijn om op te trippen! Een vliegenzwam ontraadselt veel geheimen Bijvoorbeeld hoe je herfst kunt laten rijmen…

“O Allah, schenk mij de verkiezingszege,” Zo bad de vrome Ahmadinejad En waar hij als schijnheilige voor bad Heeft hij ten slotte ook gedaan gekregen. Hij hoorde extra stemmen in zijn hoofd. “Die zijn voor mij,” dacht hij, “God zij geloofd!”…

Als trots agent mag ik Afghanen leren Hoe je de burger pakken kan, echt fun Mijn bonnenboekje mee en lasergun Maar wijkproblemen, net als hier, negeren En oh ja, kom ik huiswaarts in een kissie Weet dan: het was geen militaire missie…

Leef in een tijd Waarin alles super Is, ook al is het Nog zo gewoon - Toch maakt het Me wel eens bang: Het verschil tussen Super en bagger is Tegenwoordig maar Ene millimeter lang…

De geest is meeslepend in zijn kwetsbare naaktheid, behoeder van een onderhuids en schuw geheim, dat zich in tijden van ontroering – even - haar grootse intimiteit blootgeeft. Maar in sprakeloze wanhoop, als het licht van de duisternis herpakt in de seizoenen om een herwaardering strijdt, naar hogere ruimten stijgt waar het – evenzo…

Ik pendel van C1000 naar de Plus En hamster maar vóórdat hun actieweken - Of hoe ze het ook noemen - zijn verstreken ’t Is logistiek nog best ’n hele klus Ik blijf mij – door iets onbestemds bekropen - Aan overbodig voordeel armer kopen…

ik heb geleerd om rechtop te lopen hoe zwaar de last ook is ik buig niet mijn hart draagt de hoop mijn geloof is sterk en ik draai me van treurwilgen weg het zijn net klaagmuren je hebt er niets aan ik zie een bijna oranje maan met mijn hoofd geheven zie bittere mensen om me heen klagen over de politiek, over religie, vooral over…

Ik had alles met jou... mee willen maken. Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja…

Het kwam ze had geen idee, zat er tot haar tenen mee, hoe het haar benam ze wist niet hoe het kwam. Hoe het bezit van haar nam, ze had werkelijk geen idee, een antwoord had ze niet maar: ze zat er mooi mee. Hoe het gebeurde, ze weet het nog immer niet, zo had ze het, raakte het kwijt en tot op heden weet ze niet: waar het…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

de spiegel lijkt… je beste vriend als het glas je ego streelt, stralen ogen vol van glorie, bereikt je geest het hoogtepunt een moment van pure geilheid tussen spiegel en jezelf… die abrupt wordt afgebroken wanneer je de spiegel de rug toekeert!…