Alle inzendingen

Kleine beeldjes van heer Bommel en Tom Poes vinden steeds meer tehuis in verzameloorden spijtig genoeg kunnen sommige liefhebbers van deze helden het eigen geweten doven gaan op het dievenpad de verlangde kunstwerkjes zijn al spoedig buit daad en belevenis van beide vrienden komen weleens door duister doen in boeken die winkels ingaan…

Op een groot aanplakbiljet zag ik staan: een brok liefde met foto van brokken in een patatzak en een hond Jou zou ik een kus op je mond ons stevig tegen elkaar drukken maar omdat ‘t nu niet zal lukken zond ik je dit, dat je maar fit en gezond, ik dankbaar, dat je zo trouw als een hond…

Er stroomt geluk door mijn handen op de aarde -- mijn kleine handen.…

Nu de lichtjes Langzaam doven En wij willen blijven staan Zullen wij meer Dan ooit daarvoor Samen verder gaan…

Je stem in de wind zelfs in stilte blijf je daar zoals avondlicht Jij, die tussen mijn gedachten beweegt als een fluistering in de wind, een aanwezigheid zonder woorden, maar altijd voelbaar dichtbij. Geen tijd wist jouw contouren uit, geen afstand maakt je minder echt, want zelfs in stilte blijft jouw stem een zachte echo in mij. Ik herken…

voor jou geen grootse woorden maar wel een eenvoudig vers om je te laten weten en voelen hoe waardevol jij bent gewoon zoals je bent niets meer en niets minder een lichtpunt dat straalt een hart dat verwarmt je lach is een zonnestraal die dwars door wolken breekt je woorden een zachte bries die zorgen meevoert en verzacht jij kleurt de…

het deed geen zeer maar was juist iets heel teers dat wij samen ontdekten in het liefdesspel omgeven met halve waarheden en nog onvolgroeide emotionele gevoelens zijn deze toch zo belangrijke stadia's belangrijk voor ieder te lang uit het zicht gehouden om een goed gebaseerd omgaan met deze veranderingen te kunnen opvangen juist…

'Praat me niet van sneeuw en ijs' sprak mijn meelbestoven vader terwijl hij witbrood in de rijs- kast schoof, 'daar komt maar dooi van'. Maar toen hij 's avonds in de maan- overgoten kerstetalage van zijn tuin heenkeek over het poedersuikeren gazon, de borstplaten vijver, de marsepeinen beelden op hun sokkels van fondant, knorde hij…

Lestmaal kwam ik in een veld, Waar een ieder was gesteld Tot een uitgelaten vreugd Naar de wijze van de jeugd; Jonge lieden van het land Zongen, sprongen hand aan hand: Ieder maakte groot geschal, Ieder was er even mal. Doch van allen was er een Met een krom en krepel been, Met een plompe, stompe voet, Die had veren op de hoed, Die was…

Op de tafel ketst een bolletje van het spel: De kat zoekt die muis.…

De VS-baas is goed in landje pikken Eerst Groenland en ook Gaza nu erbij Van geopolitiek wordt hij erg blij `t Is om zijn vingers erbij af te likken Dick Schoof kan van die man nog heel wat leren Begin met Vlaanderen te annexeren…

Door de zon gekust. Verlangen geblust. Warmte en verbondenheid. Een kwetsbaar hart verblijdt. Een zwoele wind streelt zacht de haren. Heerlijk gevoel, moed vergaren. Het mooiste liefdeslied klinkt door de ruisende bomen. Toont de weg om terug in balans te komen. Troosteloze gedachten, diepe zucht. Drijven voorbij als donkere wolken in de lucht…

Vragen geen antwoorden nieuwsgierig zijn, niet alles weten - dat is de azimut van 't alziend oog hoog boven 't zenit der arctische pool ontdekkingsreiziger naar samenhang schatgraver delvend naar verloren gewaande vergeten feiten begin van wijsheid tocht van de geest soms struikelend tot aan de meet dat weten kent…

Ach, mocht ik eeuwig naast jou lopen hier in 't groen door kronkelpad en stiekem zou ik hopen dat ik voorgoed jouw hart bezat. Waar zou ik zijn zonder muze zoals jij waar zou ik dan de woorden vinden zolang reeds wens ik jou aan mijn zij maar wil jou ook niet aan mijn grollen binden. O schone, die mijn hart op hol doet slaan gelijk een…

Afscheid, ik zwaai maar wat met mijn lege handen -- Ik wil er vanaf.…

ze praten laten hun takken kraken door de strenge vorst die samen met de geel rode maan meester zijn in het bos waar kleine kale takken nog nooit zoveel sneeuw hebben getorst beneden kraken voetstappen op de harde bovenlaag duidelijk hoorbaar evenals de vlucht van dieren gestoord in hun winterslaap maar die zijn weer snel…

In onze adem, zwaar en stil, verstikkend als een klamme nacht, stapelen wolken zich dicht opeen, de lucht zwelt loom en zwanger van het onweer dat nog wacht. Daar, in dat door God verlaten dorp, schuurt de wind de schrale muren, waait hij over lege flessen heen, en met één geruisloze donderslag splijt Hij mijn hemel aan de einder. Als…

Vooruitgang in de kippenfokkerij, Geen pasgeboren haan krijgt nog de stuipen Nadat hij uit zijn ei is komen kruipen. Geslachtsbepaling vindt plaats ín het ei. Ze pakken het nu aan zoals het hoort: Het embryo wordt in de kiem ver(ges)moord.…

Ik vlucht voor het leven Ik vlucht voor de mensen Ik vlucht voor verplichtingen Ik vlucht voor zondige wensen. Ik vlucht voor de natuur Ik vlucht voor alles, voor iedere stem Ik vlucht voor de schaduw Ik vlucht voor hem. Ik vlucht nog altijd Ik vlucht voor de nacht en de maandag Neemt u me niet kwalijk, maar ik moet nu gaan. ------…

Regen, regen valt aldoor Kletter, tik en tik ik hoor Op de ruiten, buiten, buiten, Regen zing uw zang en zing In de vale schemering. Tik eentonig liedje mij Span een klein verdrietje mij In het duister, fluister, fluister Spin mij in uw toverkring In de grijze schemering. Regen, regen, maak mij stil, Die opnieuw genieten wil ’t Lieve…

Er is een lijst die zich niet noemt, een hand die telt maar niets omvat, een spiegel waar geen beeld in woont, het boek dat in zichzelf verdwaalt. Er is een barbier zonder mes, hij scheert zich niet, hij scheert de rest. Zijn schaduw volgt hem met de vraag: bestaat hij nog als hij vergaat? Een klok die slaat en niks onthoudt, een deur die…

elf februari de toverhazelaar toont het prille begin van helgele bloemetjes de lente aarzelt…

'Dicht niet zo dichtbij me', sprak de schrijver. 'Hou het algemeen. Wat IK ervan vind, wordt meestal ijdel.' Zo dacht hij bij zichzelve, emoties strelend, wegend voor het decorum van zijn ziel. (Zo'n trigger moet toch zeker zijn inzet vijzelen. Of wijzigen...) Hij wist het niet. Zag slechts fanatieke rijmelaars, vertederd door het Grote-mensen-gevoel…

. Ik erken het nut van de winter Tijd voor kou, slipgevaar en inkeer Alhoewel het sombere weer de stemming dempt Haast eindeloos leefden we in een donkere atmosfeer . U snap het al. Deze man is op zoek naar het licht Liefst door de zon aangestuurd En hopende op kleur in de natuur Of al was het maar dat nieuw opkomend gras geurt . Ik was…

Ieder mens is geboren op zijn verjaardag. Een houten tafel wordt nooit meer een boom. Waarheid als een haiku - de cirkel is rond zonder eind of begin. Beton en plastic bloemen bloeien niet. Nog een waarheid - wie achteruit loopt komt niet vooruit. Elke kers heeft een steeltje en een pit. Waarheid als een haiku - het kompas…

De wind ruist eeuwig in zuid-Kyrgyzstan Jalal Abad is niets dan berg en woud Het is er 's zomers warm en 's winters koud Een deerne trekt de stoute schoenen an Bij lentetooi in hellingrijke heuvels Ontwaakt er iets van zedenlichte dooi Zij gloeit en voelt zich ook van binnen mooi En zoekt gezelschap bij een zoon van Streuvels Ze kent…

Ik kan wel zien dat je van hem houdt Hopelijk komt het allemaal goed Met ons moet je geen rekening houden Wij willen alleen dat je gelukkig bent dat hij je geen verdriet zal doen Je hoeft je niet te haasten Je bent jong, neem de tijd om hem beter te leren kennen De verplichtingen komen later wel We zijn bezorgd, maar we doen ons best…

De wilde maar zeer doordachte avonturen van stripheld Kuifje doen zijn lezers versteld staan tarten hun verbeelding rijen tekeningen vullen meer dan twintig boeken geven de vertelkunst onnoemelijke kracht toch kunnen drie verspreide plaatjes zonder aanpak en gebeuren naar ieders willekeur tot in ´t oneindige vragen scheppen de wereldvorser…

hoofd op wit kussen lichaam onder eendendons zwarte gedachten in het weerloze de geruisloze landing van duizend dingen hoofd tolt draait wendt af van deze belegering zonder een gezicht slaap: een januskop lichaam onder eendendons houdt zich afzijdig doet alsof het rust hoofdelijke invasie van duizend en meer slaaphoofd op…

Eerste roep klinkt zacht door koude takken zingt iets de dag opent zich Lucht is nog dof van de nacht, een vage blauwgrijze belofte, maar ergens tussen de takken breekt een stem uit de stilte. Hoog en aarzelend eerst, dan voller, als een hand die tastend winterse kou opent en langzaam iets nieuws aanraakt. Tussen daken en schoorstenen zweven…