Alle inzendingen, jaar 2003, week 34

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

Het blijft een wonder, hoe mijn hart wordt geraakt door jouw zinnen. Onuitgesproken oplichtend in jouw ogen, als ik je aankijk. In stilte hoor ik wat je zegt, al spreek je geen woord. Een stralende glimlach roept: Ik kan niet meer zonder jou. Je oogopslag sprekend: Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig…

Niet te kunnen zijn wie je bent. Omdat iedereen je zo kent. Niet naar buiten durven gaan. Bang alleen te komen staan. Opgesloten in je ik. Angstig voor dat ogenblik. Uitbreken is wat jij wil. Om je heen blijft het stil. Stimulans is wat je nodig hebt. Met geen woord wordt er over gerept. Maar eens zal jouw ziel vrij zijn. En…

Ik staar naar de klok kwart voor twaalf weer een dag voorbij omgegaan zonder dat ik het merkte weer een dag van stilte slechts het tikken van de klok wezenloos staar ik voor me uit minuten gaan voorbij het is alweer dinsdag en met het wisselen van nacht naar dag groeit het besef dat je ook vandaag niet meer komen zal...…

Ze was 14 jaar en zó verliefd op een jongen uit de straat! Nog maar 14, niet eens voorgelicht, dat gebeurde nog in die tijd! 't Menselijk lichaam werd doodgezwegen,als was het iets in bovennatuurlijke staat! Alles wat met bloot te maken had, was een enorm taboe! Vrágen eromheen werden afgedaan, als, doe niet zo ráár, de ooievaar en ik…

Het leven duurt zo lang om jou te ontdekken Wat weten golven van zijn wat weet aarde van mijn zicht een bijziend, tranend oog Aangetrokken door jouw vuur beloofde het warmte en licht In de koude duisternis ligt sinteling van jou en mij wachtend om uit elkaar jij en ik, van ons besmet te zijn…

ik sta nergens op maar zou graag willen dat je naar me luistert probeer te begrijpen dat je niets meer bent dan wie dan ook daarom sluit ik niet af er is altijd een opening om te communiceren…

Aai bijna slapend aan de donsjes op m’n kaak Kruip zachtjes weg in het nestje van m’n borst Slaap maar gerust in de omarming van m’n schoot - Je slaapt - De wind stopt even, de vogels kijken op En de zon, belicht ons op z’n aller allerbest zo, zijn we lief zo, gaan we blijven…

schrijven om te blijven noemde hij zichzelf niet eenzaam tussen de regels in de woorden bij zinnen niet verloren in het gedicht van mijn bestaan…

Soms denk ik aan hoe het zou zijn geweest Vaak denk ik: wie verloor er nou het meest? Jullie je gezicht Ik mijn baan Jullie de waarheid Ik een traan Van mijn handicap hebben jullie misbruik gemaakt Na die bewuste ochtend werden stemmen gestaakt Handicap Geheugen Zwakte Leugen Ik weet zeker dat een ieder van jullie zichzelf nog tegenkomt…

Als deze dagen van gemis zo zonder einde kunnen zijn, hoe lang is dan een uur? Een anticlimax wordt bijna een climax op den duur: een druppel helderrode wijn die beter smaakt dan ooit een heel stel flessen, anders gezegd: ik voel dat ik jou missen mis, een dorst die nimmer valt te lessen.…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

Ik mis je, pap Ook al ben je nog dichtbij Ik huil om je En jij, huil jij ook om mij? Om alles wat voorbij gaat Herinneringen op een rij Om alles wat nog komen zal Maar zonder jou erbij Ik mis je, pap Je bent op weg gegaan Ik huil om je Om engelen die naast je staan Om alles wat er op je wacht Door God aan jou beloofd Volmaakt te…

Ik vraag de dokter zelf even te spreken. Hij blijkt een heel gewone man te zijn; zo sterk zelfs, dat ik durf te vragen of hij misschien zijn witte jas weer aan wil trekken voor het effect. Hij knikt en hij verstrekt in uniform zijn informatie. Wij zijn vrienden want hij weet dingen van mij en ik heb altijd naar hem opgekeken. Ik zeg: 'Ik…

Ben alleen in de kamer Ga zitten op de grond Tranen branden, sluit mijn ogen Voel een trilling rond mijn mond Haal je sleutel te voorschijn Steek hem straks nog eenmaal in het slot Aan al het goede komt een einde Maar wat komt dit einde vlot Dag lief huisje, ik zal je missen Ik moet nu ergens anders heen Een andere stad een ander huisje…

“Dat méén je niet, piss off, jij stuk verdriet ! wat moet ik met zo’n bleekscheetflutprothese ? Zwárt ben ik, en zwart moet dat hulpstuk wezen, rot op man, ik ben Michael Jackson niet !" Ja, er zijn heel wat lui die bitter smalen, juist als ze een wit voetje kunnen halen.…

Een vrouwelijk veulen en lam vonden 't fijn, als een fokdier hen nam. D' ouwelui keurden 't af en ze gaven voor straf toen hun dochters een hengst en een ram.…

Mag ik jou succes toewensen, met het zoeken naar je vriend, mag ik jou een beetje hoop ook geven? want ik vind dat jij 't verdient Als je zelfs een sprankje hoop hebt, wat weerhoud je er dan van? Niemand kan je tegenhouden; ga hem zoeken, die lieve man... Weet jij hoélang hij je kwijt is, en ook jou niet vinden kan? Daarom raad ik je…

Dreams are for dreamers, so a dreamer I will be Because that's the only thing right now, to have you here with me…

Bij aaneengeregen opzwepende noten in het jagende ritme van een zomerse bui spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil en vergeet voor even mijn kraaiepoten Dan dans ik vurig en lenig de lambada ondertussen kort vertoevend in het nirwana…

in arendsogen nestelt een onrustige nacht een klauw voor leven eenzaam op wacht begeerte weerspiegelt als in glas overlevend instinct de overkant nabij en verras…

Daar stond een man op het plein midden in de drukte stil te staan met verschrompelde schoenen verfomfaaide jas en warrig zilverkleurig haar en ook een broek met versleten riem op half acht of negen niemand op hem wachtend kijkend met vermoeide ogen naar een blauw briefje op de grond alsof het een boodschap kon bevatten die hem zou meenemen…

Heb mij niet lief om dat of dit, Om ogenblauw of voorhoofdwit, Om slanke leest of vlugge voet, Of om mijn al te teer gemoed: ’t Zijn louter ijdelheden; Wilt gij volharden in de trouw, Zie me aan met de ogen van een Vrouw! Bemin uw liefje om niet met al, Zo hebt ge altoos dezelfde reden, Die uw verliefdheid voeden zal.…

Mist en morgendauw de eerste goudgele stralen Troebel, maar hoopvol!…

Schoonheid zit van binnen niet aan de mooie buitenkant zuiverheid kunnen beminnen wat is wel of niet relevant Schoonheid zit van binnen je moet leren hoe dat voelt eerst openstaan om te beginnen niet twijfelen met wat je bedoelt Schoonheid zit van binnen houd dit niet langer gevangen in zelfvertrouwen winnen en toegeven aan verlangen…

Tussen mijn beide grootmama's zat een levensgroot verschil Opoe ouderwets, zonder poeha's Oma moderne dame met eigen wil. Kreeg je bij Opoe kersen met pit bij Oma koek en kinder-likeur Oma haar haren waren zilverwit Opoe 'n knotje van onbestemde kleur. Oma breide knikkerzak en poppen nóg proef ik dat gezellig sfeertje Opoe zat sokken…

Jij deelt soms in mijn vreugde maar ook in mijn verdriet dat was toen onze papegaai ineens het leven liet. Jij voelde mijn verdriet jij huilde met mij mee zo zaten wij te janken wij samen met zijn twee. Ik had dat even nodig een steuntje in de rug ik zal dit lang onthouden ik vergeet dit niet zo vlug.…

ik sterf in een wereld die niet de mijne is ik staar naar een tijd die zwijgend vervaagt ik kreun om een onrust die mij verwart ik verdrink in een put zonder echo mijn lichaam siddert naar eenzaamheid tussen de sterren en de maan mijn ogen trillen naar stilte tussen de zon en de zee mijn mens-zijn huilt om een herfstgekleurd waanidee…

Jij brak mijn hart doormidden Jij die eens zoveel van mij hield Ach wat een lege loze woorden Daarna heb je mij vernield…