Alle inzendingen, jaar 2007, week 21

Als tranen van de mensen op aarde in een meer terecht zouden komen tranen van pijn, hoop en dromen heeft dat meer dan grote waarde? Tranen vergoten om verdriet zien de meeste mensen niet tranen van vreugde daarentegen worden vaak gezien als milde regen. Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet meer…

''k heb geen cent te makkuh en ik heb ook geen geduld' zingt de man zonder benen. hij is afhankelijk van hulp. 'k ben nergens goed voor' swingt in zijn band de blinde man. 'maar ik kan van je houden, zoals niemand anders kan.' Samen trekken ze de gevoelloze toeschouwer over de drempel van hun blikveld de dove hoort de stomme spreekt…

De beet van een spin tussen slaap en ontwaken Twee lege kopjes op jouw nachtkastje Misselijk, ziekmakend, om te kotsen totdat ik leeg en rillend achterblijf, eenzaam Dromend van mijn rode haar dat ik pluk voor pluk kwijtraak totdat er overblijft, stille paniek Een eenzame duif die overmoedig dichtbij landt, de boodschapper Jij die langskomt…

Tinky winky zorgt voor homofieltjes Leuker kan de EU toch niet worden? Lala Dipsy Po…

Thuis zijn en je niet thuis voelen Tja wat betekent eigenlijk ‘thuis’ Voor mij is een thuis, een plek Een plek vol liefde, gezelligheid Vol vertrouwen ook vooral Een plek waar je jezelf kunt En vooral mag zijn Vol eerlijkheid, zonder leugens Soms denk ik, zal die ooit bestaan Vast wel, je moet het er zelf naar maken Met mensen die je…

Ik weet dat ik met mezelf erg in de knoop zit Maar ik dacht dat het nog wel beter zou worden Met hulp van iedereen die mij dat kan geven Ik zou het aanpakken met beide handen Nu zeg je tegen mij Dat het allemaal geen zin meer heeft Ik word niet meer beter Ik ben er te ver ingezakt Ik snap het best Al je me vraag wat ik nog wil Is de dood…

Normaal lijkt een kind op z'n familie kind zojuist in 't ziekenhuis geboren heeft afwijkende neus en oren. Het lijkt op jou, vóór je operatie ontviel haar broer in de verwarring daarmee het familie-geheim verraadt. Haar partner raakt totaal van de kaart als de foto van voor haar verbouwing het uiterlijk van het kind verklaart. Innerlijk…

jij met je zwarte stipjes en je vleugeltjes als rode jas je pootjes als tedere lipjes mijn vriendje, toen je bij me was ik had je gepakt uit de lucht met grassprietjes in een doosje gedaan van morgen slaakte ik een zucht je was stilletjes van mij heengegaan…

Dag liefde van mijn leven Dag moeder van mijn kind Ik heb zo veel om je gegeven Dat is niet genoeg nu je door een ander wordt bemind Dag allerliefste schat van mij Hierbij verlaat ik al mijn dromen Maar het moet, ik laat je vrij Vreselijk dat het zover is gekomen De drank de drug misschien de tijd Heeft ons toch uit elkaar gedreven…

met een handvol woorden loop ik richting zee ze borrelen in mijn handen maar ik sluit mijn vuisten stevig, zo stevig dat ze stikken zonder zuurstof aan de kust laat ik ze los zo dood als de pier waar ik net nog liep om levenslijnen te tellen dwarrelen ze in het schuim waar ze zinken zonder zinnige verbondenheid onbewogen staar ik…

Toen zat ik op zíjn stoel legde zout op slakken zette kruisjes in vakken gaf volop ruimte voor persoonlijke groei Met voorbeeldige gesprekstechniek stond ik eerst serieus op zijn tenen gaf toen lachend een schouderklop Ik speelde hem de bal toe (raakte net nog zijn schenen) pakte hem terug en kopte in Hij kon er mee leven, beloofde…

't Is Oogsttijd. Ginds in 't donker woud verscholen, Bespiedt de Dood met gierig oog het veld; Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld, Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen. 't Is Oogsttijd. Zie hem grijnzend nader treden; Hij heft de arm, en de aren vallen neer; Zijn buit vermeert zich meer en meer, En halm bij halm…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

Nee zo mogelijk valt jouw voet in het tapijt ben ik mijn tas aan het inpakken of een zo raar mogelijk weesgegroet aan het opzeggen in een onhoorbaar monotoon. Niettemin zou je de door jou zo gewenste positie tussen leven en dood kunnen innemen op mijn chaise longue. Ik zal uit een bepaalde hoek van de kamer tevoorschijn komen alsof…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

Waarom al die overuren, moet een dag dan zolang duren? Wat denken ze nu wel, jouw leven wordt een hel. Je lijkt nu wel heel sterk, om zes uur naar je werk En ‘s avond laat weer thuis niet eens meer voor de buis Eten en meteen naar bed, de wekker weer gezet. De andere dag weer vroeg op wanneer zeg je nu eens stop! Dit kan toch niet…

Ik ben vrij om te geloven Jezus is mijn redder Hij stierf voor onze zonden Ik ben vrij om te geloven Er is geen God dan Allah En Mohammed is zijn profeet Ik ben vrij om te geloven Boeddha liet de weg zien Ik mediteer voor de waarheid Ik ben vrij om te geloven Ik offer aan Brahman Voor een hoger ik Ik ben vrij om te geloven Ik geloof…

Zo jong Je broze afscheid Een witte vlek Op de keukentafel Zo jong De omhelzing Van je dierbaren Niet gevoeld Zo jong Een dans macabre Op de thermiek Van spijt…

de rivier slingert door het land van dorp naar stad door grenzen heen en soms wil je alleen maar bewonderen en genieten van de wonderen die de natuur je biedt en met volle teugen geniet je van dit schilderij het lijkt wel een vorm van tovenarij dan zie je het water hier en vervolgens constateer je met plezier dat de koers weer…

De uiterwaarden steeds zompig en volgezogen De lucht zo zwanger van de lente, mijn hart van jou Mijn verlangen ergens, in mijn binnenzak Kastanjeknoppen barstensvol, bijna Geur van ontwakende belofte, van jou en mij Licht schrijnende vreugde Pruimenbloesemkus…

Er komt een school voor meisjes met een hijab Zo´n school lijkt mij een vreemd soort segregatie Ik vrees voor een hernieuwde isolatie Nu ik de ophef rond die draperie snap Want is dit geen triomf voor hen die morden Sinds hoofddoekjes tot halszaak zijn verworden?…

Hoe kon ik er tóch weer in trappen alsof ik keek met m'n ogen dicht Je overtuigde me met gladde praatjes voel me door jou emotioneel opgelicht…

wanneer de stilte van de tuin zich nestelt tussen mijn twee oren gelijk vleugels van een duif ontmoet ik je op de weg waar waarheid en leven bomen zijn vereer ik je met de mirre van mijn diepste binnenkant -nog luiert het licht op struikenbladeren terwijl het beeld van de avondlucht bibberend blijft hangen- vereer ik je met de…

Gebroken rijst. Vannacht ben je overleden, gebroken rijst: niet wit, niet zwart. Een triest gevolg van een koloniaal verleden, niet erg geliefd: een ras apart. Een kind voor het verdriet geboren, door beide rassen niet geacht, daar baboe en meester niet tot de zelfde stand behoorden, werd ze haar leven lang veracht. Wat ze niet gaf, dat…

Zoekend naar stilte tast ik met al mijn zintuigen om te ervaren wat stilte is. Ik wil de stilte proeven en maak een fraai gerecht vol kleuren, smaak en geuren de stilte bekomt me slecht. Ik wil de stilte horen en ga daarvoor naar zee bij slecht weer,regen en storm de stilte valt niet mee. Ik wil de stilte voelen en isoleer me ver…

zwart van de koeien en plastic balen kuilgras het groene hart…

achteraan veel staart schitterend in het midden vooraan veel geschreeuw…

Haren wild dieprood gekruld Mijn schaduw glinstert glans Dartel op hooggehakte pumps En heb de godganse dag sjans Mijn huid lijkt wel van brons Ogen lijken groen op te lichten Glimlach schijnbaar aanstekelijk Laat geluk naar buiten richten Parfum als een heerlijke hypnose Zweemt bedwelmende rozengeur Mensen lachen spontaan en lief De…

Als tranen van de mensen op aarde in een meer terecht zouden komen tranen van pijn, hoop en dromen dan had dat meer dan grote waarde? Tranen vergoten om verdriet zien de meeste mensen niet tranen van vreugde daarentegen worden vaak gezien als milde regen. Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet…

juni 2002 bevind ik mij terug in het huis van oma doof in haar stoel ik wil de straat op maar dat kan nog niet en terug in de huiskamer waar mijn moeder rust onder een berenjas ik wil de deur uit maar het mag niet de dood lijkt aangetreden vandaag hier in dit huis morgen vlucht ik naar mijn dochter om met haar kinderen te spelen…