inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.915):

Schijndood

met een handvol woorden
loop ik richting zee
ze borrelen in mijn handen
maar ik sluit mijn vuisten
stevig, zo stevig dat ze
stikken zonder zuurstof

aan de kust
laat ik ze los

zo dood als de pier
waar ik net nog liep
om levenslijnen te tellen
dwarrelen ze in het schuim
waar ze zinken zonder
zinnige verbondenheid

onbewogen staar ik ze na
misschien vormen ze zich
tot een onderwaterpoema
met een drijvend trema
als oplichtend baken

pas dan
zal ik talen
naar reanimatie

Schrijver: Nina Laverona, 29 mei 2007


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 658

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)