Alle inzendingen, jaar 2002

"Ik ben mij wel bewust van het gevaar, Dus ben ik zuinig op mijn schone handen En zorg ervoor mijn vingers niet te branden; Nee, het zal thuis geen vuurwerk zijn dit jaar", Zo sprak George Bush, "maar over een paar weken Dan zal ik toch 'n vuurwerk af gaan steken...."…

bomen ruisen groen stammen kringen statig bos en wuiven met hun takken eens per jaar de bladeren los die dwarrelen een kleurig herfsttapijt dat in de winter modder wordt en het geluid van stappen smoort niet alle bomen maken bos ze hechten niet aan struiken vervlechten moeilijker met sfeer uit sprookjes van weleer ze staan wat…

Zonder het koude begin te veranderen in deze nacht van veredelde schaduwen en radeloze sprekers schrijf ik wat met slapeloze inspiratie niet meer is dan een droom die een dader zoekt en wacht op de overgave van elke herinnering die me kwelt en mij alleen nog mijn naam laat begrijpen…

Zwoele klanken stromen het zuiden uit, voeren me week en zachtjes dronken Anders dan het Nederlandse ronken is het meest zwoel het Belgische geluid Wieg mij in een eeuwig smeltende slaap, drijvend op een vlot van anti-tutoyeren En verwen mij met uw immer zachte g die mijn oren doorstroomt, zo gedwee Spreek niet in talen uit zonniger oorden…

Als een bliksem viel het nieuws mijn leven binnen Wilde zoveel zeggen maar wist niet waar te beginnen Terwijl jij jouw zonsverduistering voor je zag Leefde ik verder, zonder iets te vermoeden die dag De dood kwam op je af als een losgeslagen wild beest Het is een wonder maar jij bent het lot te slim afgeweest Mijn engel, vergeet alle ruzies…

licht verwarmt geeft leven doet zien wat nog niet was licht verlost geeft ruimte doet leven wat gevangen zat licht verbaast geeft hoop doet verschijnen wat geen leven had licht waarin jij nu mag wonen eeuwig licht (bij de veel te vroege dood van J.Tj.)…

aarzelend open ik mijn grote muil stem mijn lied in witgrijze damp grom mijn grieven tegen de lamp die helderheid brengt in beneveld gehuil verknipt toon ik mijn schaduwkant als silhouet in priemend blauw gelijst dat zielsverdriet naar boven krijst verkracht onteerd en aangerand lange halen smijt ik de argeloze hemel in woest roep ik de…

er woedt iets binnen in mij...... en ik kan het niet omschrijven geen brand, geen storm,'t lijkt een vechtpartij en ik kan er maar geen vat op krijgen er knaagt iets binnen in mij...... en ik zou niet weten wat het uitricht ja, de gevolgen zet je niet even opzij en blijven ook niet onderbelicht er bonkt iets binnen in mij...... een heel…

De wens is Zegt de mens De vader van de gedachte We willen met heel velen De kerstgedachte memoreren Aan ’t einde van het jaar Maar zijn we ook bij machte? Dat nog te kunnen leren Dat mooie wensen Dan alleen worden vervuld Met moed en kracht En menig hindernis die wacht Die ieder op zijn levenspad ontmoet Die hij moet leren overwinnen…

hoe heftig is vaak pijn ook ondraaglijk zelfs soms als een slapende vulkaan in het onderbewustzijn die bij tijd en wijle zich gaat roeren en haar verstikkende inhoud afvuurt naar het hart als vurige pijlen geladen met vragen en waaroms die onbeantwoord blijven maar wel aan het verstand gaan knagen pijn gaat soms gepaard met beelden…

Ik loop van steen naar steen de straat verdwijnt achter een stille zucht verderop het onbekende een auto claxonneert de bekende melodie van haast en jagen Ik loop en denk waarheen tegel na tegel lost op in lucht van alles wat ik kende en stilaan heb geleerd waarom wanneer en wie moet ik het antwoord vragen Ik loop en tel mijn pad met…

In deze late zomer voelt alles verschroeid op een avond zijn we oud, ook al zijn we jong voelt alles vermoeid? zullen we opnieuw beginnen, straks? elke keer is een laatste keer voelen we minder, is er ongeduld zien we minder, telkens weer worden we armer, maar rijker verliezen we elkaar, onze tederheid nu zijn we weerbaar en we winnen…

Toen de eerste vrucht, die jij onder je boezem droeg, zichtbare vormen had gekregen. Het was mei, en nacht, en zacht als onze fluisteringen viel de regen, werd in ons beider hart een nieuw gevoel geboren. Zo groot was het, zo overweldigend van toon, dat wij het tot de dood in onze harten moeten dragen.…

de leegte die kil langs je heen leek te staren werd zo nu en dan ongrijpbaar je liet je schrikken geen moment zou zij weer spreken ook maar bewegen haar bed werd warmte onthouden voorzichtig opende je een la naast haar lichaam en sloop je door herinneringen die niet zouden blijven liggen zoals je moeder zoals toen, daar toen je zussen…

Nick Drake opgezet, hij komt binnen en neemt direct zijn plaats in. "When the day is done" is na mijn werkdag iets anders dan wat jij ermee bedoelde, voor mij is het een glimlach. En jouw "which will" gebruik ik, je moest eens weten, om even bij te komen. Ineens, steeds weer ineens ben je er even bij. En anders ben je op te roepen…

We horen bij elkaar We zijn voor elkaar geschapen Zoals een traan is geschapen voor verdriet En de nectar gemaakt is voor de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Want zonder jou kan ik niet bestaan Een leven zonder…

Zachtjes, stiekem kijk ik naar haar, heerlijk opgerold ligt ze daar, gisteren nog bijna kleiner dan haar fles, Vandaag ligt daar een mooie vrouw van zes. Ze droomt over poppen, jongens, mannen eigenlijk weet ik niets van al haar plannen. Ze ademt zachtjes door haar halfopen mond, en ik zak langzaam naast haar…

Ik ben verward Dacht dat mijn hart was verbonden aan een man Maar ik ben verliefd en ik weet dat dat niet kan Hoe raak ik dit gevoel kwijt Want ik pleit voor mij man Maar ik blijf verliefd en ik weet dat dat niet kan Ik ben getrouwd Heb een leven opgebouwd met mijn man Maar ben nog steeds verliefd en ik weet dat dat niet kan Ik…

Een warmbloedige dame in Texas Die in een blootblad zo fraai over sex las Vond het maar raar Dat die schrijver zowaar Haar eigen doodsaaie ex was…

Al ben ik straks ook heel erg levensmoe Dan nog wordt het mij bij de wet verboden Om hulp te vragen om mijzelf te doden; Vandaar dat ik het dan heel anders doe: Als hulp bij levensmoeheid geldt als moord Is doodmoe volgens mij het juiste woord.…

als alles tegenloopt en tranen niet willen komen de dagen zonder zon en de nachten kil en eenzaam de blik gericht op die trap met duizend treden ga dan zwijgend klimmen telkens drie treden op en één af en bedenk dat er ooit voor jou een dag zal komen met uitzicht op het keerpunt, vergetend wat achter ligt maar…

Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont Groenglazen bergen tot wolken van kralen; Veilig in duisternis van kalken schalen Woont 't weekdier, vast aan nooit bewogen grond. Sidderingen, die tot zijn diepte dalen, Hij voelt ze niet, verdiept in pijn van wond: Zijn teerheid bloedt parels, die, klein en rond, De ronde zee, immense paarl,…

is U de zachte nacht bevallen, hebben de on- deugende, geheimzinnige planten naar behoren gegeurd en zijn hopelijk geen van uw overige zuigelingen aan de builenpest bezweken? Hebt U de interessante nerveuze godvruchtige vogeltjes, vrome goedertierende mevrouw, al wel bekeken, druk telefonerend van: hallo, met piet, kom je op mijn tak…

Na jarenlang werk in de dienst 'interpunctie' verlangde de punt naar een andere functie. 'Hoewel ik voortdurend de leeshonger stil, is 't lekkere trek, die 'k bevredigen wil.' Zodra de directie z'n klacht had aanvaard, begon hij een baantje als punt van een taart. Slechts tijdelijk werd hem die functie gegund. de taart is nu op; 't…

de gewaarwording van haar rondingen haar heerlijk stevige vlees brengen mij aan de rand van het diepe water waar ik me weldra in zal onderdompelen de draaikolken zullen mij tot op de bodem trekken als door een noodlot gedreven overgeleverd uitgehongerd ook na zo lange tijd weer drinken van de nectar de hare uit haar beker gulzig…

Op een tijdstip dat alles maar mag, Na de zondagse Mis, als geboorte uit de kiem In aanzettende sfeer en het hart onder de riem, Onderzoeken Zijn zielen alsof wetenschap het aantrekt. Ik mijmer, Christus is als een afgebakende vangst, Die de achtervolgers blootlegt en laat hen laven - Maar merkt Hij dat alles maar mag, bangst Onderkent hij…

Ik ben niet gehaast vandaag Want de zon schijnt zo mooi Als een echte lichtekooi 'k drink m'een stuk zon in m'n kraag Dus ongehaast vandaag De zon hunkert naar hooi Als een volleerde lichtekooi Alleen 't refrein is van bedenk'lijk allooi Kom droom met wijdopen ogen een lied voor de zon en de maan En we slepen de nacht naar de morgen…

de maan glijdt op de toppen van mijn uitgestrekte vingers naar een hoogtepunt bloost zich geel de hemel in na die rakelingse bevingering en streelt de zwarte stilte zon van de nacht maar zo gehavend dat ze eeuwig ootjes vormt van pijnlijke herinnering…

Het is over, het is voorbij, een nieuw begin het klinkt onlogisch, met weinig zin maar we moeten verder zonder hem het is niet anders, wij gaan door putten kracht uit de herinnering Vele vrienden heeft hij gehad waaronder een lieve vrouw, een ware schat oma is nu alleen maar in ons hart zullen ze altijd samen zijn een leven zonder opa, het…

Als jij een vogel was Zou je vliegen tot de morgen Zou je vrij zijn zonder zorgen Als jij een vogel was Als jij het water was Zou je golven tot de nacht Zou je zoeken naar levenskracht Als jij het water was Als jij de lucht was Zou je waaien voor altijd Zou je huilen zonder spijt Als jij de lucht was Maar jij bent niet een vogel…