Alle inzendingen, jaar 2003, week 43

Ze heeft het allemaal en in voldoende mate steekt als een prachtig wonder in haar vel En ik heb veel meer dan in de gaten dat alles past, dat ze wonderwel mijn lachen echoot, mijn gedachten denkt Mij mijn heden en mijn toekomst schenkt Ze is van alles veel, ze klopt van alle kanten deugt zeer bijzonder, zij mijn lief Zij vult zo liefdevol…

je handen korenblauw van kou en in je ogen kleurt de zomer nog zijn bloemen je lach ontluikt een lage zon en in het schralen van de wind geniet je een gefluisterd lied je bent altijd een vrijheidskind geweest dat wintert op het witte feest je aardt en draagt de tinten van de oogst een vruchtbaar rijp seizoen je warme lippen…

Ik heb voor jou gekozen tegen alle windrichtingen in, muren heb ik rondom me gebouwd, om rust te vinden binnin. Jij bereikt me in mijn stilte, ontmoet me binnen mijn grenzen, getraliede stormen wenen verhalen, die jij luisterend kan vertalen. Zonder enig voorbehoud vullen mijmerende muren koude ruimtes, met een warme, zachte eenvoud.…

De kilte overvalt me Net alsof ik bij je ben Het sfeertje en de warmte Alsof ik je niet ken Heeft alles je verlaten? Is alles nu bij mij? Kon ik maar met je praten Dat maakte me vogelvrij Heel even in de wolken Gewoon net zoals jij Dan nam je al mijn zorgen En maakte je me mij De druppels zijn voor morgen Als je het onder ogen ziet Alles…

Onze harten, zo afhankelijk van elkaar, wees nu eens eerlijk dat is toch waar. Toch kunnen we het blijbaar niet aan, om elkaar dag in dag uit te verstaan. Het was steeds zo mooi en fijn, om gezellig en knus bij elkaar te zijn. Dagenlang konden we gewoon door te kijken, onze gevoelens voor elkaar laten blijken. Nu loopt het steeds verkeerd…

Je gaat op de vlucht voor jouw eigen leugens, je praat met alle winden mee. Je slaat een bladzijde om in een boek, je gaat me gewoon voorbij. Je schrijft zelf verhalen waarin je waarheden verdraait, je gelooft je eigen woorden. Ik huiver zo van jouw drang om mij verslindend te kwetsen, verlang je dan nooit naar onze dromen ? Besef je…

Iemand zei: ‘Die herfst? Als je het mij vraagt, mogen ze hem overslaan, maar niemand vraagt het mij…’ En ik? Ik kijk melancholiek die goudomrande wereld aan en voel: die herfst, die hoort erbij.…

Hij wil haar vergeten zal haar vergeven Veinst haar te haten zal van haar houden Hoopt morgen te zien kijkt in een spiegel draait zich vol verlangen om wil vooruit maar zal weer teruggaan…

Ik schrijf duizend warme woorden om jou te vertellen hoe graag ik je zie. Ik praat duizend zinderende zinnen om jou te zeggen hoe lief ik je vind. Ik geef duizend zachte zoenen om jou te voelen. Ik tast duizend hopende handen om jou te strelen. Ik wil jou zo graag herkennen, ik wil alleen maar wat dichterbij. En wanneer jouw lichaam…

Firenze Stad die moderne oudheid straalt Je kunt verdwalen in rust Eeuwenoude stegen vertellen Hun diepste geheimen Firenze De stad van liefde Ligt in het zachte zonlicht Waar dichters en schrijvers Zich laten inspireren Firenze Toscaanse schoonheid De passie voelend In het nachtelijk licht Firenze stad van rust...…

Je weent de liefde los en je verdriet ademt hoop op wedergeboorte. Je tranen tranen tranen een waterval van overgave; je gutsend offer smelt de stenen van mijn wrok. Je bloedend bloeien ontluikt herfstgeuren van vast vertrouwen dat niet wijken zal voor snijdende kou; en koesterend kalm breek je de doornen van mijn verweer. Je neemt…

lief klein toverkindje je tovert mij 't verdriet voorbij je onbevangenheid verbind je zo met mij…

Het gif gaat snel. Mijn lever kapot. Mijn neus licht open. Bloed met snot. Mijn hart slaat snel. Opeens niet meer. Ik lig in een kist. En ben er niet meer.…

De tijd voedt mijn wonden eerder dan dat hij ze heelt. Helen doet hij alleen de gezonden, de mensen die goed zijn bedeeld. Ben je eenmaal diep geschonden, heeft iemand je opengebroken, zonder dat je wilde vastgebonden en je in het huiverend hart gestoken: dan is elke dag weer een titanenstrijd, een gevecht om dood en leven; niemand die…

jou leren kennen een bijzonder moment ik wil van je houden gewoon zoals je bent ... een kwestie van vertrouwen en wederzijds respect ik zal van je houden gewoon zoals je bent ... oprecht, zo eerlijk vol temperament ik blijf van je houden gewoon zoals je bent ...…

Al zullen al mijn maats mij wel verguizen, Mijn uniform gaat spoorslags van de baan Ik kan niet steeds zo'n aan- of veldslag aan En weiger verder dienst op Hoorn-Enkhuizen Ik ga van blauw naar legergroen, dat scheelt Omdat je daar alleen maar oorlog spéélt -------------------------------------------------------------------- Het treinpersoneel…

Ik draag de eenzaamheid naar een bos, vochtige bladeren in mijn hand, geurend naar een verloren land. Langzaam praat ik tegen zwijgzame bomen, ik vertel hen een eeuwenoud verhaal. Heel bewust haal ik adem en voel in het ruwhout van mijn lichaam oude tranen, van schors ontdaan…

Een wijwaterkwast uit Abcoude was gedegradeerd en rouwde. De consumentenbond stelde 'm teleur Hij kreeg geen stempel van Kema Keur Zijn status kon hij niet behouden. Daar staat hij nu stil te verkleven Asiel wilde men hem niet geven. Zonder pardon werd hij uitgezet Ondersteboven, naast het toilet zoekt hij naar de zin van het leven…

ik zie de golven overslaan hoe donker wordt verzwolgen hoe wit maar steeds blijft gaan ik volg het krullen van de lijn het schuim verdwijnt en laat de diepte zwart verschijnen ik draai en kolk mee het sissen wiegt verleiding ik voel de vrijheid van de zee nog aarzel ik terwijl het water langs me gaat vandaag zich spiegelen laat…

vloeibaar in de kassen oog in deze tranen kijkt naar objecten zonder iets te zien dampend uit de ziel binnenste van de haat schreeuwt naar deze stilte zonder iets te zeggen bevroren op de grond wereld boven mij kent geen hoop zonder deze wanhoop…

Een verlies van iemand is hard. Je bent nog maar zo klein, maar je voelt de kille pijn. Het harde leven is gestart. Deze persoon was heel speciaal. In jouw ogen een held en geniaal. Hij beschermde jou tegen het kwaad. Deze leegte is het ergste wat er bestaat. Samen spelen in het gras. Hij versloeg elk nachtmonster dat er was.…

Dus praten we hier, want dat wou jij over wat niet wou lukken met jou en mij met jou erbij De ober is keurig, bestek stofvrij, de drankjes staan er wat lullig bij maar doe maar, dit wou jij: ik en jij en jij erbij Mijn god, mag nu de soep door? Ik vond het belangrijk: ik en jij en wat jij toen wilde met mij erbij wij samen wij Je lepelt…

Hoe vaak heb ik niet uw handen geraakt, of gleden mijn leden langs uw warme huid en vluchtte ik verschrikt door de woeste beweging van uw wapperende hand als ik mij te dicht bij u waagde, omdat de kruimels die uit uw gretige mond op uw schoot gleden mij telkens weer lokten Ik weet het, mevrouw vaak noemt u mij irritant maar voor…

Waarom doet dit toch zo pijn, het afscheid na samen geweest te zijn. Alles is koud en kil, zelfs de natuur is al een tijdje stil. Niets is nog mooi of de moeite waard, na het nieuws dat door mijn hart ging als een zwaard. Onze tijd samen zal ik nooit vergeten, ik hou nog steeds van je en dat mag iedereen weten. Hopelijk komt er ooit…

droomde al een eeuwigheid komen zou hij op zijn tijd ik verlangde naar zijn stem wachten deed ik slechts op hem dwaalde zwervend en verward met een heimwee in mijn hart waar dan ook ver weg van huis zoekend naar een veilig thuis sinds de hoop hem heeft onthuld en verlangen werd vervuld zal ik nooit meer eenzaam zijn ‘k ben van hem en…

Het zwarte schaap Ik ben donker en zij zijn blank, Ik ben dik en zij zijn slank, Ik wil ook zo zijn, Net zoals een rode robijn, Was ik nou ook maar mooi, Maar ik ben zo lelijk als een kooi, Ik doe ook make-up op,, Maar ik zie eruit als een barbie pop, Wat moet ik er tegen doen? Ik lijk zo wel op een kalkoen, Ik ben nu het zwarte schaap…

onze gedachten bewegen op een tapijt van dromen dromen die we in gedichten verwoorden onze gedichten verwoorden tedere gevoelens gevoelens die uitmonden in boeiende gesprekken onze gesprekken schrijven boeken vol eenzame verhalen verhalen waarin sombere gedachten verdwalen onze gedachten verdwalen in een tapijt van dromen dromen…

als de waarde van mijn woorden tot het nulpunt is gezakt en de hoogte van de vriendschap door de tijd is afgevlakt is het tijd om te vergeten dat mijn naam jou nog iets zegt en dat ik ooit zal weten waar de oorzaak wordt gelegd als het verdriet om een verleden tot verbittering heeft geleid en het zaad van haatgevoelens opgroeit tot zinloze…

Ik zing in mijn hart een stille noot, van mijn emoties geraak ik soms in ademnood. Geen mens die zonder een lied kan leven, het zijn de woorden die warmte geven. Stiltes die je bereikt op de klanken van muziek, trillende snaren beroeren je verdriet. Geluiden waarmee de wereld wordt verblijd, teksten worden geschreven met een…

Een konijn zit in de maneschijn naar de lucht te staren Daar trekken de wolken traag voorbij en dat gaat zo al zeven jaren Soms dreigt het brave dier zichzelf in het wolkenspel te verliezen Maar omdat dit dagelijks anders is durft hij niet te kiezen Toch hoopt hij dat binnenkort hij dit alles kan vergeten Omdat hij zeven jaren lang genoeg…