Alle inzendingen, jaar 2004, week 25

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden haar dromen de geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt zoek in mijn hart naar eeuwigheid vraag aan de nacht de zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

De horizon vervaagt de dreiging op de woeste zee van gezichten het bespringt mij en beklemt mij de noeste tree naar de gerichten over het gelaat dat voorbij ging Steeds als ik bijna kolkend omkom doemt daar het laatste silhouet van schuimend wit en schamper wit het vers opengevouwen bankbiljet betaalt mijn geknakte ouderdom Martelend…

Ik droomde mij een droom met bloeiende sterren en stralende bloemen het hemels groene gras en vissen die zoemen. Ik droomde mij een droom met dagelijkse maneschijn en nachtelijke zonnestralen waar de bezige bijen nectar uit de wolken halen. Ik droomde mij een eigen droom die altijd uit zal komen waarin ik mijzelf wakker maak, nog even…

Ieder mens wil in het leven, Iemand vinden, Om liefde aan te geven, Iemand om je aan te binden. Het leven gaat niet over rozen, Sommige kunnen niet vinden wat ze zoeken, Voor sommige mensen wordt door anderen iemand gekozen, Dit uit zich vaak in het gebruik van vele zakdoeken. De liefde kun je niet dwingen, Die komt op je pad of niet,…

Zo vol zekerheden leek het leven te zijn, het gezin als basis, als een thuis. Zo plotseling stort jouw wereld in, eerst een solide rots, nu een kaartenhuis. Je leven is geworden tot een tweestrijd, een paar dagen hier en een weekje daar. Ouders, die ieder hun eigen weg gaan. Terug naar vroeger? kon dat maar.... Het pad wat je in deze…

Steun en toeverlaat, ben je voor mij, rustpunt in deze soms hectische maatschappij. Altijd een luisterend gehoor, áltijd ben je er voor mij. Heb ik iemand nodig, is een simpel nummer zó gedrukt, ben je er een keertje niet, kijk ik gewoon of 't me lukt, je mobiel te bereiken. Altijd weet ik je te vinden, máken we tijd vrij voor elkaar…

Kom eens bij me kom eens hier dicht bij me ik moet je wat vertellen Ik fluister het in je oor zachtjes... sssst... luister Ik hou van je! Ik kan het wel van de daken schreeuwen de wereld mag het rustig weten maar dit is ons moment en het is daarom dat ik fluister…

De aarde is moe gestreden wordt geen rust gegund Ze heeft al teveel geleden maar wordt nog steeds verkeerd gerund Vervuiling heerst alom vooruitzichten op beter? Ach, waarom...? dan wordt het maar wat heter! Voor niemand een helder moment voor niemand die realiseert dat je afhankelijk van de Aarde bent want straks gaat het…

Toen we keken over het water en de wind toevlucht zocht achter een andere rug, of Toen we onbepaald flaneerden met het oog op een ander gezicht, of Toen we die nacht werden verlicht door mijn laatste sigaret, omdat er verder niets was Zelfs toen, was het er…

Ik weet nog dat ik hem ontmoette en hij mij nogal stug groette maar al snel waren er de verhalen over vrouwen, verleden pijn die zijn geschiedenis vertaalden toen ik naast hem zat en hem verder bracht dan hij zijn wilde Wilde nachten verbeelde ik en luisterend naar fouten die ik nooit moest begaan waren we zestig jaar verder in dertig…

snel liep ik als kind voorbij dit virtuoos geschilderd pronkend vlees dat paart met moord snel liep ik voorbij ook al zong men gretig uit de weg geruimde kinderen de hemel in hun reine ziel dat fladderend musje ontsnapte toch maar mooi het grote boze net van vogelaar Herodes gegroet gij martelbloempjes roosjes nog zo fris geplukt…

Als de dood nú was gekomen had ik hem begroet als een jongere broer, die Twist en Shout wil horen als ik de Negende Symfonie van Mahler op heb staan; en met een glimlach had ik aan de dood mijn plaats afgestaan, en was ik licht, zo licht gestorven, och, zoals het bevroren oppervlak van sneeuw zich breken laat. De glimlach, die wij op dingen…

ik spreek niet over liefde ze kijkt me aan met ogen die geloven in zacht fluweel van rozen een mond die roder lacht dan de diepste kleuren ooit gedacht en vol haar lippen geeft met handen die je strelen als je even beeft het goddelijk moment dat zij jouw warmte kent een stem die raakt in tonen die naar hemel reiken, met woorden…

Het maanlicht zo helder En toch zo koel De sterren aan de hemel Elke nacht kijk ik naar hen En hoop dat jij er ook naar kijkt Zover van mij vandaan De maan en sterren Schijn voor ons Je gaf je zelf aan mij En ik werd toen de jouwe De maan En de sterren keken toe Hoe wij elkaar toen vonden Het zonlicht dreef ons uit elkaar Het…

De sleutel van mijn hart Heb ik jou gegeven Het was voor lange tijd bedoeld En niet voor zomaar even Ik gaf die sleutel Nog aan geen één Je moest er zelf om vragen Maar toen ik hem gegeven had Met alle liefde in mijn hart Had ik wel verwacht Dat jij hem zou bewaren Die sleutel was je veel te zwaar Je liep ook steeds te klagen Dat…

Voor de tijd verloren ging, schommelde jij op de zelfgesponnen wind Blootsvoets ontvouwden zich duizend sterren op het gezicht van het kind Hoger, steeds hoger kriebelden jouw tenen de pasgeboren nacht Suikerzoete wolken glimlachten vertederd om jouw hemelse lach Eindeloos zoefde de maan mee langs jouw wapperende haren…

Ik daal even af naar de prachtige jaren toen de zon nog over mij heen stroomde ik mijn gevoel op goed vertrouwen liet varen en ik nog liefdevol over ons droomde Die tijd van verlangen naar elkaar is in een storm van ontrouw vergaan vervolgens brak onze gevoelige snaar en heeft mijn tijd heel even stilgestaan Een warme periode is abrupt afgesloten…

De regen danst met mij en ik zie wat de regen wegspoelt op het eiland waar ik altijd wakker ben en dromen zoek die de regen kunnen laten verdwijnen op het eiland waar ik een regenbui geworden ben…

Gelyncht, gestenigd, ja, zelfs opgehangen! Wat werd de bondscoach gedemoniseerd. Hij had, zei men, Oranje gedupeerd door Robben na de pauze te vervangen. Gelukkig werd een catastrofe net dankzij de hulp van Tsjechië beLet.…

Het noodweer luwt met droeve snik waar druppels verbergen onder tranen die zich na droogte steeds vaker banen langs getrokken sporen uit menig ogenblik Triest gevoel ebt weg in sterke vlagen paniek slaat golven langs boeg voorbij het zicht schreeuwt gillen binnen mij geraas overspoelt mijn angstige vragen `t is niet zo dat je er niet meer…

Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.…

Wolken scheren over Regen, zon, windflarden Kind waar ben je Wat voel je De tijd loopt door Eindigt liefde? Eindigt geduld? Gehaktballen draaien zout, peper, maggi Gehakt onder je nagels Rechts het keukenraam Is dat zijn witte auto? Zitten en opschrijven Tranen wellen op Nee, niet laten gaan Steeds maar weer sterk zijn Voor wie?…

vallen is zweven in het landschap aan draden geweven, is hijgen geperste longen in de avondmist spreken in morse met de onderkant van de brug de pijlers van de laatste grap voor de aftrap vallen is aarzelend op zij gaan voor het dode lijk op het voetpad spelen volgens andere regels…

Onlangs heb ik over liefde uitgewijd Een gedicht afkomstig uit de oude doos Beste beelden en emoties, tomeloos En het kon nog langer worden uitgebreid Eigenlijk probeerde ik nog veel te veel In de korte regels van een blij sonnet Bij elkaar te proppen, zinnen dichtbezet En, geloof me, toch was elk woord essentieel Wie kan zich beperken tot…

Geduld is een schone zaak, tenminste als je het hebt. Is het bij mij nog in de maak? Ik ben er nog níet mee behept. "Gebeurt het misschien vandaag nog? Schiet eens op en laat me door. Ik heb onwijze haast dat zie je toch, Mag ik misschien even voor? Tsjongejonge wat ben je traag. Hoe kom je aan deze baan? Ik heb altijd haast niet alleen…

Herinneringen, die in m'n hoofd blijven rondzweven, rotte dingen, ik zou ze een klap willen geven. Separeercellen, geen eigen wil hebben, het blijft me kwellen, het wil maar niet wegebben. Het behoort tot het verleden, het is voorbij, maar het komt terug in het heden, en is toch niet voorbij. Gevoelens van toen, angst en wanhoop,…

Ik bleef maar hangen in het verleden toen alles mooi was en zo goed nu moet ik naar mijn toekomst kijken 'k heb door mijn liefde voor jou geboet. Ik wil vergeten wat je bent geworden vergeten ook wat je hebt gedaan 'k wil de herinnering bewaren dat ik als maatje naast je mocht staan. 't Verdriet zal langzaam slijten voorbij gaat…

De strijd leek al gestreden, het afscheid was nabij. Het leed leek al geleden, het leven leek voorbij. Het afscheidsgedicht geschreven, daarover voel ik me nu schuldig. De dood had niet echt haast, en het leven was geduldig. Een operatie zou je helpen, voor ieder totaal onverwacht. Dat zou ons bloedend hart stelpen, wat ons weer vreugde…

Gedurende ontelbare heldere momenten Bekruipt mij het vreemde gevoel Dat ik je al jaren ken Voel de adrenaline die ons weerzien Duizend keer zo mooi maakt Als het transparante schijnsel van de volle maan Mijn hart klopt sneller dan het licht Terwijl jouw handen rode plekken achterlaten Op mijn bezwete huid Zonder het te beseffen betover…

De aversie tegen mijzelf Compleet verdwenen Door de blik die jij me toewerpt In de geur van bier en zweet Vergeten wij de buitenwereld Genietend van de onuitputtelijke kracht Die ons samenzijn versterkt Onbevreesd verschuilt de rat zich In de lieflijke klauwen van de tijger Opdat niemand haar Meer kwetsen zal Onvoorspelbare eenheid…