Alle inzendingen, jaar 2005, week 20

NIEMAND zo mooi om te zijn niemand die je kent niemand zal ooit weten wat ik denk niemand zal mij begrijpen niemand kan mij troosten niemand zo mooi om te zijn verdwijnen in het onbekende!! alleen over straat NIEMAND weet wie ik ben wat ik voel ik weet een ding ik ken niemand ben NIEMAND…

Als ik er niet meer ben lief lees jij dan mijn letters nog of stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal de wind dan nog waaien wild en woest of zal de storm dan eindelijk…

het huis staat vol emmers vol halfvolle glazen stroomt over van de tuinman de pc-man de video- en de zwarte man de spiegelvrouwen verzorgen de diepte van de tekst kinders om te knuffelen en niet naar huis te nemen een volle buik die tintelstroomt borsten die begeren opwekken een leesbril die wel slim staat puzzels puzzels puzzels…

Soms voel ik me als Een bloempje in de wei Verborgen in het hoge gras En niemand weet van mij Wie ik ben of wie ik was Nee, ik zit stiekem, in me eentje Tussen het hoge gras Vanaf de grond kijk ik naar boven Ik zie wat vogels en de zon En een straalblauwe hemel Wolken drijven voorbij aan de horizon Vogels kwetteren als een stel ongeregeld…

hij kijkt ziet zich over het hoofd van anderen wraakt zoekt woorden in het lezen en verbijt zijn gelofte om te zwijgen te negeren wat hem smaakt het klad dat raakt…

kirriek kirriek kirriek kik-ki—kik tsjip krie-err kirriek kirriek kie-rie-kie-rie oehoe oehoe tsjip tsjip krie-err kik-ki—kik tsjip krie-err tsjip tsjip tsjip tsjip krie-err kirriek kirriek het paapje zachtkes tsjop-tsjop tsjop-tsjop tsjop-tsjop de tapuit ratelt de turkse tortel tortelt in de bramen zingt de grote klauwier…

Adem in, adem uit zo hoort het te zijn adem in, adem uit het doet soms zo'n pijn. Adem in door je neus adem uit door je mond zo zou het moeten gaan het hele klokje rond. Adem in, adem uit het doet pijn op m'n borst het is de adem waarnaar ik snak het is de lucht waar ik naar dorst. De ene keer gaat het goed een andere keer gaat…

Lente Het is weer lente, de vlinders vliegen o ja, het voorjaar brengt mensen buiten, het is weer lente en juist die kriebels zorgen ervoor dat niet alleen buiten maar ook bij heel veel mensen, de vlinders óók in de buik rondfladderen. Het is weer lente?!…

Haar negerend wast hij zijn handen Grof misbruikt ligt zij na te branden Verminkt besmeurt zo gevoelde zij Zijn passieve lust wederom voorbij Mat ziet zij hem in de beslagen spiegel Ziet zijn hardheid en kreunt van genot Haar borsten pijnlijk hard en gespannen Voelt haar dijen vol intens verlangen En als zij dan gelaten zijn slip aanreikt…

schimmige gestalte gewikkeld, glanzend zwart gelaatloos, gerimpeld aanzienlijk verward blik richtend naar de horizon passie en enthousiasme verloren accepteerde ooit onsterfelijkheid maar wilde niet langer, bij levenden behoren liefde gekend, liefde verloren alles gezien, alles gehoord ik keek naar hem, hij naar mij Hij sprak niet, zei…

Als een handje om je mooie keeltje zei je dat ik je een beetje benauw Maar ik kon er echt niets aan doen je bent ook zo'n onwijs leuke vrouw Net als jij schrok van mijn reactie schrok ik ook zelf van de mijne Ik zal vanaf nu ook echt proberen mijn opstelling te verfijnen Maar weet je wat ik wilde bereiken met de dingen die ik tegen je…

superactief een balletje trappen gepassioneerd praat hij erover de geestdrift klinkt door in zijn stem zijn voeten praten mee hollend naar huis uit school snel naar de WC broodtrommel open ruime kap gesneden van het nog warme wittebrood dik beboterd bal onder de arm half zes thuis nauwelijks meer gehoord twee vriendjes haasten zich evenzeer…

ik hoorde vanmorgen het vogelconcert heb even mijn bril afgezet zag ineens hun geluiden uit bolletjes zwart veerden tonen die wipten uit bomen in een gezamenlijk bad ze dronken hun lied spetterden rond met muziek in het licht van de zon die dit alles begon zij regisseert ook de koren die uit de nacht zijn geboren nog is de mens…

Trek me even terug Adempauze, recht mijn rug Ik wil bewust Een beetje rust Geen onbekwaamheid Geen eigengereidheid. Ik zeg u gedag Minder kan ik niet zeggen Gelag, gelach (?) Het is aan u, Grens verleggen.…

Als een worm aan een haak, voel ik mij doorboort. Dankzij de mens onschuldig vermoord. Ze gooien mij te water, en laten mij zinken. Wat kan het hen ook schelen, dat een worm zal verdrinken? Ik voel mij klein, men kan mij niet verstaan. Als ze me zouden horen, zouden ze me dan laten gaan?…

de mooiste hof die ik niet ken breng jij mij dichterbij ik zomer in je sterke arm de liefde zont en zint mij warm jij kust ik lust er pudding van ik proef en hoef niets anders dan het fruit dat uit jouw gaard ontsproot en ‘s morgens rijp rust in mijn schoot…

We zijn ons allemaal een bult geschrokken van Glennis Grace met haar insectenbeet. Dus toen ze opkwam, in het wit gekleed, dacht ik: toe, maak nou asjeblieft geen brokken. Maar achteraf heeft het niet mogen baten: de beller heeft haar in de steek gelaten. --------------------------------------------------- ...Glennis Grace was in Kiev door…

De onrust die mijn denken scheurt Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt Laat jou weer binnenglippen, traag In mijn gedachten, hecht ommuurd. Je binnendringen, ongewenst Aanrandend, brandend, zonder vraag Voelt als een ongewenste gift Tot langzaam het besef dan daagt Dat ik jou anti-inviteer En jij daarin uitdaging ziet Wat ik niet wil…

Het land waar heel veel mooie kerken zijn, gezegend met een goddelijk klimaat, waar zonden meestal worden goedgepraat en waar men nog dineert met brood en wijn. Ik heb hiermee voldoende aangetoond dat God nog altijd hier in Frankrijk woont.…

Droomwereld, Kleurrijk opgegraven. Fragiel kind Van de rekening Krijt uit nood. Kaskraakt, geradbraakt, Smeekt ongena om uw ja. Stond vandaag in de krant In Nederland.…

Drie zwaargewonden Regen met pijpenstelen Het weer sloeg plots om.…

Een APK voor vriendschap Zo, n een keer in het jaar Checken of alles nog klikt Er nog gevoel is voor elkaar Een totale doorsmeerbeurt Samen de balans opmaken Is de oprechtheid nog in tact Kunnen wij elkaar nog raken De vertrouwensband keuren Zit de humor nog op een lijn Een goed gesprek is een must Ook de knuffeltest moet er zijn En…

Dingen schijnen te gebeuren soms bewust soms totaal verrassend. Je wilt niet weten hoe het gekomen is of eigenlijk toch wel. Het is een vorm van genieten maar verward je ook je voelt liefde. Tijdloos is deze ervaring kriebels in je lijf verliefd op het leven.…

als ik er niet meer ben lief lees jij dan mijn letters nog of stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal "answer" dan klinken op klanken van ooit waar vragen nog geen…

Voor mijn ogen komt een bron tot leven. Een harde stenen bol, likt zichzelf schoon. Het water kabbelt over zijn zo harde huid, overal applaudisseren zijn druppels. Zij versmelten met de oever, zonder einde en zonder begin. Gaan weer onder en worden weer opgezogen. Het is een spel zonder einde. Alleen als ik de knop omdraai, slaapt…

Elk moment verwacht ik haar Maar de deur waait hier dicht Een barbaar die blaast in mijn gezicht Komt grommend klaar Zweet en maagzuur en gal Als klachten van een maanziekte Die rond de middag opzet Een vuurbal die verzweert Welke pil moet wat verzachten? Dan nip ik van haar glas Strijk mascara over de bovenlip Stift het ooglid, schik…

als tussen droom en werkelijkheid geen scheidingslijn meer loopt en zonder schroom de wenselijkheid aan realiteiten wordt geknoopt dan kan de vraag het antwoord zijn op wat ik eigenlijk wil… en valt vandaag het menselijk brein in slaapstand eindelijk stil…

Je zien, levenloos, ogen wijd gesperd, dat moment van immense pijn, die keer dat het teveel werd. Het leven had geen zin, geen zin om te bestaan, geloof was ver te zoeken, toen jij bent heengegaan. Horen naar geluid, zoeken op de tast, het voelen van verdriet, het dragen van de last. Een ster die nu is uitgedoofd, het ontbreken van de maan,…

ieder spel is heen en weer soms even anders op en neer het lijkt op geven maar ik neem toch meer ik groei tot ik weer geven kan dan speel ik op en neer soms even heen en weer…

Uit een ketting van woede breek ik mij los, waarheid en leugens, total loss. Ik zie je gaan, ik zie je komen, luidkeels roepen, onzeker dromen. Mooie woorden om me heen, een kreet van angst, ben weer alleen. Antwoorden zoeken, staren naar de grond, waar is de wereld waarin ik je vond? Een kille ruimte omgeven met angst, maar het gevoel…