Alle inzendingen, jaar 2005, week 38

Naar de dealer voor een wagen? Achterhaald. Naar de winkel, 'neem een wagentje'? Passé. Breng je auto van de cardiscounter mee En je lijstje heb je al on line bepaald En in de laatste kilometers richting thuis Langs de drive-in makelaar voor een nieuw huis…

Aangekomen op een punt dat vooruitkijken niet kan En omkijken naar evenmin Daarbij komt nog het gevoel Het heeft geen zin Verweren heeft geen zin Ik sta weer eens stil en heb de tijd te verduren Ik tel seconden en de klok schraapt de uren bijelkaar Ik slaap te veel en doe te weinig En in alles schuilt gevaar Gelukkig staan er mensen voor…

Er nadert een paar. De zeewind kapt hetzelfde grijze haar. Ze sloffen netjes in pas ééngeworden door jaren arm in arm gehuld in bijna dezelfde beige jas. Zij loopt wat moeilijk Hij biedt haar steun. Wat is dit mooi, denk ik Terwijl ik, alleen op mijn bank achterover leun.…

Een schreeuw klinkt door de nacht de fiets een paar meter verderop als stille getuige tegen het trottoir gesmakt weer een jong leven geknakt machteloos kijken de omstanders toe een man knielt bij de jongen neer pakt zijn hand en wacht de ogen breken, het leven vloeit weg de man staat langzaam op morgen kan het weer gebeuren zegt hij zacht…

Wat moet ik nou? Ik kan je niet meer volgen je hebt alles eerlijk verteld maar de waarheid heeft gevolgen Je vertelde me van alles waar ik niet blij mee was je had het over drugs en nog meer van die poespas Een opgevoerde brommer o, wat prachtig vond je dat toen je die bekeuring kreeg lachte ik me slap Toen begon je over roken "…

Als je alles weet, dan hoef je niks te vragen, gaan de dingen dan nog mis, dan hoef je niet te klagen. Raad of antwoord, neem je niks van niemand aan, waarom zou men dan nog, serieus op vragen ingaan. Iedereen leert nog elke dag, moet men zich daarvoor schamen? nou ik dacht het niet, alles weten doe je samen. De een weet dit , de…

Bij jou, voelde ik me vrouw Met jou, voelde ik me "ons" Helaas, je gaf me de bons.…

De grafheuvel groeit tot piramide omrand met bomen van steen waarin ze tekens kerven Klank, beeld en zin verenigd in één oude stem die onvertaald bleef De barbaar werpt boeken in vuur Er bleven er drie gespaard van de tand het vocht dat geduldig doormaalt Drie hele en een handvol snippers en scherven van een urn bleven heel genoeg…

Ramen openen de straten ze klinken als Parijs Ik kus je lippen wakker Voer je croissants met jam in bed De heerlijkste kruimels waarin ik ooit gelegen heb waren deze m'n lief met jou Ik zweer je dat de trambel je t'aime zingt als alle vogels deze dag…

Als je getroffen bent door een infarct, dan laat het kabinet je nog eens schrikken, door fors de rekeningen aan te dikken. Zo krijgt men immers inzicht in de markt. Want ziek zijn màg, stelt Hoogervorst gerust, maar doe het wel een beetje prijsbewust!…

abacus let op mijn tellen dus som op mijn zonden als ik schaaf aan mijn vel en naar beneden wil ronden laat een gram door meerderen delen klaar op mijn vorige min opdat zij dit leven kan velen aan 'ergens op rekenen' heb ik geen zin…

Hij zei: Let op, want zij versiert je straks in ’t academisch kwartiertje de cardioloog hield het maar net droog z’n hart stond al lang op een kiertje…

geduldig drijf ik woorden tot een zin en voel mij daarna schuldig en te min omdat de woorden scherper dan bedoeld pijnlijk kwetsend werden gevoeld door haar die ik nooit kwetsen mag omdat zij ooit in mij degene zag die zij volledig kon vertrouwen…

brengt helderheid bij regen zon maan in hunne schijn immer tere tederheid je ziet de wereld opgeklaard je ervaart de wankelheid als wereldkaart: de wereld weegt beweegt en wankelt zo edelachtig zie je eigenlijk zelden nooit hoe weerloos wankel de wereld waarlijk werkelijk wel niet is…

Geen werk, ga stelen, niets te doen, ga uit verveling de boel vernielen. Geen cent te makken, kan jou het schelen, ga de eurootjes van oude dametjes stelen. Wat nou mentaliteit, die heb je nooit gehad, dus ben je die ook niet kwijt. Want om aan jouw behoefte te voldoen, jat je gewoon andermans poen.…

Grijze massa klevend aan de wetten van Newton die ik nog kende jij niet, althans ze dreven weg in de lokken over je ogen langs je mond en nestelden zich in het kuiltje van je hals weg vol cellen volgend tot de zwaarte van de aarde.…

een lans doorsteekt mijn hoofd borst buik zo alles, het verwondt het splijt mij, mijn wereld; een vaste aarde het pint mij in de weke grond de storm schudt mij sterk als speelbal naar alle kanten warrig worden mijn gedachten wazig het zicht op gehavende restanten en jij jij stroopte de schellen van mijn…

Kinderen veranderen de wereld een nieuwe generatie dient zich aan 't kind van nu is niet als vroeger zal sneller op z'n eigen benen staan. Hadden wij als kinderen zoveel vragen nu weten kinderen zoveel meer halen nieuws van internet of televisie vragen ouders niet meer elke keer. Kind van twaalf is bijna al volwassen stelt zich op als…

Vanonder zijn geslepen hoedje glinsteren ogen en druppels droppen het zakje pinda's gebrand in de schoot van de bikinidame. Voor een habbekrats zelf geroosterd. Vanmiddag vaart hij over naar Saint-Tropez. Zo zwaar vandaag! Zowaar vandaag zie ik hoe hij in de spikke Mercedes stapt iets verderop achter struiken verborgen.…

naast mijn eigen 'stukje hemel' heb ik buren grijs en oud zij zijn aan iets moois begonnen hun liefde nieuw en toch vertrouwd zij kenden in een ver verleden de toekomst niet, maar wel elkaar toch kozen ze gescheiden wegen zij zonder hem, hij zonder haar het leven nam ze flink te pakken 't bestond uit zorgen en uit plicht maar ‘t haalde…

Het is koud de zon schijnt de lucht is helder maar het is koud. Koud zonder ziel zonder verwanten zonder liefde zonder jou. Ik vlucht in gedachten in de weerspiegeling van ramen weg uit het heden. Het is koud -niets lijkt nu te boeien- ik sta stil en mijn geest is leeg.…

'Twee helften zijn elkaars gelijke!' zegt de leraar Piet wanhopig voor de klas. 'Het zou absurd zijn, als dit niet zo was!' Hij heeft het al zo dikwijls uitgelegd. 'De mensheid is verbazend dom,' zegt Piet. 'de allergrootste helft begrijpt het niet.'…

Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen. Hoe fel ik leef, 'k kan al uw vreugd niet rapen. Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust. Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…

Al die mensen die zeggen: Je moet ophouden met die onzin, eindelijk ouder worden. Zie je die gezichten. Dat zijn nou de gezichten van mensen die ouder zijn geworden. Opgehouden met die onzin. ---------------------------------------- uit: 'De dagen van Leopold Mangelman. Brief aan M. Schoonheid en bier', 1993.…

Gajes, onderkant van het gelijk Ondanks hun gezeik Rekent de kamer zich rijk Vijftig-plus wil best wel werken Ondanks politieke vlerken Die prediken voor eigen kerken Nederland, verloren land Binnenskamers verdedigt met hand en tand Doch de dijken breken, Regering wordt afgezeken De staat spoelt aan op het strand.…

De regen striemt de straat met vuige vlagen, de dagen worden donker, kort en kil, de grachten vaal, de nachten schraal, en schril hoor ik de stormwind langs de huizen jagen. Maar buiten zie ‘k de zon zijn stralen weven, oké, ik heb wellicht wat overdreven.…

Jij vederlichte nimf straal engelenpis over mijn kleffe lijf Prik mijn ogen uit met je onnatuurlijke schoonheid Snij mijn ziel en splijt mijn twijfel verdeel mijn resten onder de in liefde minder bedeelden…

mijn hart zit vol emoties soms is het echt te klein ik heb ze goed verstopt, wil sterk en zeker zijn maar als ik niet zo sterk ben, het leven even moe mezelf helemaal kwijtraak, en domme dingen doe, dan ben ik weleens bang, om controle kwijt te raken. ik maak mooie dingen stuk, die niet meer zijn te maken. maar als de nood het hoogst…

wij vierden de zomer dat jaar nog lang nadat zij voorbij was haar warmte in onze harten deelden wij haast oneindig ons ontging de roodgekleurde lucht en het sterven der dingen daarna zelf stierven wij in beetjes zacht en ongemerkt toen ik alleen ontwaakte waren mijn armen leeg maar jouw hart klopte in mij de glimlach ontdooide de winter…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…