Alle inzendingen, jaar 2007, week 21

Als ik nérgens over schrijven kan doe ik dat niet als ik nergens over praten kan ben ik stil als ik naar niemand luisteren wil doe ik mijn oren dicht want er zit geen mens te wachten op kolder, onzin en rare dingen. als ik zingen wil, dan zing ik als ik praten wil dan praat ik als ik schrijven wil, dan schrijf ik met zin.…

Hier staat mijn geboortehuis... mijn thuis de eerste jaren van mijn leven Het lijkt maar even En toch... die herinnering gaat nooit verloren Mijn moeders stem, die blijf ik horen…

ik weet nog moeder vroeger als ik de slaap niet vatten kon omdat de regen aan de ramen ruiste de avond door de kamer liep dat jij kwam zitten bij mij en zacht een liedje zong totdat de slaap begon te knagen aan mijn ogen en dat heel traag een droom uit klanken steeg die ik nu nog kan horen wanneer de regen ruist en het mij lijkt of jij…

Opgeslokt door de tijd Van vele herinneringen Liefde ontstaan vergaan Emoties leren bedwingen Jij was de kroongetuige Van liefde mooi en echt En was mijn allerliefste Gevoelens intens oprecht Onze harten versmolten Het werd een heerlijke tijd Geluk vermengd met passie Nimmer wilde ik jou kwijt Spanning die we voelden Elke streling…

ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik raar ben als ik dat ga zeggen heeft niemand respect voor mij als ik dat ga zeggen wordt niemand blij ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik homo ben en nu ze het weten was ik bijna dood en nu ze het weten weegt mijn buik niet meer…

Er zijn soms van die dagen die verdriet lijken te dragen je ziet de zon niet meer schijnen voelt het licht langzaam verdwijnen. Dan wil je schreeuwen naar God waarom is dit leven nu mijn lot laat alstublieft die pijnen weggaan wat heb ik U toch misdaan. Plots verschijnt er hemelhoog over het land een regenboog. God openbaart zich zo aan…

Wij vertrokken ooit heel stiekem bepakt voor wereldreis naar Istanboel per Oriënt Express naar ons gevoel De eerste trein liep via Haarlem Hadden we tot lijnrecht zuidwaarts besloten via Abcoude - helaas zullen we het nooit weten of we dan ook de trein uit zouden zijn gesmeten om in de Koepel verzekerd te worden ingesloten Die bavoflikken…

Ik zie jouw mooie ogen, kijkend naar de grond. Ze zitten vol met zorgen, al zijn ze nog zó rond. En je zegt me zonder praten, je zegt me wat je voelt, Dat je het niet meer kan laten, ook al lijk je toch zo cool. Ja, jouw ogen zeggen alles, ook wat je eig’lijk niet zeggen wilt, En ook al zeg je: “kap es”, ik weet toch nog wat je voelt…

En onder het donker dreigen de wolken Zuiver. In het hoe en waar. lucht mengt zich met water Stomend. Alle druppels door elkaar…

De violist bespeelt de avond en ik mijn gedachten om vooral niet te vallen maar weg te zeilen naar onbestemde havens. Ik loop over het water en verdrink in een onpeilbare waterval van hopeloze zinnen. De nacht duikt mijn dromen op te ver om van te houden, te dichtbij om in te wonen.…

Soms vouwen we de handen tezamen En soms mogen we onze handen dichtknijpen Een andere keer steken we ze uit de mouwen of zelfs voor iemand in het vuur Soms reiken we elkaar de hand of houden we iemand de hand boven het hoofd Dat doen we bijvoorbeeld ook als iemand ons iets heeft toegezegd, ons iets heeft…

Langzaam trekt alles van je weg zowel liefde als verdriet. Het leven lijkt weer op een hel je weet niet waar te beginnen. Het "thuis-gevoel" ontbreekt op de aardkloof van jouw soort, lijkt er maar één te zijn. Het bloed stroomt niet meer zo snel en je hart klopt harder dan jij wilt. Langzaam trekt alles uit je lichaam weg en gaat…

het kabinet zocht de "man in the street" daalde af naar de geluiden uit het volk ieder gaf adviezen uit zijn eigen wolk had slechts kennis van zijn bekende "wiet" één dag coffeeshoppen was beter geweest men verruimt daar snel de politieke geest…

ik vond jouw schaduw en vulde hem met duinen ik zei niets zag enkel rimpels buigen over maanlicht en noordenwind echo’s van zout waren in je hoofd gevangen; zo oud de angst in alles en adem mijn vingers volgden de stemmen van zand, ook je huid uit glas geblazen je keek in woorden en donkere dagen zag het meisje van eb en vloed…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

De jongen wachtte op de dingen die komen zouden. Zijn vader zette de kachel op tafel, zijn moeder bracht huisraad naar boven. Toen begon het wachten. Het wachten op het water. Het kwam als een groot grijs monster dat zich breed uitrolde over het bouwterrein over het braakland naar het huis waar hij woonde. Hij hoorde de kelder vollopen, de…

je vertrok in weer en tegenwind ik was je even kwijt maar in de ochtendzon daalde de duif met je boodschap als ontbijt heb de zon genoten jij jouw geliefden weer gesproken samen in hetzelfde licht ik ben je niet vergeten de seconden weten hoe ik je hebt gemist…

Miskien fielstou dy lyts wannear't se mei dy praet, te lyts om goed te harkjen nei alles wat se seit. Dou kinst har net oan, dou doarst neat te sizzen en sjochst wat skuterig en benepen oer it lân. Sa faek ha ik dy warskôge dy ûtlein hoe't it wurket, hoe't de minsken wêze kinne op dizze grutte wrâld. Dou sjochst my nou oan, dyn eagen…

Aan de bosrand op een bank - vol ingekerfde harten, pijlen, initialen en de woorden Rietje is een hoer, bij haar kun je ‘het’ gratis halen - rust een oude vrijster uit en zucht als zij de teksten ziet: “Och lieve hemel, was mijn naam maar Riet!”…

Mijn empirische functies komen in een hogere stimilu, maar ik blijf dweeperig achter continu. Het bestaansrefrein normaal zo beduidend nu slechts opperende leegte enkel welluidend Nu weet ik de vulling was enkel een gedroomde fantasie op een authentiek waardevol leven amper een parodie.…

Een leven lang muziek In de maat, de juiste toon Bespeeld door het leven Ontsnapt aan de ritmiek Door heel gewoon Een eigen klank te geven Een leven lang componeren Soms met accent Dan in rust De intonatie van leven leren De groei naar dirigent Zeker en bewust Een leven lang begeleiding Van vrienden, hun trouw Het achtergrondkoor…

De fles aan je lippen Je delirium doet zeer Bij anderen Je pijn verdrinkend Geef je hartzeer Aan anderen Je zorgen vergetend Nieuwe zorgen creërend voor anderen je grenzen verleggend wordt een grens getrokken door anderen de fles aan je lippen ga je gang de anderen zijn weg.…

Wie kopen wil wat anderen bewaren Heeft Marktplaats bij z'n favorieten staan En kan dan heerlijk aan 't genieten slaan Met klikken, kiezen, kopen en besparen Het mijlpaalkoopje was wel scherp geprijsd: De koningin d'r staatsbezoekenlijst…

Er zijn dagen dat ik naar beneden kijk, mijn schoenen het enige rustpunt zijn. Iedereen om me heen denk ik weg ik moet wel want ze vertrekken steeds. Onverzettelijk onverbiddelijk te blijven staan waar ik sta te blijven zitten waar ik zit de tijd nemen die vertraagd is. Geen treinen razen me voorbij nee ze kruipen voor mijn voeten ze smachten…

vreemde wolk ik heldere lucht als een droom zwevend over jou ze wast haar handen in de rivier van gedachten duikt in de zee van gevoelens haar ogen drogen mijn gevoelens van haar af haar hand maakt mijn gedachten tot herinneringen de droom over haar als een vreemde zwevende wolk…

Een goed gedicht begin je met een leugen. Je opent met een compliment, een klacht en wekt de indruk dat al alles is bedacht. Je schrijft het op als steun voor je geheugen. De lezer? Die geniet met volle teugen. Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

Vlees is toch echt Als gras en Nog steeds Gaat Az in As op, al Lonkt er soms roem.…

nog ben ik in naaktheid van het afwezige verstijfd in stilte in het gestamel van betovering een voorschot op het leven nog blind in duisternis vervreemd nog zal ik opstijgen onaangetast in ontsnapping beetje bij beetje uit het lichaam nog nooit was ik hier maar in teken van leven werd mijn naam kenbaar gemaakt…

Welbekende Sfinx waker over doden lichaam van een leeuw gezicht van mens en tussen jouw klauwen de droomzuil die doden kroont kroon onze geliefden leeuw toon je droom als mens je bent vrij van zand.…

mijn lip veegt voorzichtig de gedachten uit jouw hoofd jouw ogen zijn voor mij doorzichtig ik zoen je zoals beloofd…