Alle inzendingen, jaar 2007, week 25

Alleen de dood zij ademt hier tussen weggezakte zerken wat leeft dat zijn de bloemen die graven sieren totdat ook zij het met hun leven moeten bekopen het ijzeren hek piept in zijn scharnieren ik trek het dicht en loop het leven tegemoet.…

noorderwind schildert scherpe wolken in het blauw, een gierzwaluw roept…

Teder streelt hij haar geslacht, waarbij ze zachtjes lacht Hij kijkt naar haar gezicht, een warme blik op hem gericht Dan de ultieme daad en, voorafgegaan door haar schel gegil, het lozen van zijn zaad…

Opluchting verwondert mij niet, resterende pijn zal alleen jij beleven, want hoeveel tranen je ook ziet, Ik ga geen oud verdriet herleven. Het opéén bijten van je lippen, omdat je zoveel moeite doet, je bepaalde woorden niet laat slippen, dat doet me alleen maar goed. Geen besef van de blik die je achterlaat, je schijn overtreft echt…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

in de horeca zelfs op het terras is het ook niet altijd feest vooral als je er tussen uitsteekt breed maakt te veel plek inneemt volgens de krant dertien centimeter het mag er één meer of minder zijn geweest maar ze moesten er allemaal af sommigen zullen wel zeggen dat ze zout op slakken leggen lopen te zoeken die ambtenaren maar hou…

Je hoort daar, maar slaapt met mij. Je bent met haar, maar met wie ik kus ben jij. Passionele nachten, met een bezette man. Je vriendin zit te wachten, je weet dat het niet kan. Toch ga je maar door keer op keer weer. Geen schuldgevoel hoor, je wilt zelfs steeds meer. Lopend je kamer in, een geur van seks en al. Hopend dat je…

er ligt een dal er loopt een beek en vruchten aan weerskanten er staan korenhalmen en pompoenen glanzen er is de zon het is nooit droog hier hangen wolken nooit heel hoog en bij valavond in de zomer hoor je krekels hier springt geluk gewoon in 't oog…

Naakt open bloot gedachten gevoelens in jouw schoot voor jou buig ik nachten raap sterren in verboden land dwaal ik tussen dromen niet wetend wat gaat komen geef mij jouw hand mijn zielsverwant ik toon mij naakt open en bloot leg mijn ziel en zaligheid in jouw schoot…

geweldig zo’n tuk tuk (spreek uit toek toek) de binnenstad verkeert in Thaise sferen ik raad u aan hem ook eens te proberen u kunt hem laten stoppen op verzoek frivool en fris en fruitig is zijn look u ziet hem links en rechts uw fiets passeren dat zo’n vehikel zoveel kan presteren dus smeult het oproer in de taxi-hoek mijn raad aan Hagenaars…

Tussen de beslagen adem van een natte droom heb ik ons samen bedacht. Meer van jou, zwemmend in flarden zoete zucht. Ons zinnelijk samenspel ontwart de lucht. Een zweem verlangen heeft me jou gebracht.…

vanzelfsprekend de kleine, korte woorden ik zong maar, waartoe dient geluk het zwijgen stemt de morgen nooit de droge wind vandaag bomen worden toch weer groen zelfs met heimwee op de hielen ik riep je nog maar dagen vallen, jaren ook in blind geloof het is zwart, vuistgroot waarom zou ik nog meer vertellen…

Mijn lijf wordt steeds ronder Het einde is nu al bijna in zicht Nog een week of zeven te gaan Dan zie jij voor het eerst het licht Mijn kleine lieve baby mannetje Gekoesterd in mijn warme buik Het is net alsof ik je al goed ken En ik de geur van je huid al ruik Mijn slaapgebrek deert me niet Je dolt en speelt graag in de nacht Tegen zonsopgang…

Wij waren met z’n vieren opgedeeld in natgedropen stukken. Blauw gewaaide uren met honderden leren voeten opgeschoven naar teerbeminde schuren. De tweede zomeravond roept om zinnen wij drentelen om de hoek en krentenkoek wapperen met gele stola’s, verwijlen kort bij Kurt voordat de volgende wolk drupt in de nek van roggebrood en het grauw…

uit het hoog opspattend water de briesende paarden in galop alsop een laaghangende wolk... wij zijn in de Camarque het aardse paradijs voor witte paarden Lejo van Kuijeren…

Voorbij de lust ligt het land van ultieme tederheid, waar zich jouw lichaam tegen het mijne vlijt.…

Man's geschreeuw hoog van de toren Was ver in de omtrek te horen Hij wilde zich daar Als van Schaffelaar Diep in de keiharde grond boren. De pastoor kwam van ver aangesneld In grote haast door iemand gebeld Waarom doet U dat Bent U ladderzat Onze Heer verbiedt dit soort geweld. Heb nog even geduld ontaarde Zo komt U niet in geweide aarde…

Waar hij ademloos aanschouwde hoe haar schoonheid zich uitte zichtbaar haar gevoel voor hem tastbaar maakte en zuiverheid toverde in glinsterend zilverwit Waar hij zwijgend in haar ogen verdronk want de kern van haar liefde kostte niets maar was onbetaalbaar als bezit…

in dit ontaarde grasperk waar ruimte zich tot leegte beperkt en de liefde graast tussen paaltjes en prikkeldraad leerde ik de dovenetel als grondstof voor scherpe witte wijn…

icke daencke miene naoste ghie sijt unne menske as gine aender immer bende ghie daor vor miene surg as icke volle bin met traone ende lit icke voele me daen so geborg ende vele mere as ghie ieglich wit miene stiele is nimmer so enig tu segge ingekeert is mere dun weghe die icke gaone geve is vaok better uut te legge daen unne daenckewelle…

douchen haren wassen zachte witte schuimkoppen zorgen uit hoofd spoelen afvoerputje…

ik heb je handen niet gebroken je armen laten gaan vertrouwde je vingers in voelen en weten het ons niet vergeten je hebt een eigen bestaan waar liefde geheim blijft en jij toch de arm om vrienden kunt slaan…

Twee zielen...jij en ik Verbonden door vertrouwen, door te delen lief en leed. Jouw woorden in mijn gedachten, waar ik soms geen raad mee weet. Open staan voor nieuwe dingen, wat geweest is is geweest. Kijk vooruit en blijf niet hangen, aan het heden heb je toch het meest. Dus deze zielen jij en ik, gaan samen verder en kijken vooruit.…

Mijn gedachten zijn boeken vol ongeschreven regels Maar eens zullen zij mijn hoofd ontvluchten zich als regen verspreiden om de wereld te betasten en teneinde uiteen te barsten wegens het niet beschreven zijn van hun wonderlijke eigenheid…

Jij en ik, wij horen samen... in mijn gedachten, in mijn hart... zou jij dit ook kunnen beamen ben jij het, die mijn hart verward....? zou het me lukken, je te schaken... dat is de vraag die ik me stel, of loop ik vast tussen de spaken van het rad in dit liefdesspel...? Ik wees maar wijs, en laat je met rust, jij hoeft die keuze…

Ze zijn nog maar heel eventjes te zien De ene ging van heilloos tot nog leger De ander was bevlogen en integer En scoorde voor waardering vaak een tien Die laatste werd door velen opgemerkt Die andere heeft eigenlijk nooit gewerkt…

Een Windowsgebruiker uit Schagen zat boordevol prangende vragen. Zijn laptop, echt waar, deed nu toch zo raar. Alsof-ie op hol was geslagen.…

Chinook Je laat het koudste hart smelten. Föhn Stuwt een laaiend vuur Mistral Doet de hartstocht versnellen Sirocco En beheerst een man elk uur Zeewind Het zilte zout is al wat beklijft Windstilte En de herinnering de smaak doet vergezellen.…

Een klein verkrampt lijfje strooit al zijn verdriet uit over het stoffige land Nog steeds hoopvol het zout op de lippen heeft het zijn schaaltje zijn enig bezit in de knuistjes geklemd De grote ogen vragen duidelijk als vetgedrukte letters geef mij eten, geef mij water De lucht rondom hem bevat louter nog echo's van hongerige huilertjes…

zachte druppels ontmoeten haar hoofd strelen haar wangetjes met gepaste eerbied verwonderde ogen bevochtigen de mijne in een opslag van herkenning onvoorwaardelijke liefde een rituele besprenkeling gekoesterd in liefdevolle armen laat haar wimpers dalen met een glans van vertrouwen…