en nu stil
vanzelfsprekend
de kleine, korte woorden
ik zong maar, waartoe dient geluk
het zwijgen stemt de morgen
nooit de droge wind
vandaag
bomen worden toch weer groen
zelfs met heimwee
op de hielen
ik riep je nog
maar dagen vallen, jaren ook
in blind geloof
het is zwart, vuistgroot
waarom zou ik nog meer vertellen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 28 juni 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie