Alle inzendingen, jaar 2007, week 51

Tendens (senryu) De combinatie lange tenen/korte lont wordt steeds meer normaal ---------------------------------- Idols (senryu) Te ijdel gekweel zoveelste herhaling van wat al bekend is ------------------------- Opinieonderzoeken (kyoka) Weer zo’n onderzoek ik vind dit en ik wil dat gevraagd is mij niets het zal wel betrouwbaar…

van het oude kerstbrood kaant de kauw ook eerst de krenten…

Ik denk dat het komt door de manier waarop zij "lieverd" zegt Misschien meer hoe zij dat tussen de oren vult werkelijk wordt Bommelding een andere betekenis krijgt als men geen Marten Toonder leest Jij omsluit mij als een handschoen die ik even later verlies en tot eenzaamheid verdoem haar in vrieskou achterlaat…

vraag nooit aan een aardbei of hij op een beschuitje valt daarmee verkruimel je zijn ziel wie wil dat op zijn geweten hebben een aardbei is toch al snel rood en rijpt waar je bij staat het arme ding kan ongezien blozen en je gefrustreerd aanstaren mocht de aardbei groen ogen dan zal hij extra kwetsbaar zijn doordat het een puberaardbei…

De roos die ik had geplukt, rolde in een fabriekshal van de lopende band Toch smakte haar kus, en smaakte naar grind of grond Het gestroomlijnde lijf dat ik soms beklom, viel af als een bergpad vol steenslag Inmiddels rot mijn hart weg in 'n zompige wei naast de Hoogovens Wanneer water Wanneer zand Waar mengt men koude lijven…

Als ik zo sta te zingen Met mensen om me heen Die... Als het lied verstomd is Zeggen... Zoals jij zingt er niet een Dàn voel ik mij gelukkig Ik kan de wereld aan Daarom wil ik voor eeuwig Het liefste Tussen mensen staan Hun warmte is onmisbaar En samen zijn wij één Waar moeten wij op aarde Zònder samenzijn toch heen Ik hef zo wéér een…

Vele nare dingen passeerden dit jaar de revue Voor hen voor mij, maar ook voor U Vele leuke dingen maakten we mee teveel om op te noemen, maar ik vertel er even twee. Mijn dochter trouwde, mijn kleinkinderen werden één en twee jaar Na ziekte werden we ook weer beter, sterker werden we, zeg maar Vele dingen die je niet besturen kunt, kwamen…

in de verte hangen nog wat flarden klokgelui in nevelslierten en boven spant zich de nacht zoals altijd rustbrengend voorspelbare constellatie van licht adem diep en ijzig een champagne van lucht doet je van binnen tintelen wijst weemoed weg belletjes borrelen altijd naar boven…

De tijd die zij doorbrachten Een drie eenheid die vele nachten Discusiëerden over liefde en verdriet Blind naïef deelde hij en zag het niet Zag niet die ogen die lonkten Hoorde niet het zacht verhit fluisteren Altijd weer het even raken van handen Sloot zijn ogen en hij wilde niet luisteren Zij had immers trouw in liefde gezworen Vriendschap…

Je vertelde mij dat het uit was tussen ons ik zag je niet weer Pijnlijk traag verdwenen de echo's van je bestaan…

heb kerst gebraden de ogen waren groot borden zwaar beladen met hertenbraad en dampende rollade spoon amuses en talloze gangen gedoopt in wit en rode wijn met toch nog een rosé verlangen we kaasden en likeurden de kinderen hun ijs in sprankelende kleurtjes wij koffieden senseogeurtjes het bezoek is opgestapt na culinair gebeuren…

Ik heb ‘m niet gezien hoor, hij is me echt ontgaan, ik ben nergens overheen gestapt en niets heb ik omver getrapt. Was daar dan eerst een muur? Misschien was het wel beter als er een muur om je had gestaan Want nu ben ik gekomen en er met je hart vandoor gegaan. En ik geef het nooit meer terug hoor! Levenslang = levenslang…

waar ‘t harde schijnsel ondergaat wacht al in het diepste duister een zoveel zachter toekomstlicht dat stralen wil op voordracht van mensen die met open zicht kracht herkennen in een fluister…

De Efteling met Hemelvaart; okay Je wilt wat leuks, het is een vrije dag Je wringt je door de drukte met een lach Maar Tweede Kerstdag meubels kopen: nee Voor wie dat leuk vindt lijkt het me probater Een bank te huren bij een psychiater…

't Was een spel dat weet ik wel maar het voelde zo echt Had ik maar nooit gezegd hoe ik me voelde en wat ik bedoelde Wilde je niet verliezen ik had niets te kiezen dat heb jij gedaan door de deur dicht te slaan Kom, het is nog niet te laat mijn deur die altijd open staat voor een vriend, dus ook voor jou gewoon omdat ik van je hou…

ik wil je bedanken voor alles wat je hebt gedaan zonder woorden, gewoon in stilte heb je altijd klaar gestaan op elk uur, elk moment verscheen jij als ik je belde bedanken mocht ik je niet omdat je mij steeds vertelde: "Met die vreugde in je ogen schenk je mij al zoveel, bespaar me je lieve woorden, ik ontvang allang mijn deel."…

Die bevreemding, dat plots iemand je niet mag en dan- zo maar zonder reden- slechts dat slechte in je zag. Steeds nog leven met verbazing dat gebeurde, wat toen was, waar je plots- zo zonder reden- zoveel haat in ogen las. Het is niet erg, maar maakt onzeker, dat het niet voorspellen laat wie van hen ( vandaag je vrienden) ook nog morgen…

Toch niet rijp om te gebruiken want in een mum weer gevlogen zonder raad Tanden eraan stuk gebeten niks geleerd terwijl je toch zijn kind bent Liet te veel wonden achter om hem nog te kunnen doden…

twa blaue joggers rinnen mei harren koppen tsjin de hurde wyn lâns de iere Wetterskipdyk, de grize wolken yn 'e loft lizzen as een winterflues oer dit tsjokke, griene lân se sjoggen op harren horloazje, dat eltse fiif sekonden piepet, en se witten, oe sa krekt, hoefolle tiid ferlern is en foarby, sûnder dat se eat sjoen hawwen, fan de…

De schreeuw van het gevoel in de mist Lege boodschappen scheuren Slogantaal bespeelt de gedachten Onophoudelijke drang naar meer Vijf miljoen verandert je leven Paradijs op aarde Schijnteugels in de handen Jaren vergroten de zielsafstand De edelsteen geeft even een meerwaarde Met slaappitten kijken we naar het grootste scherm De…

als ik me ’s avonds laat verveel dan ga ik domweg zenders zappen vaak zie ik dan zo’n oude man die echt wel komisch zit te rappen gezeten op een rieten mat zingt hij zijn levenswijze verzen een klankenreeks die hotst en botst weet hij er sappig uit te persen en tussen strofen tokkelt hij de snaren van z’n instrument je ziet dat hij ervaren is…

de singel kronkelt rond de stad de kinderen rondom de wakken…

Een verwachting is iets wat jij creeërt vanuit je gevoel en verlangen Als het tegenvalt is dat vervelend maar laat je daar niet door vangen Stel je verwachtingen bij misschien teleurstellingen kun je vermijden Door minder van iets te verwachten zul je er dan minder onder lijden Des te hoger je jezelf laat stijgen des te dieper is daarna…

soms weet je niet wat je mist zoals ik toen ik dacht ik mis wat eerste kerstdag koud op perron zes van het HS ik had mij allerminst vergist het was koffie uit een koppie op een schotel aan een oortje met een sophopje om nippend te behappen…

in het zicht van paradijselijke stranden niet geplaagd door wind tot golven deinde onmetelijk de oceaan. onder zijn machtig lichaam dient de aardkorst hem tot speels matras. een grimmig spel van dringen en duwen van schollenschuiven en van botsen, tot een schol zijn evenwicht verloor, knallend scheurde, zich verhief en bovenop zijn spelrivalen…

Zo is het. Met je rug in het gras. Boven drijft de wolkenwereld voort. Nog hoger druipen de luchten van het violet. Diep regent het de grond in. Een avond vervluchtigt, zo stiekem proeft de zoute wind aan de zachtheid. ------------------------------------- uit: 'De hengstenvrouw', 1997.…

De kerken staan aan de vooravond om door Makelaren te worden verkocht Nederland heeft geen zin meer in kerkelijk "eten" Alleen met Kerst worden de heilige huizen druk bezocht In de mensen een welbehagen om zich te zuiveren van alle vreselijke hatelijkheden en ruzies tegen elkaar De mensen zijn op kerstavond een makkelijke prooi van illusie…

Diepgeworteld Zijn genen waren bepaald Wachtend op de teerling In reinheid van de schoot Tot vereende lustgevoelens De dodelijke versmelting Voorbestemd tot waanzin Oneindig in bestemming Plant hij ongehinderd voort Onwetende moeders huilen Schrijver Ivan Grud…

Ach vlinder in spe de gevleugelde schoonheid van je blanke huid koolwitje van mijn dromen lavendel bloeit in mijn tuin…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook vandaag was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt. De regen ruikt heel in de verte…