Alle inzendingen, jaar 2010, week 23

Een ijle naam op het raam, van mijn gedachtenplantsoen Als een wasem zich kristalliseert tot een ijsbloem van algehele catharsis en doet slapen in de armen van een stille strijd of het ongunstig winnen van looptijd in binnenruimten Als het ongeluk stuk slaat op een bedrand van gelijke stemming Als jouw hart, zacht gestemd spreekt…

Opgedragen aan T. De tonen op de toetsen van de piano vallen als druppels van je hand bij het spelen Als vanzelf resoneren de klanken van mijn ziel mee Je vingertoppen voelen aan als zachte hamertjes op het hout van zwart en wit en hoger en lager Van binnen worden dingen aangeslagen Ik voel je vingers bijna van binnen, als het…

Ogen als planeten staren strakblauw naar de maan Voorbij de hemisferen Trekken sterren trouw hun baan Ogen als kometen doorklieven tijd en ruimte De toedracht is niet vluchtig naar de horizon ver buiten Sterrenstand geeft ruggengraat Men zal nog wat beleven! Bij ‘t gloren van de dageraad telt men opgelucht tot zeven Ogen als planeten…

Joh... die Job daar stond hij nou, met al die leiders samen die Haagse meute met bekende namen een vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen…

Langs de zee van Domburg zat zij op een bank, zij was een en al goedheid en juist dat krijgt voor een godin op aarde de meeste tegenstand. Men wilde haar niet kennen zoals zij was, want dat zou hen verpletterd hebben, maar hun schaamte is nu dubbel zo groot en het lot zal hen inhalen en wreed vermalen, tot hun geest zich buigt en de brokstukken…

Nog nooit was een vrouw minister-president, calvinistische en roomse mensen voeren de boventoon, altijd mannenego's op de troon, geen vrouwelijk schoon, laat Femke zegevieren, duldt geen valse vent! Niemand van de heren is zo integer als zij, is het volk blind en met enkel een geleidehond al blij!…

Sapfo verscheen in mijn dromen als een mooie, wulpse vrouw met lange, zwarte haren en een renpaardtaille, prinses in het wit op lichtbruine sandalen, als een orkaan zo heftig met machtige borsten van ivoor, warm als vuurkolen. 'Dat', zei ze, 'is de brand waar menigeen zich graag aan brandt en daar ligt het land waar ik geboren ben!'. Ze wees…

( Sonnema-sonnet ) Die pure een-en-zeventig kruiden zou men niet zomaar in het wild kunnen plukken. Ik deel dit Friesche wonder met al mijn bruiden, tesamen ervaren wij de mooiste indrukken. Dit vocht geneest ons van alle kwalen, kostbaarder dan nardusmirre, geestelijk goud, het zal de oude wonden niet openhalen en de grootste toverdokters…

( voor Mark Rutte ) Je hebt dan wel een nipte overwinning, weet wel, de tegenstand is niet gebroken, begin maar met je zogenaamde ontginning, wij zullen jouw ivoren toren met de waarheid bestoken. Dag en nacht ligt je fakeglimlach onder vuur, blijf jij maar een verbeten slaaf van het kapitalisme, vier maar blindelings feest, rechtsaf met…

Na alweer veel teveel bier en wijn; die ene kus in het verlaten ochtendhotel, terwijl je vroeg of je met me meemocht, waar hij uit angst voor verkrachting jouw ranke gestalte moest afwijzen, hoezeer jouw teleurstelling ook pijn deed in zijn uitgerukte hart. Maar sinds hij je hart mist werd hij herboren in pijn. Eureka, de jaren van observatie…

( voor Jessica Durlacher ) Jij etaleert flinterdunne bespiegelingen achter een violette voile van plastic wijsneuzen, jouw geheim, al hebben ze duizend oren, duizend ogen, daar komen ze niet achter. De zuiderwind waait door je gave oren, je fluorescerende billen, voorbij doordringende nautilus-klanken in de bolle zeilen van je hersens, dienstbare…

In de kelders van haar blijmoedige ziel dansen de elfjes, dromen de gnomen, staat de gouden vijfster stralend overeind. Haar wapperende zomerjurk bolt zich als een ragfijn vlindernet, de bloeiende akeleien vormen een aureool boven haar piekerende zelfbesef. Nergens op aarde heeft het licht van Jezus zoveel ingang. Nergens zo. Of is het haar…

Stel je eens voor dat er geen hemel is het is gemakkelijk als je het probeert geen hel beneden ons boven ons alleen maar lucht stel je eens voor dat alle mensen leven voor vandaag. Stel je voor dat er geen landen zijn het is niet moeilijk te doen niets om voor de doden of te sterven en geen godsdienst ook stel je eens voor dat alle mensen…

witgerande vissen showen sierlijke mythen langs warrelend oevergroen de thuis van de mangrovereiger die aan de spiegel nipt van de onderwaterwereld hij ziet immense sereniteit met als sluitstuk roggen die flirten met hun vinnen boven water…

Der Lothar geeft voor Nederland geen cent Het zou de harde waarheid kunnen wezen Maar dat is niet echt van belang in deze Wat hier telt is een oeroud sentiment De strijd kan op papier alweer beginnen Al valt ook daar -wie immer- niks te winnen…

Staande aan de rand kijk ik langs de punt van mijn schoenen naar de afgrond onder mij In het zwart dat mijn gedachten nadert, een oase van rust wil ik niets liever dan me storten in het onbekende Liefste, vaarwel treur niet treur wel Staande aan de rand schuifel ik dichterbij ik kon het niet want de ware afgrond dat ben…

Bij ons in de heg. Gewoon langs de weg. Bouwt een mus aan zijn nest. Hij doet zijn uiterste best. Om net als eerdere keren. Haar te imponeren. Bouwt hij een nest als een huisje. Van wat gras, twijgjes en een...pluisje.…

als je weg zou vallen zullen rivieren verdiepen waardoor stroming zich zal versnellen als je weg zou vallen zullen grote donk're wolken samen pakken en dreigen voor de dag van morgen als je weg zou vallen zullen bomen en bloemen nederig buigen voor een grootheid zoals jij als je weg zou vallen zullen er onmetelijk grote gaten ontstaan…

weelderig waaien lange haren op het ritme van de wind druppels spatten op in het water ervoor waarin schoonheid weerspiegelt van vers ontloken groen huist de schaduw statig in onverwachte hoeken omringd door hoog gras luisteren geurige bloemen het tafereel op…

Nu je ogen niet meer stralen, het licht eruit verdwenen is denk ik nog even terug aan vroeger en aan hoeveel ik dat mis. Afscheid nemen is niet leuk, afscheid nemen is niet fijn toch zal het binnenkort moeten en zal jij er niet meer zijn... Straks ben je uit m’n leven verdwenen en dat doet me nu al heel veel zeer. Niet meer met je praten…

Mijn broertje heeft autisme En ik heb niks we kunnen niet samen spelen want dat gaat nooit goed maar ik probeer het altijd en altijd en ik blijf spelen met goede moed Als mijn broertje dan boos is Dan ben ik alleen Alleen in een hoekje zonder iemand om me heen Mijn ouders besteden alle aandacht aan hem Terwijl ik er ook nog ben Ook…

Op vakantie naar de kust voor de kinderen is het prachtig in de zee wandelen hand in hand en de ouders wandelen over het strand meeuwen vliegen om je oren en als je naar schelpen luistert kun je de zee al horen schelpen zoeken vinden kinderen leuk dus hebben ze het daar vast naar hun zin eenmaal aangekomen weer terug in het huisje gaan…

zicht op zon laat triestheid verglijden wekt nieuw verlangen uit de grond van mijn hart vrolijkheid slaat een tropische overmaat en ik voel mij volkomen gedicht voor winterse wroeging, woede en haat herken in pijn en blijdschap gekartelde randen van dit zijn scherper afgetekend dan in regentijd zie ik zomers de feiten en schijn…

Wie weet er nog hoe het begon? Iemand die er niet tegen kon, voor wie het klonk als een kanon, die slapen moest op mogadon. Hij kocht een heteluchtballon en zweefde naar de noorderzon. Dat was de schuld van ’t carillon, het carillon, het carillon. Ooit sliep men als een blok beton: van Grote Kerk tot aan ’t station, geen Weesper die niet…

Ergens, misschien wel prefrontaal, bedenk ik plannetjes in taal. Maar volg ik mijn amygdala, dan zeg ik oei en tralala.…

Ontdoe je van je schichtigheid en zwicht niet voor gewichtigheid!…

Deprimerende mindermaker. Tragische kinderkopjeskraker. Neem eens een goede therapeut. Wie weet, gaat dan je gif eruit. (De vierengever geeft ook vijven. Mijn laatste distichon, 'Niet zo schichtig', was voorzien van twee negens. Leuk! Nu heeft de ervaring mij geleerd dat de cijfergeving op gedichten.nl uiterst grillig en willekeurig kan zijn,…

Ik kan geen nieuwe landen meer ontdekken En de zeeen drijven op allang bekend gebied Ik zou nog kunnen pionieren tussen onbekende sterren Maar daarvoor is het nog te vroeg Columbus en Marco Polo Vasco da Gama en James Cook Ze hebben de hele wereld al in kaart gebracht Een ontdekkingsreis naar hart en ziel ligt enkel mij voor de boeg…

Het is er teveel aan, soms het onzegbare (met klompen aan de vingers) hoe de jonge veulens alles liggen op te hopen in het verslijten op heuvels van morgen en hoe ik daar mijn tanden op gebroken heb ergens hier waart het in alledaagse gestaltes het herkennen in de vlakte van de poëzie hoe het trekt aan het panorama (het zich tot vleugels…

Ik loop door het bos. De wind ruist door de bomen die staan in een dichte rij te dromen. 'k Ga er stil aan voorbij en luister naar hun gefluister. De bladeren ritselen. Ik wou dat ik ze kon verstaan. Maar kan er toch alleen maar naar gissen. Misschien zijn't verhalen van hun belevenissen.…