inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.006):

Nehalennia vertrapt

Langs de zee van Domburg
zat zij op een bank, zij was
een en al goedheid en juist
dat krijgt voor een godin op
aarde de meeste tegenstand.
Men wilde haar niet kennen
zoals zij was, want dat zou
hen verpletterd hebben, maar
hun schaamte is nu dubbel
zo groot en het lot zal hen
inhalen en wreed vermalen,
tot hun geest zich buigt
en de brokstukken kust, tot
zij in zichzelf Nehalennia
leren uitbeelden, beminnen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 7 juni 2010


Geplaatst in de categorie: woede

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 329

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pelgrim
Datum:
8 juni 2010
Onwetendheid is ook een vorm van bliss, doch gelden er de wetten van oorzaak en gevolg, what goes around comes around, en buigen zullen we, allemaal een keer. Mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)