Alle inzendingen over Nehalennia vertrapt

Men wilde haar niet kennen zoals zij was, want dat zou hen verpletterd hebben, maar hun schaamte is nu dubbel zo groot en het lot zal hen inhalen en wreed vermalen, tot hun geest zich buigt en de brokstukken kust, tot zij in zichzelf Nehalennia leren uitbeelden, beminnen.…

je staat te dralen op je voet het hoedje tegen zon en regen koketteert je goed in het gras een madelief nog niet vertrapt je cirkelt stilte en verleden om je heen praat tegen me eline je bent toch niet van steen…

nootkleurige nukkige novembermaand najaarsschoon natuurlijk nokvol nevels nimbuswolken natten nieuwbouwgevels nagloeiende namiddagzon nuwt neergaand nachtvorst naakt nu novembernadag niettemin neuzelen nietsvermoedend neerfladderende nijlblauwe Nehalennia noegend nabij natuurgetrouwe natte neerslag…

Violen zo schoon voor klankspel om te strelen maar ook wel vertrapt.…

De bal wordt gétrapt, de aarde vértrapt!…

Madeliefje lief al vele malen vertrapt steeds weer opgestaan.…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

Nehalennia, help me mijn dromen, worstelend en laverend, uit te laten komen; ik zal er aan denken en u dankbaar deze verzen schenken. V.S.L.M.…

de rij schrijdt met de doodsklok in de rug pratend naar het graf vertrapt op het pad één populierenkatje bloedig als een worm…

door het oppervlaktewater komt zij omhoog nehalennia open mond een regenboog het water danst sierlijk om haar heen geen taal mag sterven in het lot wie dan ook wie kan herinneren het vuur en de dood wie niet bang is mag sterven oog om oog tand om tand wij vallen steeds dieper geen nagel houdt stand geen boek geschreven voordat de hel…

Op haar ziel is hij gaan staan extra draaiend met z'n hak alsof dat nog niet had volstaan beukte ie met groot gemak de ziel de grond in, kijk juist daar! Een zielig hoopje gras geeft aan waar hij met zijn poot heeft gestaan draaiend op haar ziel jawel 't gebeurde allemaal zo snel dat 't net lijkt alsof 't nooit gebeurde! Maar hij en ik…

Ken je die scene uit 'Dances with Wolves', waarin er honderden buffels op hol slaan? Mijn hart had niets door, totdat het daar openlijk onder te bloeden lag en er akelige fantomen uit jaloerse, haatdragende en wrede achterbuurtkrochten opdoemden, die mijn ziel wilden vermorzelen, alsof die al niet genoeg geleden had. Gedemoniseerd en gestigmatiseerd…

Hollands zelfbeeld is gespleten Vrij van heerszucht; klein maar fijn Meende het neutraal te zijn ’t Europese Tiengemeten Eiland van smaragd vergeten Oliedomme heer Colijn Moordend en geen centje pijn Zonder last van een geweten Echte omgang werd vermeden Tijdens Oostgangers verleden ‘Roeit uit dat gebroedsel, verneder die klant Met…

Waren mijn hersencellen Door de drank niet aangetast, Dan wel door het gif van Jouw vileine woorden, Vertrapt de mens Die in mij woonde, Mijn gedachten door Jouw gif vergast…

En toen ik van de Hooge Hil afdaalde Twee stenen tafelen voor mij alleen Was het of Nehalennia verscheen Was zij het die mij veilig binnenhaalde Zij die van menigeen het lot bepaalde Beschermvrouwe der scheepvaart naar ik meen?…

Je kunt een bamboebosje zachtjes horen kraken het vuur van een vertrapte roos waarachtig laten branden maar paardenmelk bestrijdt van binnenuit gedachten waar je poëzie van maakt.…

Ik ben op Totaal verloren Het heeft mijn ogen Uitgedroogd De woorden kunnen Mij doorboren Nu is de vlam In mij gedoofd Ik ben verlamd Ik ben verdoofd Want niemand heeft mij Ooit geloofd Mijn hart gebroken Mijn ziel vertrapt Door het leven Ingepakt…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Mooie zondige danseressen zagen hem niet en vertrapten hem. Oh wat deed hem dat pijn. Mooie danseressen vertrapten hem tot bloedens toe. Want ze merkten hem de worm op meisjesvoeten niet op. Hij stierf in zijn gekronkel op ringen. Als een worm snakte hij naar een gangetje in de aarde.…

heb ik je wakker gemaakt de nacht zwijgend vertrapt formules gefluisterd een steen in de vijver geworpen de ochtend vangt me op in haar natte armen de geuren van de vakantie achter op de droge tong…

Vertrapt en achteloos laat zij hem liggen, leeggezogen, in haar dode hoek. Dit handelen voor haar, al zo'n gesneden koek. Al wenend, weent zij, opnieuw, ik ben zo alleen gewikkeld in een zwart voilen sluier om haar heen. Al het gelovig licht wat toehapt wordt vol verlangen, gevangen en vervolgens in haar schaduw vertrapt.…

gelokt naar het licht dat ogen verblindt geest bedwelmt met een valse belofte maar tot zwijgen gebracht in dit eeuwig lijkend paradijs verandert de droom in een nachtmerrie in een gevangenis die lijkt op de wereld die ook geselt en vertrapt…

Ooit goudgeel wuivend korenveld verminkt door woeste voren de golven wreed onderbroken ...de harmonie verloren Ondoordacht vertrapte toekomst bedekt met stervende aren vertwijfeld brodeloos zijn ...het niet kunnen verklaren…

Vertrapte stengels onder gillende kindervoetjes ontkreuken krom. Nodigen uit tot bloot spelen, een aards verlangen in een prille lentezon.…

In de werkplaats van mijn gedachten veeg ik de woorden in een hoek die her en der liggen te wachten op verschijning in een boek ze sterven als vertrapte wezen zo ongewenst, geknakt en bloot nooit meer te horen, noch te lezen hopend op leven na deze dood.…

De mensen worden net als mieren vertrapt. In oorlog in opstand worden onschuldigen vertrapt als mieren. Ze kunnen geen kant op en worden doodgetrapt. Laten we de vrijheid niet te snel voorbij zwieren?…

de bomen groeiden tot in de hemel mensen zagen niet dat het bonenstaken waren gretige Japies klommen graaiden naar blauwe lucht met groot gekraak knapten stengels, braken illusies krioelende massa op de grond werd vertrapt zonder pardon…

Nee mam Ik ga niet Slaan maar steken De vierkanten Bovenop Scherp haaks afsnijden Kantelen Pappen en nathouden De gracht Diep uitgraven Zorgen Voor genoeg water En om die rotjongen Van de overkant Die al zo vaak Mijn droomkasteel Vertrapte…

Niet meer het weten herkennen in het doel van het streven van wat het leven ook mag bieden Stilstaan en de dromen vereeuwigen in het gruis van vertrapte idealen Spoken jagen achter het toneel op het ritme van de akoestiek Het applaus ontwijken om geen gezichten te herkennen die ik niet kan onthouden…

geen geweten heeft de duivel mijn ziel die keer op keer vertrapt is de strakke weg die ik bereed maar sinds lange tijd verslapt is geen poging die ik ooit gedaan had geen moeite raakte roos weet niet waarom zij dit gedaan heeft…