106 resultaten.
Een blakerende kust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 met een waaier wit
golft de groenblauwe zee
het verre schip zweeft mee
caleidoscopisch krioelt
leven zonder rust
op een blakerende kust
flaneerders
bang voor plakkend zand
kiezen charmant de boulevard
pas avonds laat
verdringt de wind met zilt
de stank van frites en bitterbal
zakt de zon in zee
keert stilte terug met op
het…
Copy Kate
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 248 Uit enthousiasme voor 'the royal baby',
In combinatie met het warme weer,
Gaan alle Britten ouwerwets tekeer,
En is een babyboom in aantocht, 'maybe'.
Daarvoor geeft Cameron de laatste zet:
Hij weert de porno van het internet.…
LATE TRIP
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Héél langzaam stappen
door gras: naar alle kanten
vluchten jonge padjes heen.…
vlinders
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 laat en donker
in de hitte en
m'n balkondeur open
vlogen er opeens
vijf of zes vlinders
naar binnen in m'n kamer
nou ja vliegen ..
meer een soort dwarrelen
naar het licht van de lamp
en ik keek er naar
beetje bang eigenlijk
voor zoveel vlinders
ze waren bijna zwart
en wie weet hadden ze tanden
er vloog er eentje in m'n nek
dwarrelde…
Over tweelingen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 303 Regelmatig krijg je te horen,
Er is een tweeling geboren.
In de verwachtingsdagen,
worden er twee kinderen gedragen,
maar dat weet men niet altijd van tevoren.
Wie had dat gedacht,
het zaaien van twee-dracht.…
ZWANGERSCHAP EN BUIKGEVOEL!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 918 Als je zwanger bent
lijkt alles langer
intenser en mooier
zoals in een ballon
met hemelse stilte
en gevoel in de diepte
het blijvende verlangen
het blijvende hangen
vormt dat buikgevoel…
IK NOEM HET DICHTEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 136 Ieder persoon kan
En wil wat doen
Noem het een visioen
Noem het situaties belichten
Ik
Noem het
Dichten…
warm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 De overtreffende trap
van warm is:
"hittegolf"…
Baard die geen twijfel kent
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 706 Voor Heibe de Boer
Geur van pijptabak
Een rode pen
Die lange halen
Maakt door wat
Wij schreven -
Vingers door een
Zwarte baard die
Geen twijfel kent
Zes strepen is een vier
Zo is het,
En geen tiende meer…
Golf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 De wolf van Luttelgeest is toch een wolf
De vraag blijft of hij hier is overleden
Of in een kofferbak is meegereden
En krijgen we nou nog die hittegolf
Dit land heeft verder niet veel om het lijf
Het is hier één groot kleuterdagverblijf.…
Woorden zat .
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 IK HOOR DE STILTE UIT
EN ONDERVRAAG HET BLANCO BLAD
ER IS DAN GEEN GELUID
EN WOORDEN BEN IK ZAT !…
Tussen de regels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 196 Je hebt je opengeslagen, als het ware
dat wat geschreven staat getoond.
Ik heb je gelezen, nee uitgespeld
en ontdekte tussen de regels door
iets wat ik niet meer krijg uitgewist.
Dat moment was pure poëzie.
De woorden werden ijl, verdwenen,
lieten zich niet langer tot zinnen kneden.
De witregels bleven over,
waarvan alleen ik weet wat ze willen…
Tegenslag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 260 Een dood vogeltje
zal nooit meer kunnen vliegen
jou help ik opstaan…
Koning Filip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Laat Filip eerst goed Nederlands gaan leren,
Qua klemtoon deed hij het behoorlijk slecht.
Hij leek verwikkeld in een tweegevecht,
Voor echte Vlamingen niet te verteren.
Wie dankt ons regelmatig 'voor die blóémen'?
Ik ben geneigd als antwoord hem te noemen.…
Eenmansfanfare
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 293 Trommelaar,
door zijn fanfare
rechts ingehaald,
drukt zijn vers aangegroeide aambeien
op de koude stoeprand
terwijl hij,
begeleid door tromgeroffel zucht en steunt,
kreunt ook,
over een nodeloze leegte,
een tranentrekkende echo van eenzaamheid
die zijn trommel niet compenseren kan.
‘Een eenmansfanfare
is geen fanfare.
Het is een hellegang…
Kwetsbaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 570 Wat noemt u kwetsbaar?
Noemt u het: 'een handicap' ?
Spreekt u het uit,
als stigmatiserend...
of zelfs: in het érgste geval
veroordelend!
Is niet degene...
die niet kan ómgaan
met een kwetsbare
getraumatiseerde ziel...
érg oneerbaar?
De kwetsbare ziel is weerbaar!…
In vreemde buitens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 kom de laatste tijd
in vreemde buitens
waar bloemen hun hart
niet meer sluiten
dag en nacht
niet meer strijden
schemering vermijden
in het licht van samen zijn
vogels het vliegen
zijn verleerd
omdat zij zweven
in leven met lucht
eten uit de hand
in een land dat
geen contrasten kent
het geven is gewend
waar overvloed
ieder als…
Dag schrijver-van
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 428 Dag, onvolprezen Michel van der Plas
Ik overdrijf geenszins met onvolprezen
Omdat u voor een groot publiek in wezen
Een tussen-haakjes-naam-op-hoezen was
Dag, bijna-laatste van een lichting groten
We hebben indirect van u genoten…
WAT HEET…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 281 Hitteplan! Afkoeltips!
Warmtebetutteling!
Iedereen zegt
wat een ieder al weet
Zelfs mijn normaal toch zo
hittebestendige
vrouwtje riep net nog:
‘Wat ben ik toch heet!'…
Verlengde afgifte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 Afgifte die mijn
Stemming op peil
Houdt, een wankel
Evenwicht brengt
In het mensenkind
Dat het op eigen
Kracht niet redt,
Die zonder reddeloos
Verloren is, en door
Het verlengde ervan
De nek wordt omgedraaid…
Over warm weer.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 246 Elke keer
denk ik weer,
Is het warm weer
of warm weer?
Het komt er op neer,
Gaat het over weer
of over weer.…
Zomers landschap
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 237 Soms voel ik
in het diepere denkwerk
gelikte wonden
dan is de zomerdag
weer vol vrijheid
en ga ik opgelucht
de horizon tegemoet
landschap komt kleurig tot leven
rivieren stromen langs groene oevers
zwaluwen vertellen van zomer
foerageren in de blauwe lucht
maar het zomers landschap
blijft een schilderij
in toevalligheid van tijd…
maan haiku
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 daar staat ze weer
in al haar glorie
zuster maan…
Liefde is een broze Engel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 610 Wijd als vleugels spreidt het licht
zich vanuit een stille kern
De ogen spreken diep en barmhartig
Parmantig klopt het hart
op de poort van het verlangen
De droom is een hemeltuin
waarin gedachten fladderen
als dartele vlinders
En ranke vingers op de tast
beroeren wat ontvankelijk maakt
Wat steels elkaars blikken proeft
- zoete…
mickey
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 276 Zal je missen
meer dan wie ook voelde je mijn pijn aan
zal je missen
jij die me nooit alleen liet staan
zal je missen
altijd een kroel of een lik over m'n gezicht
zal je missen
vaak zo donker gaf jij me wat licht
zal je missen
en je nooit vergeten
zal je missen
onvervangbaar voor altijd niemand kan zich met jou meten…
Chauffeuren, aan de slag.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 569 haar hoofd tegen het raam.
het gezicht zacht,
zelfs gesloten.
zijn mond ademt slaap.
zijn oor lichtjes tegen
haar aan besloten.
beiden onderuit te saam
met een kind op schoot.
de gezinswarmte vergroten.
man en dochtertje zijn heel ver.
moeder volgt deugdzaam.
hun liefde is in hen geslopen.
de kleine spruit lacht stil;…
1 Gele bloem... ( J. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 199 Als ik tekort schiet
als ik faal, dan baal ik
enorm van mezelf.
Als ik een gave had, heb
en zal houden, "om gevoel in dichtvorm"
neer te leggen... dan was het een zware taak,
die ik toch zeker niet verzaak.
Wanneer ik van jou hield, en nog steeds houd,
op onze liefde voortbouw,
omdat ik niet loskom van jou!
Ja, jij dan, van 'het is mijn…
De blik zag wereldwijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 92 ontmoette haar of hem
de stem indifferent
heel anders
dan ik ooit had gekend
de lucht
droeg geen woorden
maar ik kon de resonans
diep van binnen horen
de blik
zag wereldwijd
en toch gericht op mij
in het leggen van contact
voelde een hand
aarde wilde mij niet dragen
ik was verlicht
met zoveel vragen
een lach spleet
onverwacht…
Royaal?
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 254 Ook daar een roi nouveau, een nieuwe koning
De opvolger van Albert, ou Albert
Het koningschap moet minder duur, moins cher
Toch gunt men hem wel een paleis als woning
Al blijft hij een wat onbeholpen type
Er klonk hoera voor Filip et Philippe…
Van toen ik nog mens was
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 503 Ooit ben ik mens
Geweest op deze
Aarde - maar nu
De maan haar
Zwaartekracht aanwendt
En de bergen hier voor mij
Vermorzelt, en terugbrengt
Tot de ware proportie van
Onaanzienlijke molshopen,
Durf ik geen mens meer
Te zijn, enkel nog
Leven ben ik bij het
Aanschouwen van zoveel groots
Casa Vaccini, Lenno, (CO), Italie…