134 resultaten.
Vrede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 195 Wanneer patriotten durven zeggen,
wij zijn wereldburgers,
sterft patriottisme uit.
Wanneer heiligen durven zeggen,
wij zijn zondig,
klinkt een nieuw geluid.
Politici beloven.
Mensen geloven.
Geloven in rede.
Geloven in liefde.
Geloven in VREDE.…
Twee kanten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 252 Als je de fouten van jezelf begrijpt
Dan begrijp je de fouten van een ander
Als je het verdriet begrijpt van jezelf
Dan begrijp je het verdriet van een ander
Als je goed ben voor jezelf
Dan ben je goed voor een ander
Want wat jezelf geef
Zal je ontvangen van een ander…
Onvoorwaardelijke liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 je bloeide
blad voor blad
maar de kring
wilde niet sluiten
omdat er een ontbrak
diep in je hart
heb je dat geweten
het onvoorwaardelijke
is in de tijd vergeten
maar eist nu zijn part
om de krans
volmaakt te laten zijn
heb je gekozen
voor de pijn
van een nieuwe start
waardoor jouw bloem
langer in warmte
zal blijven en met
onvoorwaardelijke…
Orion.
poëzie
5.0 met 2 stemmen 473 Ode.
Wie heft, met statelijke pracht,
Bij de achtbre stilte van de nacht,
Uit d'oceaan het hoofd naar boven?
Wie blijft in 't aanzien van Diaan',
Die vruchtloos poogt die gloed te doven,
Met onverzwakte luister staan?
Zijt gij 't, Orion! voor wiens licht
Der kleiner zonnen flikkring zwicht,
Als 't licht der maan voor Febus…
Gezellig
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 255 Obama heeft zijn reisje afgerond,
Twee dagen mocht hij Nederland beleven,
Om ons bij zijn vertrek nog mee te geven
Dat hij het hier maar wat ‘gezellig’ vond.
Als ik dat hoor dan denk ik van zo ’n feest:
Het is een héél duur theekransje geweest.…
Wij
gedicht
3.0 met 5 stemmen 12.244 er waren nooit woorden voor
laat staan
hoge plafonds of hemels
je wilde nergens naar toe
je wilde niets bereiken
het was droog
laag viel op laag
als bladzijden
in een oud Frans boek
plakten we aan elkaar
maar met verbeterde
sterker ruikende
verslavende lijm
ik wenste toen
dat het eens los
liet dat
er een woord viel dat
het eindelijk…
Potsenmaker?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 De haan, de potsenmaker, vergulde
vogel met zichzelf begaan, leunend
op een been van z’n draaiende imago,
litanie in het eerste licht met luide stem,
geen poot meer heeft om op te staan
waarmee hij mijn droom in de ochtendstond
betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door
spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot
in de winden van zijn…
VAKANTIEPRET
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 (tanka)
De meiskes dragen
bessen, schors en halmen aan,
maken een stapel,
stichten een tweevrouwsbedrijf:
hun winkeltje in het bos.…
Over spiegelen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 684 Voor een cursus communiceren
Werd dit paard van stal gehaald
Om als spiegel te fungeren
Waarvoor de man had betaald.
Wat wil die man toch insinueren
Paardje denkt ben ik even blij
Ik spiegel me niet aan hem
Maar hij doet dat wel aan mij.…
EENZAAMHEID
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 423 Bij mij is iedereen welkom
Al is het midden in de nacht.
Zoals vroeger vele vrienden
Bij ons kwamen, onverwacht.
Sinds ik oud ben en der dagen zat
Ontvielen mij veel mensen.
Evenals mijn lieve vrouw
Die ik zo graag terug zou wensen.
De dagen rijgen zich aaneen
Tot weken van eenzaamheid
En veel langer duurt het voort.
Het is een uitzichtloze…
Kaaps viooltje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 223 In de supermarkt
stond je met je soortgenoten
de koude grond zo op te fleuren
dat ik wel stil naar je kijken moest.
Bijna de donkerpaarse tulpen naast je,
afgeprijsd, gekocht,
hun droge kopjes hingen net teveel.
Twee dagen later
was jij afgeprijsd,
je violet nog steeds zo fel,
jouw knopjes klein en teer
hingen nu gebogen neer.
‘k Nam…
Hardloopschoenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Hij zou de duurste hardloopschoenen kopen,
Waar hij voorheen ging voor de laagste prijs.
Maar er ligt wetenschappelijk bewijs:
Hij zal er niet gezonder door gaan lopen.
Want welke prijs de schoen heeft aan zijn poot,
Een hardloper loopt zich toch altijd dood.…
Vorst van de Duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Hoewel...
....daders nooít zijn gestraft
is hun wáárheid inmiddels
gelogenstraft
't Gelijk draagt de sporen
van hun kennis in zijn duim
Uitgezogen
Heel typisch dat juist dan
op hun moment van heengaan
de Vorst van de Duisternis
(samen met die Ander)
verstek laat gaan...
....ongestraft
Op de grens van millennia…
Hartsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Zwijgend kijkt zij van licht naar duister
geniet van elk mooi moment
soms glijdt er een kille huiver
wanneer er plots een haas langs rent
toch wil zij de kleuren bewaren
voor de dagen somber en lang
bladert dan peinzend in haar fotoboek
vaak met weemoed, soms wat wrang…
Vogels in de lente
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 259 In de lente zingen vogels het hoogste lied
De mus, de merel en nog heel veel meer
Het is fijn er naar te luisteren, steeds weer
Ik verwonder mij er altijd over en geniet.
Samen vormen ze een geweldig koor
Elke vogel zingt zoals hij gebekt is
Voor mij is het een ware belevenis
De vogelzang, de hele dag maar door.
Ik zie ze nestelen in de…
De postduif
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Genesis 8 - 8:13
De schone duivensport, door duizenden bedreven
stond al millennia geleden goed bekend.
Reeds in de Genesis van ’t Oude Testament
Wordt deze bezigheid zeer uitgebreid beschreven.
Toen Noach varend met zijn dierenlogement
na maanden pompen op een bergtop was gedreven,
zond hij een duif uit om op zoek te gaan naar leven…
Onverwerkt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Leven dat een
Lijn is met
Nauw'lijks regelmaat
Erin
Paar nog net zichtbare
Piekjes en daarna
Nog veel meer
Diepe dalen,
Afgronden die
Mijn leven opeisen -
Wonderlijk toch
Dat zoveel ervaringen
Ondanks alle moeite
Onverwerkt zijn gebleven
En dat zij mij daag'lijks
Nog in de weg staan…
Anatomie op de herinneringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Zoveel beelden
In mijn geheugen
Bewaard
Die mij tot
Op vandaag het
Voortgaan nog
Bemoeilijken
Beelden vol
Boosheid, pijn,
Verdriet die de
Vrije stroom van
Gedachten in mij
Blokkeren -
Wellicht is het
Verstandig al deze
Slechte herinneringen
Nader te ontleden
Om te zien wat
Ze echt waard zijn -
Of ze het waard…
intricated spheres
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Een papieren draak
hoog in de lucht
wispelturig door de wind bereden,
illusie aan een rode draad.
Vrijheid?
Aan de voet van de berg
in de tempel
in de rotstuin
harkt een monnik rituele arabesken.
Saffraankleurig is zijn kleed,
een eiland,
in een zee van verstening.
Minuscule mossen rond een dwergeik
in zwart- en goudgelakte schaal:…
nachtspiegel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 534 de harde werkelijkheid is
dat jij
heel zacht bij mij naar
binnen dringt
je lacht, ik zing
de liefde danst
beweging onder wit en
boven alles
glanst mijn adem
in jouw ogen…
Pijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 293 Emotionele pijn
Kan heel intens zijn
Gevoelens diep van binnen
Die je het liefst wil verdringen
Ze maken je kwaad
Omdat je dit haat
Niemand die je zo herkent
Ze zijn een vrolijk persoon gewend
Maar verdriet doet pijn
Het liefst zou ik nu heel anders willen zijn
Maar dan speel ik toneel
En dat wordt mij teveel!…
Kranen open
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.888 Voor het eerst sinds hij hier zit
neemt hij zijn handen voor zijn ogen weg
neemt hij met de rand van zijn rechtermouw
het vocht van zijn gladde voorhoofd af
er trekt een rimpeling over en in
het water buiten het licht binnen
een muntje in zijn herinnering
in zijn kamer met uitzicht voor
het eerst sinds hij hier zit zoeken losse vormen…
Zonder geborgenheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 zacht kinkt haar stem
overstroomd door emoties
dwalend in spijt
waar dromen
toekomst boden
is gisteren terug in de tijd
zweeft vandaag
zonder morgen
stapelen zorgen realiteit
de vlag is gestreken
het dromen gebleven
maar zonder geborgenheid…
Lentemergen.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 466 God! wâ'n hemels mergenuur!
Uut 'en wolk van goud en vuur
En ik weet nie hoeveul kleuren
Zie 'k de zon heur schiefke beuren.
En umhoog deur 's hemels blauw,
En umleeg ien 't drupke dauw,
Lienks en rechts en wied en zied -
't Is al straolen wâ ge ziet!
Hè! hoe lekker, hoe gezond
Weit het wiendjen ien mien mond!
'k Vuul '…
Gevangeniswezen
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 324 Je eet iets met pompoen en ananassen
En gaat eens naar de eetcafé-wc
Dan sta je daar naast Volkert van der G.
Die net als jij z’n handen staat te wassen
Da’s alles wat je die dag binnenkreeg
Je had je bord pas voor twee derde leeg…
Juffrouw Van Doorn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 922 Archaïsche woorden
zinderden door de klas
wanneer u ons het
dictee voorlas,
met felle tong,
het tandgeknars.
Voor kinderen van een
nieuw gelag, van
Leeuweriken en reçuutjes
Een keur aan cedilles,
een verlate gast
reeds verjaard was de taal
uit uw boekenkast.…
Bij het kampvuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 Het geluid neemt maar langzaam af
nu ik weer huiswaarts ga
Na de hele dag in draf
besef ik weer helemaal waar ik sta
Dichter bij de werkelijke stilte
op dit late avonduur
brandt hier tegen de kilte
vrij gezellig de open haard als vuur
Ik staar erin en zie de prachtige vlam
die voortkomt uit een exotische stam
net afgehakt met…
Zelfportret 1
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 311 Vanuit het hoge huis valt mijn blik
in de gracht, waar een waterhoen
haar heil zoekt voor een rondvaartboot
verontwaardigd klinken haar kreten nog.
Aan de overkant een damesfiets, daarop
een vrouw, kanariegeel springt in het oog
een afspraak in café Dantzig misschien
als dat nog bestaat bij de Amstelhoek.
Van beneden het geluid van…
Over de knijpkat.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 58 Heb je hem wel eens geknepen
‘s Nachts in het donker wellicht
door op de knijpkat te knijpen
krijg je uiteindelijk wel weer licht.
Laat je licht maar volop schijnen
Dat ben je aan jezelf verplicht
Zet als teken van waardering
Eens je naaste volop in het licht.…
Voorgoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 732 Mijn huis, mijn kasteel, ik zie het staan
ik zie het vanuit later, veel later
dat huis waarin ik eens leefde,
het stond er, het staat er nog steeds.
Dat huis, mijn kasteel aan die brede laan
waar de prunussen bloeiden, die oude laan.
Jij mijn lief, samen wandelden we
door de tuin achter ons huis. Was het
een kasteel met lakeien, met kanonnen…