Potsenmaker?
De haan, de potsenmaker, vergulde
vogel met zichzelf begaan, leunend
op een been van z’n draaiende imago,
litanie in het eerste licht met luide stem,
geen poot meer heeft om op te staan
waarmee hij mijn droom in de ochtendstond
betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door
spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot
in de winden van zijn tirannie
en mij tot wanhoop drijft van stilte, een
verademing en victorie kraait in een
uitgestorven taal, de gestorvenen
wekt die ik allang niet meer versta,
het begraven lot opentrekt ook
als ik niet meer besta en roept hij
mij die onbestemde klanken na,
verwaait zijn geluid door een gat in het heelal,
waarmee ik de luiken van mijn hemel sluit,
anders ben ik bang dat ik stikken zal.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 27 maart 2014
Geplaatst in de categorie: politiek