Alle inzendingen, jaar 2015, week 38

Oud, het rimpelt uit de hand. Weg van wijsheid en gezond Verstand. Het vraagt om inzicht En nuance, na een leven van Uitdagingen en kansen iets van Het goud te willen delven van de Nieuwe tijd. Een tijd die niet aan De weemoed van de ouderdom lijdt. Oud oogst wijsheid in respect, Maar mist soms het geduld te Gedogen wat nieuw zaait En…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

De jonge aantrekkelijke filosoof met kleren uit de kringloopwinkel en een nonchalante kijk op het leven staat in de tuin bij de rivier om de liefde te overdenken en hij ziet de herfstvogels ze lijken niet lang na te denken eten zich vliegensvlug vol met zijn overheerlijke bessen de rijpe vruchten van een dromer daarna nemen ze kwetterend…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

zij dacht en voelde dat er iets ontbrak groeide altijd volop lente maar niemand die haar zag zij wilden allemaal in schoonheid bloeien als mooiste van de bloemenwei alleen zij paste daar niet bij altijd net een ietsje minder of een maatje meer het voelde als gemis deed haar steeds weer zeer toch wist zij diep van binnen dat ook…

Gesprek. KLAAS. Voor u slechts klopt mijn teder hart, Uwe uitspraak schenkt mij dood of leven. TRIJNTJE. Klaag andren uw verliefde smart, ik kan er geen geloof aan geven. KLAAS. Hoe zo? TRIJNTJE. Uwe eden zijn maar schijn; Aan alle meisjes zegt gij 't zelfde 'k Zal mooglijk reeds de twaalfde zijn, KLAAS. Neen, waarlijk…

De blaadjes vallen langzaam van de bomen De schemerlamp moet steeds iets vroeger aan De rookworst kan weer in de stamppot staan De tijd om bij de haard wat weg te dromen En de regering...ach nu geen misbaar Zoals gezegd...een zeer goed eikeljaar…

onderweg naar een huwelijk van vrienden op een zwitserse berg verblijven mijn vrouw en ik in een kamer met spiegels naast het bed we slenteren door de stad en bewonderen in de avondzon de snel stromende rijn waarop gespierde zwemmers zich laten meedrijven in waterdichte oranje zakjes duwen ze hun kleren voor zich uit terug in het pension…

‘Das Volk’ verdiende ooit een eigen wagen Niet duur, met een vernuftig mechaniek Er kwam (met steun van Adolf) een fabriek Waar rijen kevers trots het daglicht zagen Op Qualität werd immer acht geslagen En Gründlichkeit verwierf een golf publiek Ganz fabelhaft! (wij zeggen magnifiek!) Een merk dus dat op handen werd gedragen Helaas, ze zijn…

De grond waar ik was is zacht dempte de loop van jagers en het vluchtend hert Ik stond er dikwijls pakte het penseel verfde de avond en de bladerval Hij staat er nog de kastanje in de wei waar ze mij neerlegde als een verloren kind…

Wat betekenen wij in het wereldgebeuren? Zijn wij figuranten of marionetten? Zijn wij bladvulling en goedgelovigen? Zijn wij ons bewust van de manipulatie? Wij uiten ons niet meer uit gemakzucht Staren TV, ellende en ergernis niet van de lucht Hebben wij nog een stem in ons verdriet Of gedragen we ons als een absorptievergiet Het gaat langs…

Ach, denk ik dan maar ik woon in een vruchtbaar land water en geld stroomt.…

Zie het bloed van mijn hart stromen in jouw ogen die zachtjes twinkelen in de zucht van de herfstwind die ons meewaait De bries die zachtjes fluistert van al onze geheimen de kou, die reeds al rilt in de verwachting van de toekomst die op ons staat te wachten…

Ik ken mijn oom van vroeger van sporthal zuid en van Ookmeer daar speelde ik als kind handbal die tijd komt nimmer weer Hij groette met een grote zwaai als altijd enthousiast speelde het liefst nog met ons mee de graag geziene gast Nu is hij in zijn hemel kijkend op ons neer vertelt ons het is goed geweest al doet het afscheid zeer…

Het is niet alleen de oorlog in de spiegel die haar stemming wisselvallig maakt het zijn ook de gedachten die ze heeft over de dood hetgeen ze liever niet wil weten het is de ochtend die de dag aanvaardt de avond die ze doorbrengt met krenten alles tezamen maakt dat ze zichzelf krenkt en niet meer nauwkeurig let op haar centen het is…

De enige loterij die ik ooit won, zit bij me op de bank, niet in euro's uit te drukken en geen kans: dat ik hem inwissel voor een nieuwe"…

Soms ben ik te betrokken, bij dingen die gebeuren, soms over kapotte sokken, of over je bescheuren, soms ben ik te meegaand, te zacht zegt iedereen, wordt nu toch eens kwaad zegt me menigeen. Maar weet je 't zit niet in m'n aard, kwaad worden heeft geen zin, dus krop ik op, ook fout, want nou zit het binnenin. Ken je dat, herken je dat…

Nog even en dan is hij twee het is mijn kleinkind één-twee roept hij dan en gooit een bal die de vrijheid vindt Vrijheid is voor hem nog zo beperkt hij heeft nog zoveel te leren hoe je iets het beste kan doen zoals het aandoen van je kleren Stapje voor stapje verder zo gaat hij door het leven want het worden van een grote,stoere,lieve,…

Ik wurm me er maar weer eens in. Dankzij een handreiking van thuis. Hopend dat ik sneller genees. Want lopen wordt mijn uitvinding... Ben al op zoek naar een fysio. Stiekem denk ik aan een prothees. Als mijn netwerk nog maar beweegt: 'Slimme Leen neemt weer de benen.'…

telkens wanneer ik kijk zien mijn ogen jou en weten dat er geen vrouw zichtbaarder is in tederheid vloeibare vormen verlaten uitgewaaid de liefdeswind die als parels jouw bloem in ochtendnevel verfrissen schoonheid is niets zonder jouw gelaat te aanschouwen mijn hart bemint je met vuur die aarzeling verzengt in liefde…

Jij bent onbekend Is er iets groters dan de aarde? Weet jij waarom Ik er ben Weet jij van waarde? De natuur is niet bedacht De keien zijn er gewoon Ben jij toch ergens iemand anders zoon? Waar gaat dit pad naar toe? Ik schreeuw Schreeuw jij mee? Of blijf je stil Stil kijkend naar de zielen Die om je heen draaien Doe je mee Raak je iets…

Stad met rafelrandjes Een tram rijdt door het gras En de zee, de zee, altijd dichtbij Nostalgische panden Duinen en strand Lopend naar zee Steeds weer die zee Stad van verhalen Talrijke talen Aan zee begon de herfst vandaag Den Haag…

Voor onze beginnende lezertjes en allen die hen daarbij helpen: Gil gal geel Blaad-jes heel erg veel Rat rit rood Blaad-jes gaan nu dood Her her herfst, wat ben je mooi Kleu-ren, bonte tooi Pad pad pad-de-stoel Zie er een he-le-boel Gaap gaap gaap Voor de eek-hoorn bijna win-ter-slaap Eerst nog zoek zoek zoek Ei-kels, noot-jes…

mijn hoofd zit vol met muizenissen soms laat ik het wat hangen zet valletjes met brood en kaas zij laten zich niet vangen neem nog maar een flesje wijn daar kunnen ze niet tegen als ik de volgende dag een kater heb dan komt hij zeer gelegen…

Ik twijfel over hoe Ik je aan zal schrijven, Twijfel over de woordkeus En wil daarbij toch Duidelijk zijn - In mijn zoektocht Naar de juiste woorden Kom ik bij een aantal Grenswoorden terecht, Woorden die voor jou En voor mij uitersten Zijn, maar je hoe Dan ook laten weten Dat ik van je hou…

Steeds vaker besef ik, dat mensen reizigers zijn, ook al blijven ze thuis. Steeds vaker droom ik, dat we water zijn dat stroomt. Opgehouden door een stuw, of kolkend door een sluis. Steeds vaker stel ik me voor, dat ik een golf ben die doelloos deint. Dat we wolken zijn die komen en weer gaan. Het is nacht en ik staar in mijn vuur.…

Ik denk nog veel aan Joost Zwagerman de laatste tijd, het is natuurlijk niet voor niets zo stil nu rondom zijn geniale, integere persoon. Ik kijk bijna elke dag naar DWDD en ik kan het vaak niet geloven, dat hij niet meer enthousiast raaskalt over één of ander schilderij. Dat zijn mooie ogen... Dat Mathijs maar door raast met zijn…

Kijk, zeg ik en wijs naar de open plek wij tussen de bomen Twee eekhoorns spelen met zonlicht overgoten jij fluistert niet want de koude zal komen jouw hart klopt zichtbaar in hun kelen…

Verborgen gebreken, een huis geeft ze pas Prijs, wanneer na de wittebroodsweken Er geen grond blijkt voor stabiel grijs. Niet de jaren zal het nog bewaren; noch Gaat het altijd over zwart of wit. Bij goed Onderhoud kan men nog iets sparen van De goede eigenschappen die het huis Ook bezit. Het huis een symbiose van de zielen; Geesten…

regen en dan en dan ik jou jij mij…