129 resultaten.
Vervreemding
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 86 Vervreemding
is verwildering
woeste, nachtelijke ademtocht
je hebt haar lief
slechts in gedachten
onveranderde momenten
in toekomst
waar nieuwe dromen
slapen
komt ze terug
verschijnt ze
als nieuwe vervreemding
op een dag na een nacht
neemt ze eenzaamheid mee
in gevulde boodschappentassen
vervoert ze onbeschermde illusies
naar…
Maanlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 Anders dan de zon
Zorg je niet elke dag
Voor licht in mijn leven
Maar sta je soms
Ook niet aan de hemel
Achter de wolken
Geef je je over
En laat je me alleen
In het donker
Toch denk ik ook dan
Ook dan aan jou
En hoe jij
Verwarmd door de zon
Mij eenzaam
Laat snakken
Naar jou
Schoonheid…
Andere nachten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 131 Waarom is deze
nacht anders dan anderen,
iets meer bedreigend?
Waarom klimt de maan
ver van de hartstocht steeds weer
tot triestheid neigend?
Waarom treurt een wilg
zoals die nimmer heeft gedaan,
geknakt en gebogen dreigend?
Het antwoord waarom
is niet zomaar te geven,
moeilijk verkrijgend.
Het antwoord waarom
hapert bij melk wit…
Vriendin
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 480 Ik denk aan je
dat doe ik veel de laatste tijd
meer zelfs dan voorheen
Je bent mijn beste vriendin
mijn belangrijkste familie
de zus die ik niet heb
En ik smeek je
verlaat me niet
ik maak me zoveel zorgen
ik hou zoveel van je
Zonder jou is er geen wereld
zonder jou is er geen mij
jij bent mijn wederhelft
je bent alles wat ik niet…
Gebed voor mijn dochter
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 121 Gebed voor mijn dochter
O, God, U weet hoe mijn dochter is
Dat ze niet meer naar mij wil horen
Mijn woorden gaan bij haar verloren
Dat stemt mij tot grote droefenis.
Ze gaat steeds maar haar eigen gang
Ze is zo moeilijk en zit in de pubertijd
Ik heb al zo vaak om haar geschreid
O, God, houdt haar vast, ik ben zo bang.
Ze gaat elke avond…
Onze kinderen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 301 Vandaag moeten onze kinderen
leren omgaan met geweld
want alles wordt uitgebreid
op school, tv en in de krant
vermeld.
Hun vrijheid komt al in gevaar
en ook hun rechten, daar
moeten zij nu al om leren
vechten.
Aanslagen bij de vleet het
is niet meer weg te wuiven
en ik zie het kind in het kind
verschuiven..
Opeens zijn ze volwassen…
Gas terug
snelsonnet
4.8 met 5 stemmen 341 Na Rutte II wil Schultz een ander leven
Zij is niet in voor nóg een kabinet
U kent haar vast wel van die rare wet
Om soms - heel even - gas te mogen geven
Dat biedt dus kans een opvolger te zoeken
Die snel die 130 op gaat doeken…
Van ver
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen 371 Bijna elke dag drink ik mijn espresso
bij het koffie-apparaat in de Albert Heijn
te Goverwelle-Gouda, waar ik meerdere
eenzame wolven als mij tref, moderne
zwervers zoals wij zijn. Dat is mijn
Swiebertje-moment, alleen verzin ik
Saartje er dan bij.
Ze werkt nog steeds bij de kaasafdeling
en ik heb wel eens een gesprek geprobeerd,
maar…
Homomonument en mijn hoed
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 477 Ik heb mijn hoed afgenomen
en neergelegd op het homomonument
uit respect voor onze bevrijders
militairen uit de VS en Canada
Maar ook de directe oorlogslachtoffers herdacht
vele onbekenden maar ook indirecte slachtoffers:
Wijlen mijn vader Gerrit Jan Krediet (1908)
1944, opgepakt, getransporteerd, werken in Duitsland
1945, weggelopen en…
ik
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 96 opgesloten ik
gevangen door gedachten
maskerfestival
uitgesloten ik
mag ik altijd mezelf zijn
levensdilemma
afgesloten ik
woorden voorbij het gevoel
betekenisloos
herboren krachten
versterken mijn eigen ik
blijven wie ik ben…
Bij Warder
gedicht
4.5 met 4 stemmen 2.304 Bij gunstige stroming en voldoende zout
ontstonden er schelpenbanken.
En nog steeds, op de strandjes bij Warder,
tussen Hoorn en Edam, vind je schelpen,
kokkels, strandgapers vooral,
uit de tijd van de Zuiderzee
die pas zijn losgewoeld,
opgestuwd, aangespoeld.
Er staat me nog heel wat te wachten.
-----------------------------
uit:…
Maak mij los
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 160 'Maak mij los, appels en peren!
Ook voor mijn bananen durf ik in
te staan. Kwaad zult u nimmer eten,
dames en heren! Laat ook de kersen
in de marktkraam niet aan uw neus
voorbij gaan!'
'Maak mij los en open uw beurzen
en koop het fruit van het seizoen!
Laat uw marktkoopman u adviseren
en van dit lente goeds iets in
uw boodschappentas doen…
Het geuzenlied
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 181 Heb het geuzenlied gehoord
in mistig ochtend dralen
kwam met geluid van zee
wierp een schaduw over daken
verbloemde duistere zaken
versnelde op weg naar de haven
van een onbewoond eiland
ijl gekrijs uit zilte lucht
het geuzenlied gehoord
kwam zonder woorden.…
Bevel is bevel
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 112 Bevel is bevel
gehoorzaamheid verzwakt
het zelf beslissen.
Een ervaring heeft
geleerd dat de luisteraar
soms de dood creëert.
Die het luisteren
tot dood in misdaad verpakt
zonder vergissen.
Bevel is bevel
werpt een ongunstig licht waar
het verleden leert.…
Aanleg voor het zoete duister
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 118 Tijd is het onderkomen van de nacht
als dat zo blijft, laat ze je niet meer los
laat ze je nooit meer gaan
omdat ze je mist
in de stille momenten
die voorbij zijn gegaan
nooit meer stoffig zwijgen
nooit meer afwachten
jullie zijn verloren wind
achter een melancholieke stem
vergankelijk en geest
tijd is haastig dromen
ze mist je…
Retourtje moederdag
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 316 In de trein achter glas
brandende zon als
zomergast van stilte
naar hitte coupé
een droogboeket
verschoten rood
'n hart
als blanco kaartje
waarschijnlijk
voor een vergeten moeder…
ode aan een gestorven dichter
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 323 poëzie laat zich niet sterven
als de reis ten einde is
schrijft in alle talen
waar de dood te stil is
om het te verbieden
poëzie houdt niet op
als het keerpunt eenzijdig
het lichaam neemt, want de geest
van een dichter is de jeugd
die altijd blijft
poëzie is de adem van de
schrijvershand, het typt het zwart
van inkt met gele stippen…
In het liefdeloze landschap van mijn eenzaamheid
gedicht
4.2 met 4 stemmen 3.874 In het liefdeloze landschap van mijn eenzaamheid
Heerst geen beweging die mij bedaart, geen rust
Die mij troost of afmaakt als een eerstgeborene.
Hoogmoedig vertaalt mijn bloed de tekens,
De flitsen over het wrange water van weleer,
En draagt de eigenschappen van hem
Die zelfs de pijnen van november schuwt.
Ellendig, lijf en droom ontkennend…
Leven
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 130 De zon
zorgt voor licht
in mijn leven
Net als de sterren
Al schijnen ze maar even
Ik word zwijgzaam
Voel me eenzaam
Lijk me over te geven
Aan de schemering
Zomaar, uit het niets
Ik adem uit en in
En voel een intens verdriet
Omdat al zoveel verloren ging…
Meidag
poëzie
4.2 met 5 stemmen 2.387 De kerzelaar zijn trouwgewaad
heeft aangedaan:
vandage moet hij, meidag is ‘t,
ter bruiloft gaan.
Elk taksken is een priem nu, die,
bewonden, wit,
tot tenden, in een witte schee
van blommen zit.
Beruwrijmd, was hij schoon, wanneer
de winter woei:
veel duizendmaal is schoonder nu
zijn blomgebloei…
Blauwe Bob
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen 320 (Negatieve versie)
Toen Douwe Bob het podium besteeg,
Liet hij zijn landgenoten even hopen,
Toch is hij de finale misgelopen,
Omdat ‘Slow Down’ te weinig punten kreeg.
Het voordeel is, nu hij naar huis mag gaan:
Voor hem mag alles nu weer langzaamaan.
(Positieve versie)
Toen Douwe Bob het podium besteeg,
Liet hij zijn landgenoten…
Zwijgende zon
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 138 Over jouw zwijgende zon
heb ik gelezen
het was bijna tastbaar
en het regende zacht
een stille trom vroeg
om vergiffenis
maar het bleef duister
als de nacht
mensen haalden adem
uit in het landschap staande bomen
maar ook het levend hout
bleef zwijgen
verlangend
naar een bloesempracht
onder jouw pratende maan
heb ik geschreven…
Landschap: bomen van licht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 828 Landschap: bomen van licht, bij 't óp-stralende blaken
van zonne-vlakken, in schettren, scherp, op de daken;
en óm: de zware tocht van stromen, - wijde stromen
gekomen tot een meer als van glooiënd goud-laken.
Neer, door het goud-doorzegen blauw, geselen striemen
van schelle klaart die 't heil van open lichten lacht,
en de aureate horizon…
Voortgang
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 251 mijn moeder is niet meer
dat is al even
ze heeft lang geleefd
was broos van geest,
doch in overleven bedreven
geaard in schraal zand
met gelovige angst
onder een streng regiem
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd,
wakker gelegen
was bang voor woorden van buiten
al lang voor het einde
heeft…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Jij zei
niet te kunnen
komen
De zon te fel?
teveel nevel?
wolkje aan de lucht?
Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
Verlangen naar eeuwigheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 312 Zink neer, o grens, die nog ons scheidt
Van ’t Eeuwige, met smart verbeid!
o Tijd, versnel uw gangen,
Rol weg uw dicht, uw breed gordijn,
En laat ons oog de zonneschijn
Der Eeuwigheid ontvangen!
Wij stappen met versnelde voet
Op 't licht af van een hoger gloed.
’t Gebrekkige, dat ons omgeeft,
Zo lang wij zijn aan 't stof verkleefd,…
Klein Hoefblad
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.632 Hoefblad werpt zijn heel verre van
gloeiende sterren op de groene planeet,
trillende schijnsels in de winterwind:
ze zweven en staan toch bijna stil.
Niet erg dichtbij, op een stuk of wat
parsecs, brandt de Orionnevel op 't groot
gasveld; sterren vóór duizend eeuwen,
bloeiden op, t uur dat de verkenner
scheepging, zijn al bijna roemloze…
Met mijn hoed op...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 289 Hoeden maken de man,
en menige vrouw.
Zonder hoed voel ik me onzeker.
Ben ik depressief en lichtgeraakt.
Ben ik voer voor psychiaters.
Zonder hoed voel ik me naakt.
Mijn hoed geeft zin aan mijn bestaan.
Zònder hoed ben ik bijna niemand.
Mèt hoed kan ik mijn leven aan.…
Graszoden.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 228 Een tuinder in een tuinderij
Heeft er een hobby bij.
Voor den brode
Levert hij groene zoden
Aan hen die hun tijd, met liggen, doden.
Een kleur en van het zelfde ras,
Zodat ander gras nooit meer groener was.…
Toch
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 75 Niets in de wereld
is absoluut
ook ik niet
als je deze armoede
eenmaal hebt ontdekt
begint de toegang tot dat éne
dat blijft
als alles weg valt
soms in een vertrouwde
nabijheid soms als een
pijnlijke afwezigheid
soms de stem die
mijn geweten wekt
soms een geheim tegenover
die mijn woorden
doen verkruimelen
mijn…