126 resultaten.
Hoe ik jou nog red
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Stap één zeg jij, “kom praat met mij”
Hij gaat, jij zegt “blijf hier totdat je praat”
Hij lacht beleefd maar ongemeend
Jij kijkt als altijd door hem heen
Een soort van wellles-nietes spel
Hij zegt van niet, jij zegt van wel
Tussen de lijn van angst en blaam
Vraag jij af wat je hebt misdaan
Waar ging het toch mis
Ik raak je kwijt
Ergens…
Nauw van Calais
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Er komen hoge muren
Te staan richting Kanaal
Ontheemd en illegaal
Krijg je het te verduren
Je vlucht zal je bezuren
Je vindt het een schandaal
Er komen hoge muren
Te staan richting Kanaal
Men tracht nu bij te sturen
Wat misging allemaal
Men spreekt zelfs klare taal
Weg met versperringsvuren
Er komen hoge muren…
Melancholie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 In gedachten - en dat niet alleen -
heb ik al zoveel gezworven:
door natte, verlaten straten en donkere stegen,
door steden, dorpen, gehuchten en dreven.
Tevens heb ik talloze kamers in mijn hoofd geopend
om reeds gestold leven opnieuw te doorproeven,
en hebben mensen, dieren en dingen van toen
zich opnieuw aan mij gepresenteerd
opdat ik vinden…
Zoekend dansen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 Hoe woorden langs haar lijf sluipen,
geen binnen-geluid,
en in ieder Panorama verliest ze weer zichzelf,
stervend in haar eigen beeltenis gevangen,
nederig, ongrijpbaar geconfronteerd met elk onuitgesproken verlangen.
Getuige van haar diep gevoelde heimwee,
die onaantastbaar woelt,
resoneert het verhaal van blindelings zoeken naar schoonheid…
Bijna dood vogeltje
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 119 Op weg naar huis, oei wat een schrik
een vogel breed gevleugeld
vloog naar de struiken en weer terug:
bijna echt op 't nippertje,
langs de voorruit van 't autootje.
Reactie van manlief was supersnel
trapte op de rem, sapperloot
zag je wat dat was, een valk,
die reed ik bijna dood!
Maar met een flinke klap van de vleugels
ging 't beest…
geen haast
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 125 jouw positieve stralingen
bereiken gezwind
mijn verlangend hart
wees gerust, liefste
geen haast komt hier
aan te pas
ik geniet nu volop
van bloemachtige sferen
met hun rustgevende kracht
mijn dromen tolereren
ik denk aan jou vannacht
zo vredig,zo zalig
slaap zacht…!…
Vanaf nu
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 210 vanaf nu
schrijf ik vanuit
een andere wereld
eentje waarin
mijn glimlach
niet meer weg
te poetsen valt
waarin ogen
weer mogen
twinkelen
waarin het leven
mij uitnodigt
voor een dans
die onweerstaanbaar is
zodat ik mij mee
laat voeren
op het ritme
van de wind
zelfs als de zon
niet schijnt
straalt mijn hart
uit duizenden
en hoop…
fantasie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 Fantasie
je wulpse vormen
bewegen sierlijk
op het ritme van
jazz muziek
je straalt van
passie
emotie en
mystieke kracht
je ogen
grijpen vast
verlamt blijf
ik staren
maar heupwiegend
verdwijn je
mijn gezichtsveld
nabij
ik blijf alleen …
er rest mij enkel
mijn wilde
fantasie!…
Lepisma Saccharina
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Mag ik je aandacht, zilvervisje ?
Wat ik zo graag wil weten is je
Ware reden voor die haast
Je ziet opeens het licht aanknippen
En wat mij steeds opnieuw verbaast
Is hoe je snel weet weg te glippen
En dan verblijft onder de plint
Is daar waar jij de rust weer vindt ?
Ik weet, er zijn ook taxonomen
Die jou niet zien als een insect
Iedereen…
N.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 554 Dik neergehaald vernederd, helaas
Mezelf vergeten opgeboeid verteerd
Maf
Geen aanverwanten tevens werkend met personeel
Zware koopverslaving
Dik nep
Ridder op gouden paard
Mijn ondergang
Kinderlijke tevens schone mensen
Dankbare prooien
Heb je dan ook dik misbruik van gemaakt
Smerig
Oogjes nu wijd open
Verbazing tevens diepe spijt
Tijdverspilling…
Alsjeblieft
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 209 Had ik een kasteel aan de Middellandse Zee,
ik gaf het aan jou.
Won ik enkele miljoenen bij de Staatsloterij,
geef me je banknummer.
Bezat ik de mooiste jurk op deze aardkloot,
trek hem maar aan.
Zat de duurste diamant in de palm van mijn hand,
trek open, pak aan.
Had ik het 06-nummer van George Clooney,
schrijf op, bel hem.
Stond…
Vage kennis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 Mensen komen
Mensen gaan
Relaties vervagen
Gezichten vergaan
Ooit in een vriendenkring
Nu slechts een vage herinnering
Tijd heelt alle wonden
Maar contacten worden verslonden
Gelukkig ook mensen die je raken
Die niet bij het minste of geringste afhaken
Die zich onderdeel van je leven maken
En je jarenlang blijven vermaken…
Gum
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 230 Je hebt jezelf weggegomd
zo was je er
zo een schaduw van bestaan
met het ondergaan
van de zon
neem je plaats op mijn papier
ik geef je dan woorden
die ik nooit van je zal horen.…
VREUGDE
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.140 Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad;
vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf:
zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde.
Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen.
Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.
Ik weet…
Het schizofrene aardt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 schimmig knoest
zijn stam en
detoneert de tijd
standvastigheid
beklijft eonenlang
zijn strakke lijf
met voeten in het
zuurstofloze water
werd hij geen prater
hij overleeft waar
dood in gassen borrelt
uit vergane grond
zal zegevieren
als bliksem eindelijk
het schizofrene aardt
de gespletenheid die
hij als god ten dode
opgeschreven…
Heupoperatie
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 388 Drie bypasses kreeg ik acht maand terug,
Een eerste kunstheup dik twaalf jaar geleden.
Aanstaande maandag volgt er dan de tweede,
En in mijn mond heb ik een kroon en brug.
Een vrolijker conclusie tot besluit:
Mijn ziektepremies haal ik er wel uit.…
Duivenliefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 Het is bijna herfst in onze tuin.
Duiven maken elkaar het hof,
alsof het lente is.
Het nieuwe nest is bijna klaar.
Onze herfst is al aangebroken.
Ons nest is al àf.
Nog steeds maken wij een lentehof,
zoals onze voorbeeldduiven doen.
Vóórdat het hartje winter wordt.…
Alle andere dagen niet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 Charlie Brown: Er komt een dag,
dat we zullen doodgaan Snoopy.
Snoopy: Dat is waar,
maar alle andere dagen niet.…
Er zijn zoveel religies; er zijn zoveel Goden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 58 Er zijn zoveel religies op deze wereld.
Er zijn zoveel verschillende Goden,
die de aarde schiepen op welk het leven soms
geleefd wordt binnen de context van een ongeloof-
waardige hel. Dat ik me soms afvraag om welke
reden het bij zoveel Goden toch maar slechts
die ene aarde is die ik tel.
Waarom zijn er niet meer aarden op
welke een afzonderlijke…
Een mooie dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 369 Op een zwoele zomeravond, waar in mijn leven
- al heb ik hopelijk nog even -
er niet veel meer van zullen komen
sta ik na een lange zwemtocht weg te dromen
Aan de vloedlijn wacht een schimmige figuur
Hij laat geen afdrukken na in het zand en oogt obscuur
Kan ik je even spreken, vraagt hij met een glimlach
Ja waarom niet zeg ik, ook voor…
Levenstaak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Er kwamen beelden en geluiden ik was verbaasd
Om wat ik zag en hoorde, de muziek dat binnen kwam
Voelde je ook hoe alles mee ging in die stroom
Een bron om op te rijzen bij die klanken
Rijk en arm wil daarvoor danken
Zingen de vogels vanuit de luchten
Tortelen de duiven in de dakgoot
Totdat hemeltranen weer in daken huilen
En rode slagvelden…
Kern
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 150 Spreek maar niet te vlug. Ik verdwijn
zo snel. Zonder veld ben ik voortvluchtig,
sta bloot aan warmtestralen. Je neemt me
of je laat me
vloeien. Ik smelt in het westen, stol
in het oosten. Tussendoor beweegt altijd
het licht.
Ontkleed mij als de koude roept.
Ik luister traag.…
onbeschreven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 de stilte is licht
soms
zwaar als
een storm
's nachts
niets is
wat het lijkt
spint ze
zijden draden
om het universum
schuurt ze tegen
wakkere harten aan
de stilte is diep
soms
wit als het
onbeschreven blad…
Ark van Noach
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 516 Ark
Hier
voel ik me
in een ark
de lucht, de zee
Voert me mee
door duister
over sinister baren
het is er varen...
met mezelf
als baken, kompas
'k weet me
onder daken
Bedekt door
dak,deken en laken
al is het....
met 't hart in de keel.…
dansen aan de evenaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 de herfst ontluikt als een droom
diep gelegen in het erbarmen waar zwijgers
takken hakken en bladeren worden ontmand
als filosofische krijgers
de geur van bloed overpeinst de straat, met
het denken losgerukt van stem en stil gebaar, de wind
zuigt aan de valreep waar benen zich lossen
van het openbaar gewoel
want alles lijkt de dood te doen…
Mag ik dan bij jou
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 158 Als ze me niet begrijpen
mag ik dan met jou zijn
als ik niet met hen kan praten
mag ik dan bij jou zijn
Als het lichaam niet wil
mag ik dan met jou zijn
als mijn gedachten afdwalen
mag ik dan bij jou zijn
Als alles tegenzit
mag ik dan met jou zijn
als ik het even niet meer weet
mag ik dan bij jou zijn
Als we ouder worden met gebreken…
zomer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 voor de vroege vinder
van een vrolijke vlinder
fladder, fladder, fladder
vind voor jezelf een ladder
klim vliegensvlug omhoog
tot in de regenboog
en verwonder je
over de vlucht
van de kleurrijke
dagpauwoog…
Mijn roommate
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 In de medische mallemolen
waar geen mens in zitten wil,
daarin zit jij nu en weet je:
die mallemolen staat niet stil.
Je zult mee moeten draaien
als is 't tegen je zin,
je zult 't moeten doorlopen
en hopen dat je uiteindelijk wint.
Want zitten in die mallemolen
is echt helemaal niet fijn:
want het enige wat we allen willen
is toch om…
katerbar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 316 Mijn kat was weer vannacht van huis
en kwam al waggelende thuis.
Er zat van alles in zijn baard,
had voor dessert een muis bewaard.
Was nog een beetje in de war,
want hij kwam uit de katerbar.…
Brood en Hoop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Op de vuilnisbelten
van Johannesburg
deelden we soep en brood
met tranen in de ogen
een kindmoeder
die straks nieuw leven
zal gaan geven
zit daar tussen de troep
met haar schoenen in de dood
en ik dacht mijn God
waar ben Jij dan
hier gebleven
ze wrijft trots
over haar buik
hoe lang nog
vroeg ik haar bewogen
nog een…