Alle inzendingen, jaar 2016, week 36

Voor de sterren stoomt de kok door zijn leven Voor een interview heeft hij maar even Hij zucht en steunt en blaast, ziet bleek Is het wel uit te leggen aan een leek Ach, het is een manier van leven Ervoor gaan, altijd alles geven Wat ben je zonder sprankelde passie Hij verstaat geen kleurloze apathie Het is echt een keiharde stiel die niet…

Arabische vrouwen Ik wil met jullie trouwen Oneindig van jullie houden Maar ik kan alleen maar rouwen Niet met jullie bouwen Geen baby naar binnen stouwen Want om jullie te kunnen trouwen Moet ik van nog iemand houden Niet meer op mijn eigen inzichten vertrouwen Me van alcohol onthouden Mijn voorhuid grondig verbouwen Oh prachtige…

(voor I.W.) Ik kan geen woorden meer vinden geen gewiekste analyses of tegenhangers die jou van je stuk brengen en ik wil dat ook niet meer want jouw mening mag er zijn en is wellicht meer gevat dan de mijne hoe zou ik ook want ik ken het werk van Antonin Artaud en ik heb jou evenzeer lief net zozeer als de droevige prins die onze…

Ze is zo groot. En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

waar is de wereld ik ben weg maar toch voel ik nog mijn warme bed zie allerlei figuren zich laten oversturen in ontsteltenis en diep verdriet hun handen strelend langs mijn haren en gezicht in een traag afnemend licht ik had hier niet mogen zijn bij hun diepgevoelde aardse pijn maar werd terug gehaald de kleine nog in slaap een…

Teresa, ook wel aangeduid als ‘moeder’, Was eigenlijk voor wie haar heeft gekend, Een moeilijk mens, een kenau, een serpent, Een feeks, een kreng, een helleveeg, een loeder. Zelfs heiligheid is dus, zoals u leest, O wonder, niet meer wat het is geweest.…

in doeken en een toefje bont duffeltjes aan met lappen en scheuren, schamel en schunnig, verschoten kleuren, op weg de handen in de broek, de hoofden neer, de schouders zoek en om de neuzen onuitsprekelijk, gedoken musjes bij mekaar, de kleumenskou aanstekelijk en lippenmonden droef en wekelijk klos klos huiverend langs de open dijken schokkende…

Is het nu echt tien jaar alweer geleden Dat jij zo plotseling ons hier verliet De jaren zijn zo snel voorbij gegleden Met nieuw geluk maar vaak ook met verdriet Je bent in onze harten steeds gebleven Je leeft in ieder van ons allen voort Want jij hebt ons bij leven veel gegeven Waarbij een plek in onze harten hoort Nee, denk maar…

Je mag best weten dat ik even aarzelde bij het openen van de urn het voelde zo onwerkelijk jouw lijf als as te zien maar nu rust je in de holte van mijn handen voor de laatste keer voel ik ons dichter dan bijeen ik laat je gaan lief als alles wat je was glijdend door mijn vingers in de stilte van voorbij en mijn adem geeft je vleugels…

Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Dapper door Scylla en Charybdis gaan Een haven of een baai vinden vooral Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Loopt averij op en gaat door een dal Ze dobbert…

Heer, wanneer soms de twijfel toeslaat Zodat ik denk dat U er niet meer bent Wanneer ik mij dan in gebed tot U wend Laat mij dan voelen dat U toch bestaat. Heer, als ik denk, dat U mij niet hoort Wanneer ik smekende tot U kom Ik zal niet vragen naar het “waarom” Maar ik hoorde graag Uw wederwoord. Heer, als ik twijfel aan Uw woord Wilt…

Waarde is waardeloos, zolang geen enkel persoon de waarde verkoos, die de dame, bruut overvallen zag in haar sieraden. Waardevol voor haar, nagelaten door haar ouders. Waardeloos voor de boeven, die er hooguit een uurtje plezier van hebben, maar zij, zij heeft niets waardevols meer.…

Tussen wal en schip hoort een zeeman niet thuis. Want een zeeman heeft zee- benen, die voelen zich alleen op het eigen schip thuis. En ook de beste stuurlui staan niet aan de wal. Zij draaien liever aan het stuurrad van hun schip; door het ruime sop, niet op weg voor niemendal. En wanneer de wal het schip keert; en het schip in zware…

Ik zie ze niet meer de woorden Ik rijm ze niet meer ze vluchten weg Ik voel ze niet meer de zinnen, het ritme, De stroken van mijn pen zijn ongeoefend en dwars Ik ben bang voor mijn vluchtende emoties Vluchtende gedichten en dwalende gedachten Want als ik ze niet meer zie zal ik ze dan nooit meer zien? Raak ik deze wereld langzaam…

't Was orgastisch en multi langs schilderswijk, markt, mooi weer en lijn elf waarin wij en jongens met planken over de hoogte van golven praatten, het einde van trambaan, bij naald waar jij wachtte met fiets achter een hekje, een hand. Hand? Daar huis te koop, het uitzicht, over handschoenen ging het, machines, over een houten auto met kachel…

Een vrouw gemaakt uit een rib van een man Een vrouw ontroostbaar en rukt een rib uit haar lichaam Nu is de eeuwige vlam uit van die man waar die vrouw zoveel van houdt…

Je ziet ze lopen op hun erf de boer, boerin een handvol koters Boerendochter boerenzoon nog in de vingerverf In het voorbijgaan een hand of knik als groet soms gemompel De hond -nieuwsgierig- kont in zijn hok kippen op stok je hoorde -beurtelings- geblaf gekakel Van die tijd is afscheid genomen hectare are De hof…

Kleine kinderen willen we beschermen als ze angstig zijn voor het donker dat zien we als onze plicht maar zijn we ook in staat de tragedie te lijf te gaan wanneer grote mensen bang zijn voor het licht…

Miljoenen mensen bezitten een smartphone. Bijna iedereen kan iedereen bereiken, vanuit kantoor of luierend in de zon. Zelf een brief bezorgen bij familie, in Australië. Geld sturen naar een missionaris, in Gabon. Duizenden ingenieurs gingen samenwerken. Duizenden brokjes techniek vonden elkaar. Duizenden jaren heeft het proces geduurd,…

ik weet wel een klein beetje maar toch niet al te veel wat kunnen jullie zagen over sterren en heelal het lijkt me wat te moeilijk dat moet je mij niet vragen ik had het soms wat lastig met opletten en scoren zo waren mijn rapporten ronduit, meestal slecht bergen en rivieren lopen steeds aan mij voorbij en ook geschiedenis…

Geachte Peyo, U schrijft erg leuk over uw Smurfen, maar neem die meid eens bij de lurven liefst met bandeloze fantasie, want in dit rolmodel herkennen wij ons niet. Maak er desnoods een snol van die als geen ander flirten kan met haartjes op haar bovenlip en in gebloemde slip heel hip. En die zuigelingendruif die haar de weg verspert…

Afgewezen Niet geprezen Ik had niets te vrezen Maar werd terechtgewezen Afgekeurd Even getreurd Maar niet gezeurd  Weer goedgehumeurd Afgedaan Daar gaat weer een baan Op straat weer staan Kan dit goed blijven gaan Afgestorven Mijn lichaam bedorven Onder de grond Genezen, de wond…

er vallen druppels zwart niet ver van het pad waarover wij gaan de eerste schrik diepe ontsteltenis over wie er zo plotseling niet meer is geen afscheid of gebaar waar leven stopt in ontvallen leegte voelbaar door allen in langzaam besef hechten weer banden door de pijn van verlies in gezamenlijk verdriet het zwart vloeit weg…

'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur Ontplooide haar kracht allerwegen; En tuinbed en boomgaard en akker en wei, - 't Sprak alles van God en Zijn zegen. 't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon; Het rondzien was zuiver genieten, En deed aan de trillende snaren der ziel Een zacht Hallelujah ontvlieten. Ik zag naar de…

De handelsmissie liep gesmeerd. In Rhenen werd reeds een hok gebouwd bij Ouwehand: we krijgen zo twee panda's in ons land! Het kost wel emmers geld om hen te lenen. Straks gaan we ze bekijken, die twee beren die dus verwonderlijk goed kunnen smeren!…

je houdt me met een stille blik gevangen en staart me met bevroren ogen aan betoverd blijf ik zwijgend voor je staan in twijfel tussen schaamte en verlangen het lijkt of je heim’lijk om me lacht plezier beleeft aan een hardvochtig spelen een minnaar die je nooit zal mogen strelen en die zo kansloos op een teken wacht je schepper is een kunstenaar…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Soms heb je even geen tranen meer Soms heb je even geen woorden meer Soms wordt de muze in je geblokkeerd Teveel wegversperringen Met stopborden Gevaar voor oversteken En je verstijft van angst Soms zijn emoties teveel om op te schrijven Een te grote confrontatie Met alles wat niet was En niet zal zijn…

Geef mij een moment lieverd en ik leeg mijn hoofd Leg dat mes nu neer schat, zoals je hebt beloofd Het zand in de loper verstrijkt al gauw Ik kwam langs donder, de regen de sneeuw en de kou Om jouw hier te zien in dit barre oord Een lust voor het oog met een uitzicht op moord. Versteende van angsten toen ik jou zag daar Het licht van de maan…

Roem is vaak van korte duur. De weg er naar toe kan lang zijn. Eén van oefening baart kunst; of één van vaak vallen en nog vaker opstaan; en soms één van het leven bij de gunst. Een opoffering die bijdraagt tot een nieuw wonder; van een topper op ieder uur, die niet leven kan zonder de beeldvorming van zijn kunst. Roemloos zijn de vele…