126 resultaten.
Dood, maar niet door schuld
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 211 Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen
bekoop je dat met je eigen leven.
Wanneer je tussenbeide probeert te komen,
ben jíj als slachtoffer eerst degeen die
eerst naar de vlakte wordt geslagen.
Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma
en na een lange lange nacht is de strijd verloren.
Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…
Rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 127 Door het als door een god geschapen landschap
meandert een smalle rivier
zij voedt de bloemen, het gras langs de kant
zij voedt het koren op het land
kinderen spelen graag in het water
zo maken zij een herinnering voor later
kikkers kwaken het uit
wat voor de een puur lawaai is
is voor de ander een pure symfonie
een door de natuur gegeven…
H2O
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Zoals u vast wel weet bestaat er
Zeventig komma negen procent
Van de planeet waar u nu bent
Uit H2O of kortweg water
In vele Afrikaanse streken
Wordt er met smart naar uitgekeken
Terwijl weer elders werd gebeden
Om hulp van boven en met reden
Als straten meer op beken leken
Onder het alias van regen
Verpest het soms een zomerdag…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 324 (theme for a dream)
van alle aardse vormen
die ik ken hecht ik
aan de driehoek
die diep verscholen
bij mijn lief
het huis blijkt waar
ik thuis mag komen
zie daar het thema
van mijn dromen…
Haar ingenomen stilte
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 206 Mijn weg naar de stilte was gevuld met bewondering
een hartstochtelijk leven die zij duidde in een seconde
maar ons contact kreeg een andere voorbestemming
door een slingerende weg die eindigde in een rotonde.
Haar leven tegen de klok in met ongekende windvlagen
met een aantrekkingskracht voor de stilte van de storm
begaf ik mij door…
Gouden tijdperk?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 Lustig is het augustusleven. De zomer is onze gast.
De vogels zwijgen. De heide bloost nog na in paars,
maar dahlia's zijn voorlopig verre van schaars.
Zwoel is het windje: hij streelt mijn blote bast.
In het zenit en in het zuiden knipoogt weerlicht,
zacht oranje als Aurora in het hooggebergte.
De natuur raakt geladen, vol verwachting en sterkte…
boem!!!
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 335 op een podium
kun je soms heel even
meevliegen zonder vleugels
en wonen in 't kasteel
van de verbeelding
maar als jij de muze bent
die de maker dient
en de maker bepaalt
ben je onderdeel
van zijn decor en decorum
dan loop je het gevaar
vlak voor de gordijnen sluiten
vleugellam te landen op de planken
van zijn uitgespeelde spel
met…
Een Griekse tragedie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 147 De hemel viel op de Grieken
Het gaat hen echt niet voor de wind
Ze lieten een land ronduit verzieken
Ooit loofden we hun cultuur eensgezind
Ooit zochten ze hoe je juist kan leven
Vonden palaverend zin in 't bestaan
Leerden ons wijsgerig te debatteren
Kan wijsheid zo maar plots vergaan?
Socrates laat ons onszelf verhoren
Plato zoekt de…
twee aardbeien
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 665 twee aardbeien uit Volendam
reisden vrolijk met de tram
op bezoek bij toffe kameraden
zouden ze gezellig zonnebaden
op de kachel in een potje jam…
Ontwaarding
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 Ik weet niet of u het net zo ervaart,
maar ook als een eencellige door ons uitsterft,
zijn wij weer wat minder waard.…
Schijnsel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 409 nog altijd ruik ik de angst
van onze jonge lijven
zo klein als wij waren
luisterend naar haat
wij kropen
in de verste hoeken
en door het raam
leek de maan ons
te zoeken
om wat verlichting te geven
aan ons bestaan…
Geplant
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 351 Nee niet bedolven
of begraven in het zand
voor de oogst geplant…
Verkwikkend
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 244 zee
hoe je speelt
met mijn zintuigen
dromen tot leven wekt
toefjes balsem
vleiend schikt op
mijn moegestreden hoofd
vurigheid van de horizon
als een rode blos legt
op mijn matte wangen
meeuwen rond laat vleugelen
ze mijn fantasie laat dragen
mijn oprecht verlangen
zee
hoe je speelt
het water laat tieren
schelpen reikt…
Ziende blindheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Nog steeds wacht ik op de dag,
waarop ik mijn verzet durf staken.
Durf aanvaarden al wat is.
Aanvaarden van de stroom,
waarmee we kunnen drijven.
Sterven van verlangen,
naar wat ik mis.
Het aanvaarden van de wetten,
die niet zijn zoals ik wil.
Het feit van onze eigen dood,
die een feit van leven is.
Nog steeds wacht ik op die dag.…
Dansers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 648 Dansers in de stad verdwalen moedig
dominerend in verlangen
tekenen ze het landschap
met hun geliefde lijven
en soms onder de wolken
vliegt er een vogel in de danszaal
die niets weet en niets kan begrijpen
dan dansen ze nog moediger
hun ogen rijp door taal van lijden
in bewegingen, nog onbeschreven
brengen ze dromen naar oevers
van…
Verdraaid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 alle woorden
zijn verwaaid
toch is jouw stem
nog altijd hoorbaar
alleen
voor degenen bij wie je
in het hart huist
laat jij de tijd zo vliegen
opdat het dan
gemakkelijker
te dragen lijkt
onzin
want niets snijdt dieper
dan gemis…
Wanneer het zomer werd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 302 Wanneer het zomer werd sloeg aan mij uit
Het rode harst van dennen in de zonne,
Ik wasemde de dampen uit van kruid,
Waarvan de lente vezels had gesponnen.
Gestadig werd mijn hoofd verheugd met licht,
Ik ruiste zoals windbestoven blaren,
Ik stond gelijk een windzuil opgericht,
Gereed langs hemel, zee en aard te varen.
Ik heb gegeten van de…
Zomerakkoorden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 80 gedragen vlaagt
warme wind de
laatste zomerakkoorden
het bronsgroen eiken
laat zich door de zon
met nog meer kleur verrijken
bladeren ritselen
steeds nieuwe patronen
schonen het herfsttapijt
bomen maken
zich klaar voor het
koudste deel van het jaar
het bos gaat in ruste
met het geluid van vogels
op weg naar zuidelijke kusten…
De eersten zullen de laatsten zijn
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 406 Daar zat dan de premier als Zomergast
Was in gesprek als in zijn stamcafé
Het zat hem in de liefde niet zo mee
En nee, hij zat toch echt niet in de kast
Tja, Thomas bood hem nauwelijks partij
Dus Mark bleef ruim aan kop en schadevrij…
De Kleur
gedicht
4.0 met 4 stemmen 7.728 Mijn verleden, vastgelegd in foto's met kartelrandjes
heeft nooit kleur gekend, in grijstinten tonen zij een bestaan
steeds verder van mij vandaan, ik kijk ernaar
probeer de kleur te raden van het tuinhek waar
ik toen tegen leunde. De lucht is blauw, dat weet ik zeker.
Zou de kleurenblinde hebben gemerkt hoe
technicolor de beelden in de bioscoop…
Oorlogsvluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Nu alfamannen vlot garen spinnen
bij de immanente haat van bang kiesvee
Gaan echte leiders met mededogen mee
Plat populistisch is geen rust te innen
Medemensen likken verweesd hun wonden
Weg van het land waar ze ooit geluk vonden…
Ik dacht.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Ik dacht dat: respect een vanzelfsprekendheid was
maar heb me danig vergist.
Ik dacht dat: meegevoel 'n normaal gegeven was
maar heb me daarin eveneens vergist.
'k Moet niet klakkeloos meer denken,
dat wat wij ooit meekregen van huis uit
dit ook aan de jeugd men 't zou schenken
want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit.
Een ruit waarin men…
Wat als Max geen 'ALS' zou hebben gehad?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 231 Wat als Max niet de
ziekte-'ALS' zou
hebben gehad?;
zou hij dan dit jaar
nog een marathon hebben
gelopen? Wat als Max niet
deze spierziekte zou hebben
gehad?; had hij dan nog op een
langer leven mogen hopen?
Max was bij zijn overlijden
iets ouder dan veertig jaar;
en door het slopende proces
van de Amyotrofe Laterale
Sclerose te vroeg…
Psychologe
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Ze ziet een man zitten
met een duister verleden
maar ze ziet hem niet resideren
zoals hij er eenzamer bivakkeert
er zijn geen sentimenten
in zijn ratio of eerzucht
geen leedvermaak of wraakzucht
er is een stilte in zijn binnenste
en hij zit ermee
dat ze hem zo ziet brommen
alsof zijn duister verleden
niet meezit in zijn vertoeven.…
Mijn lieve moeder
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 92 Mijn moeder, ik vergeet haar nooit weer
Ik voel nog die hechte band met haar
Maar helaas, ze leeft allang niet meer
Mijn moeder, ze was me zo dierbaar.
Mijn lieve moeder, de spil van het gezin
O, zo zorgzaam en altijd aanwezig
Moeder, ze maakte het allen naar de zin
En was altijd met haar kinderen bezig.
Een lieve moeder, om dankbaar voor…
Ik heb echt wel ' gevoel '
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 86 Ze zeggen: wat ben je hard
ik zeg: ik overleef
opmerkingen zijn snel gemaakt
men vraagt niet, men stelt
bijtende woorden, valse akkoorden
Ze zeggen alsof je er niet bij zit
ze praten alsof je doof bent
ze doen, alsof je er niet toe doet
ze menen- en bedoelen het zo goed.
ze zeggen: je hebt geen hart
weten zij veel.
Want: wanneer je maar…
Ze staan vooraan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Tot nog toe weggekeken
Door iedereen die op
Hun pad kwam -
De straat werd voor ze
Overgestoken, om hen maar niet
In de ogen te hoeven kijken,
Om hen maar niet te hoeven zien -
Maar vandaag, vandaag
Lijkt de lucht zo maar geklaard,
En hebben ze een ereplaats,
Ze staan zo waar vooraan
Nu hun moeder,
De moeder van alle armen,…
nog niets verloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 over de daken
klinkt muziek
als de ochtend
in mijn ogen stroomt
en het licht
zijn armen spreidt
zoete klanken
zoeken mild
gestemde oren
in dit kleine land
van korte onschuld
is nog niets verloren…
Libelle
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Ik ken
de lichtheid
van 't bestaan
Ik ken niet
de baan
die ik - bij zonlicht -
af ga leggen
tussen bloem
en bloem
scherm en aar
ook de kleuren
te talrijk te benoemen
Laat:
bij en hommel zoemen
ik ben sprakeloos.…
macht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 351 macht
ik ben de knecht, jij bent de baas
ik de gek en jij de dwaas
ik de kurk en jij de fles
ik de vijf en jij de zes
jij de stoffer, ik het blik
jij de griep en ik de hik
jij ik wil en ik jij wou
jij de man en ik de vrouw
ik het geld en jij de poen
ik de kus en jij de zoen
jij het laten, ik het doen
jij de veter, ik de schoen…