inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.662):

Schijnsel

nog altijd ruik ik de angst
van onze jonge lijven

zo klein als wij waren
luisterend naar haat

wij kropen
in de verste hoeken

en door het raam
leek de maan ons
te zoeken

om wat verlichting te geven

aan ons bestaan

Schrijver: Dianah, 5 september 2016


Geplaatst in de categorie: familie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 409

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
14 september 2016
herkenbaar, de maan was je enige, trouwe vriend alsof je kon ontsnappen door ernaar te kijken

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)